Gaat er nog wel een jaar voorbij zonder gedoe over 4 mei?
Herdenken en discussies over wie en wat we herdenken zijn al jaren onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Laat ik duidelijk zijn:
de meidagen zijn de "bezettingsdagen."
Zo werd dat bij ons thuis beleefd.
Direct na Koninginnedag dreef die verstikkende, grijze mist richting ons huis en bleef daar zeker tot na 14 mei (voor wie de geschiedenis niet goed kent = bombardement van Rotterdam) hangen.
De gemoedstoestand van mijn moeder in die dagen kan ik nauwelijks beschrijven.
Wel weet ik welke benamingen zij het Nationaal Comité 4 en 5 mei zou hebben toebedacht: eikels, incompetent, sukkels.
Zie hier op de foto een gelukkig verloofd stel.
Ze stralen.
Ze zijn verliefd.
Ze hebben een toekomst gepland.
Een toekomst na de oorlog. Na de bezetting.
Een bezetting waar ze zich beiden fel tegen verzetten.
Mijn moeder eerst bij Vrij Nederland en vanaf 1943 zijn ze beiden actief voor Trouw.
En dan.......in de zomer van 1944 wordt hij, Jan Penning, opgepakt.
Vanwege een krant wordt hij gemarteld en op 9 augustus op de fusilladeplaats van kamp Vught doodgeschoten. Evenals 23 andere Trouwmensen.
Het moge duidelijk zijn wie ik morgen herdenk.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten