Een korte update.
Natuurlijk willen Nederlanders altijd graag weten wat zo'n medisch akkefietje heeft gekost. We rekenden gisteren $298,- af.
Vannacht heb ik goed geslapen, ondanks wat onderbrekingen voor de onvermijdelijke blaaslozing en een pijnstiller. Want zonder pijnstillers is het leven op dit moment ondragelijk.
De fractuur zit in de linkerpols. Helaas, want ik ben linkshandig.
De rechterpols is gelukkig niet gezwollen, maar wel bont en blauw. Die doet ook verrekte pijn.
We hebben vanmiddag een receptje opgehaald bij de pharmacie. $48,- voor 30 stuks. Dat is wat anders dan een doosje Brufen. Zwaar middel had de dokter mij verzekerd.
Vervolgens moesten wij papierwerk ophalen bij de dokter voor haar Nederlandse collega's. Gisteren hadden we een disc meegekregen met de foto's. Doen ze dat in Nederland?
Wij stonden - met 'onze' Chevy - ongeoorloofd geparkeerd, zoals de foto toont.
Zojuist heb ik mijn polsen nog eens op mijn laptop bekeken. Ik twijfel aan de diagnose.
Ze zal donderdag echt die scheur moeten kunnen aantonen voordat ik mij laat gipsen.
Wij moeten vanavond chique uit eten met mensen die allesbehalve als Jan en Mien Modaal geclassificeerd kunnen worden. Daar wil ik me lekker voor optutten.
Van optutten ga je je ook beter voelen.
Mijn vriendin Tina (van de receptie) is eerder naar haar werk gekomen om mijn haar te modelleren. Jammer dat ik daar geen foto van kon maken. Zij met de borstel en P. met de haardroger.
Teamwork.
Mijn spalk is nu even af. De hand is aanzienlijk geslonken en vreemd genoeg niet blauw geworden. Vandaar mijn twijfel over de diagnose.
Oh ja, waarom botox?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten