Zaterdag haalde ik
eieren bij de boer.
Normaliter staat er
een krat bij de weg, maar dit keer niet.
Het waaide veel te hard.
Dus liep ik naar de
openstaande schuur.
De boer was met zijn
tractor bezig.
Moeder de vrouw ging meteen kijken of de kippen nog wat gelegd hadden.
Ondertussen maakte ik
een praatje met de boer.
"Hoe gaat het?
Druk?"
Ik weet dat deze boer
- om rond te komen - eitjes verkoopt (€1,30 per tien) en ook "op de
vrachtwagen zit."
'Het mais staat er
net op. Nu mag het gaan regenen.
We hadden snijgras
gezet, maar dat is allemaal door de ganzen opgevroten. Rot beesten.
En ze schijten ook nog gif. Dat is misschien nog wel het ergste.'
Ook Zeeland heeft te
kampen met een ganzenplaag.
Gelukkig mag er nu geschoten worden, maar die vergunning komt als mosterd na de maaltijd.
Tegen deze plaag is niets te beginnen.
"Als ze maar van
het mais afblijven."
'Ze zijn nu aan het
broeden, dus hebben we even geen last.'
De boerin had nog
eitjes gevonden.
"Zo onder de kip
vandaan gehaald."
Ik kreeg een nog warm doosje
in mijn handen.
En het ging regenen.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten