Dankwoord

Mickey Rourke (the Wrestler) had hem al klaar. Hij won immers the Golden Globe Award, the (Britse) Bafta en nog wat minder bekende prijzen.

Rourke is een "enfant terrible".

Maar wel één met een enorm talent voor acteren.

Hij is terug en hot. Voor ABC gaf hij een lang interview aan de 'Amerikaanse Mies Bouman' - Barbara Walters. Hij nam haar zo nu en dan (terecht) in de maling. Dat had de bejaarde, strakgetrokken Walters niet door. Zij was al blij dat ze haar lijstje vragen kon spuien.

Ik houd wel van onconventionele, controversiële (troubled) types als Mickey Rourke.

---------------------------------------

Sean Penn, die de Oscar wegkaapte (Milk) was ooit ook onconventioneel en controversieel. Een lastpak. Een herrieschopper.

Maar een geweldige filmmaker.

In Nederland vinden sommigen hem (te) politiek correct. Ze rekenen hem af op - het door hem geregisseerde - "Into the Wild".

Ik heb die film niet gezien, dus kan ik er geen oordeel over vellen. Neemt niet weg dat ik Sean Penn een fantastische acteur vind, die helemaal in de huid van zijn personage kruipt.

In de VS wordt hij nog steeds gezien als een oproerkraaier. Iemand die tegen de gevestigde orde (rechts) ingaat. Ze vinden hem "different".

In zijn dankwoord noemde hij Mickey Rourke "my brother".

Vandaag hoorde ik verschillende reacties op de speech van Penn, die het natuurlijk over homosexualiteit in de VS (met name Californië) had. Zijn pleidooi voor mensenrechten kreeg enthousiaste bijval vanuit de zaal.

Ik moest meteen aan Michael Moore denken, die een paar jaar geleden iets minder geluk had met zijn fanatieke aanval op het Bushregime.

Terug naar de reacties "in the street" op Penns speech.

"Disgusting", hoorde ik. Filthy liberal (niet te verwarren met de Nederlandse liberaal). Ik ging hier - om mijzelf te beschermen - niet op in.

"Fantastic", hoorde ik gelukkig ook. Ja, dacht ik.

Maar dat zulke speeches anno 2009 in "de grootste democratie van de wereld" überhaupt nog nodig zijn.............................