We zitten in the Dewarsbar op het vliegveld van Fort Myers, waar WiFi wordt aangeboden.
Ik moet wel snel zijn, want mijn oude laptop loopt rap leeg.
Als ik een blogje fabriceer vliegt de tijd. Vandaar.....
Onze vlucht naar Atlanta is (inmiddels) anderhalf uur vertraagd.
Reden: tornado warning in Atlanta. Ben ik blij dat wij vandaag niet doorvliegen naar Amsterdam!
Jemig, ging ik toch af bij de security!!!
Ik dacht dat ik alle maatregelen had genomen. Schoenen uit, sieraden af, geen ceintuur, geen geld op zak, etc........
Vorig jaar viel ik hier (de poortjes van dit vliegveld alarmeren al bij kronen in je mond) ook door de mand. Lipstick was toen de boosdoener.
Nu was het de polsbrace, die volgens mij van plastic was.
Nee dus.
En plein public (dat is op Schiphol wel beter) - zonder enig gevoel voor privacy - werd ik gefouilleerd.
De metaaldetector ging af bij:
- de haakjes van mijn bh
- de rits van mijn broek
Het jonge dienstertje had er duidelijk lol in. Ik werd steeds geïrriteerder.
Ondertussen zag ik mijn tas, schoenen, jas, plastic zakjes met vloeistoffen en mijn laptop al lang bij het eindpunt. Gelukkig hied mijn zorgelijke echtgenoot de wacht bij mijn spullen.
Toen kwam er iets nieuws.
Mijn handen werden afgeveegd met een viltje. Dat viltje ging onder een scan.
Het leek allemaal uren te duren.
Weet iemand waar die viltjes voor dienen?
Drugs?
In deze bar kwamen vervolgens andere passagiers bezorgd vragen hoe het mij mij ging.
Na een Manhattan gaat het altijd goed met mij.
Nu nog aan boord..................................................
5 opmerkingen:
Drugs? Ik dacht eigenlijk explosieven ....
Yep, drugs. Ik ga voor werk wel met 'vreemde' apparatuur door de douane. Die wordt dan ook regelmatig keurig voor mij afgeveegd.
Een vriendin van een vriendin van mij had sporen cocaine aan de tas van haar zus die ze bij zich had (nee, ze had haar tas dus zelf niet ingepakt, uh-oh!) omdat die zus een auto had gekocht van, wat later bleek, een drugsdealer, sporen van de drugs in die auto waren dus terecht gekomen op die tas. Ze staat voor nu op een of andere zwarte lijst waardoor ze altijd zo heftig doorzocht wordt. Bizarrrr verhaal. Het was haar eerste keer reizen met een vliegtuig. Compleet onschuldig meisje.
Gelukkig zijn we inmiddels in Atlanta en lees ik de reacties. Ik geloof jullie graag.
Zelf dacht ik ook nog met "anthrax".
Ze zijn ook zo paniekerig, die Amerikanen. In de bar werd - op de vooravond van mijn 54ste verjaardag - naar mijn ID gevraagd.
rect: met=aan en op=aan
ik wil er niet aan :-)
Een reactie posten