Vanmorgen stroomde het weer van de regen.
Toen we om tien uur beneden kwamen verwachtten we een lege eetzaal. Integendeel, iedereen was er nog.
De wedstrijd was nog niet hervat en het wachten was op een mededeling van de wedstrijdorganisatie.
P. en ik gingen terug naar de kamer om ons te beraden.
"El, ik ga echt niet meer naar die baan. Baan? Modderbad, bedoel ik."
Zelfs al zou het nog droog worden, dan nog was het voor de toeschouwers een onbegaanbaar terrein.
"Zullen we een ritje gaan maken," stelde hij voor.
"Naar Nederland dan maar?"
Hij keek me verbaasd aan. "Meen je dat? Dat is eigenlijk een fantastisch idee."
Ja, ik meende het. Een dag rondhangen zonder golf leek mij helemaal niets.
Als we nu vertrokken, konden we maandag de twaalf singles lekker thuis op de televisie zien.
Dit besluit namen we om half elf.
Een uur later zaten we in de volgestampte auto - met een nieuwe booking voor de tunneltrein.
De reis aan de overkant verliep zo voorspoedig dat we om tien voor vijf konden inschepen, een uur vroeger dan geboekt. Helaas, in België ging het fout. Tussen de grens en Gent hebben we in de file gestaan.
Een dikke twee uur!
Om half twaalf draaide ik de voordeur van home sweet home open.
Inmiddels is het half twee. Ik had al uren in bed kunnen liggen.
Maar op een Vertelselloze dag volgt een slapeloze nacht, vandaar.......
**************************************************************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten