Achterhoek

Wij waren gisteren uitgenodigd voor een vijftigjarige bruiloft in Vragender. Zoek dat maar even op mensen!

Gezien de weers-en 'drinkverwachtingen' namen wij een taxi vanaf ons hotel in Lichtenvoorde. Zoek ook dat maar even op.
Achterhoekers zijn misschien wel de vriendelijkste mensen van dit land. Wie mijn boek heeft gelezen begrijpt waarom ik dat vind.

De vrouwelijke taxichauffeur vond het prachtig om Rotterdammers in haar auto te hebben. "U in de randstad bent gewend om een taxi te nemen. Hier is dat niet zo. Bel me maar wanneer ik u weer moet komen halen".
Ze deed enorm haar best om zonder dialect te spreken. Jammer, want ik vind Achterhoeks leuk.
De meter stond op €12,60.
"Geef maar een tientje," zei ze. "Ik heb geen wisselgeld bij me. Ik ben hals over kop van thuis in de auto gestapt om dit ritje te doen."
Gelukkig kon P. haar het exacte bedrag betalen.

Het was een gezellig samenzijn. Weer kwam ik het één en ander over mijn moeders verzetstijd in Eibergen te weten. Dat boek had ik zelf gesloten, maar wordt door anderen steeds weer geopend.

Er staan nog wat afspraken in de planning met mensen die mij nog veel kunnen vertellen over mijn moeder. Maar gelukkig ook over mijn vader, die tot 1945 onderdoken zat in de Rekkense inrichting.

Ik had vooraf nauwelijks gegeten, maar dronk wel een stevig glas wijn. Dat gaf mij de moed het woord te nemen.

Ja, en toen ik liet mij leiden door mijn sentimentele, melancholische, emotionele bui. De zaal was doodstil, zo vertelde manlief mij terwijl hij een traantje wegpinkte. Het kwam uit de grond van mijn hart.

Vanmorgen was dit het uitzicht vanuit ons raam. Wij hadden een zaal van een kamer op de bovenste verdieping van hotel 't Zwaantje. Een typisch dorpshotel. Een hotel dat het moet hebben van vertegenwoordigers. €95,- is een pittige prijs voor een grote, maar schrale en gedateerde kamer.

De bediening was alleraardigst. Vanmorgen was het een drukte van jewelste in het restaurant waar wij zaten te ontbijten.

't Zwaantje is namelijk de verzamelplaats voor rijexamens. In het restaurant zaten de rijlesleraren met de examinanten. Eén van de belendende zaaltjes diende als onderkomen van de examinatoren.

Ze hadden geluk: in de Achterhoek had het alleen maar gevroren.

Het was een komen en gaan uit de gehele regio.

Check even uw geografische kennis: Haarlo, Aalten, Haaksbergen, Ziewend, Winterswijk.

Maar ach, wat waren die zieligerds zenuwachtig.
Menig bedremmeld gezicht verliet het hotel. Gezakt.

Wij vertrokken richting Rotterdam. De files waren opgelost.

Bij Utrecht begon het te sneeuwen.