Gisteren schoot het bloggen erbij in.
Dat overkomt me niet vaak.
Ik leg even uit waarom u het een dag zonder moest doen.
De zorg voor P. vergt tijd, energie en brengt de nodige spanning met zich mee.
We moesten naar de notaris in Zierikzee.
Wij zijn nu grondeigenaren. Geen erfpacht meer.
Ook kwam de aannemer met de tekeningen/plannen van/voor ons nieuwe huis.
We hebben de hele avond zitten brainstormen.
Ik betrapte mijzelf erop dat ik het niet allemaal zo 1,2,3 kon behappen. Het moest even bezinken.
Raam zus, deur zo, meterkast hier, haard daar.
Terwijl de mannen het over zonlicht hadden zat ik aan heel andere dingen te denken.
Meer praktische zaken, zal ik maar zeggen.
Wel heel erg leuk, hoor. We verheugen ons ook erg op dit project.
Ondertussen speelt er ook nog een zoektocht in 010 naar een pied à terre.
Genoeg redenen?
Mijn hoofd loopt over.
Bij de notaris herleefden oude tijden.
In dit pand logeerde P. exact 30 jaar geleden.
Toen was het nog Hotel Mondragon. P. was net aangesteld als kantoordirecteur van de Amro bank.
Terwijl we in de voormalige ontbijtzaal zaten te wachten kwamen grappige anekdotes naar boven.
Ik woonde in 1983 nog in Heerhugowaard en kwam in de weekends naar Zierikzee, totdat we ons huisje aan de Oude Haven konden betrekken.
Zierikzee was het eerste "winkeltje," zoals P. dat altijd noemde.
Er volgden er nog vele, maar wat bewaren wij een mooie herinneringen aan die tijd op Schouwen.
Toen draaide ik mijn hand niet om voor een verbouwing of verhuizing.
Regelen en organiseren was a piece of cake.
Ik merk dat ik dertig jaar ouder ben.
Maar de drang, de wil, de lol en de zin is er nog steeds.
Ik voel weer adrenaline.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten