El notuleert

Er was veel beveiliging. Er was een kleine demonstratie van de Unie. Er waren AAB-gebakjes. Er waren veel dezelfde pakken, dezelfde hemden met manchetknopen, dezelfde schoenen, dezelfde dassen, dezelfde vlijmscherpe haarscheiding, dezelfde hoornen brilletjes.
Nog steeds haal ik de geboren ABN’ers eruit.

Echt lachwekkend zijn de tassendragers. Yuppen, die kopieën van hun baas zijn. Ze onderscheiden zich omdat ze het net niet zijn. En ze lopen heen en weer te rennen.

Maar P.P. de Vries was er niet.

Blijkbaar heeft het merendeel van de aandeelhouders zich neergelegd bij het meest waarschijnlijke scenario: Het Consortium neemt AAB over. Of men vindt een stemloze vergadering niet de moeite waard. In ieder geval waren er geen 1500 mensen. Hooguit een derde daarvan (5%). Het tekent de betrokkenheid.
Voor ons was het een thuiswedstrijd (de Doelen).

Iets nieuws onder de zon?
Neen.

Groeninks verhaal begon met een pluim aan de medewerkers, die een moeilijke tijd achter de rug en voor de boeg hebben. Dat de doelstellingen – die voor dit alles begon te spelen – werden gemaakt, zijn tot op heden gehaald. Dat is een prestatie waarmee hij zijn collega’s complimenteerde.

Over een eventuele voorkeur liet de RvB zich niet uit. Ze blijven neutraal.

Bij de “break up” formule met het Consortium blijft er geen spaan heel van AAB. Met kiest voor het geld – niet voor de lange termijn en behoud van arbeidsplaatsen. Volgens Groenink is de determinatie en intentie groot. AAB-Klanten mogen er niet onder lijden. De expertise van de AAB-medewerkers is broodnodig.

****

Qua strategie past Barclays goed bij AAB, doch de koers van de Engelse bank is zo gezakt dat het bod op AAB daarin meeging. Het staat in geen verhouding met wat het Consorium te bieden heeft.

****

Ondanks de voorkeur van het personeel is de "stand alone" optie niet bespeekbaar voor de RvB. Ook op mijn bescheiden enquête zijn de meeste stemmen - 66% - naar zelfstandig doorgaan gegaan.

Over geen van beiden doet AAB een aanbeveling. Ze beroept zich op haar recht van neutraliteit.

Wat mij opviel in Groeninks betoog was de connotatie. Het klonk allemaal erg verwijtend naar de aandeelhouders toe, die in april werden wakker geschut door TCI.
“ U wilde……………u steunde……….u vroeg…………u gaf…………….” Ik voelde mij aangesproken terwijl ik niet onder de door Rijkman bedoelde u’s behoor.

Vervolgens hield bestuurslid Boumeester een technisch cijferverhaal, waar ik niet verder op inga.

Toen kwam er een ellenlange rij vragenstellers. Het was slaapverwekkend. De één herhaalde de vraag van de ander. Daartussen waren er twee die er op stonden dat hun naam in de notulen vermeld zouden worden. Bij deze doe ik dat: mevrouw Ziemijhierstaan en de heer Hoormijeensaan. Waar ben je dan in godsnaam mee bezig.

Pogingen een mening of stemadvies aan de RvB te ontlokken mislukten schromelijk.

De VEB was vertegenwoordigd door Jan Maarten Slagter, opvolger van schreeuwlelijk Vries. In eerste instantie werden zijn – beleefd gestelde - theoretische vragen beleefd beantwoord. (Ik vind dat hij – op afstand – op Rouvoet lijkt.)

Zijn vragen waren hypothetisch: “Stel dat………Als dat………..”. Slagter zocht naar een gefingeerd probleem.
Ik zag ze op het podium op hun onderlip bijten.
Op een gegeven ogenblik nam Jiskoot een vraag op zich en antwoordde kortweg met een hypothetische vraag terug. Slagter was de mond gesnoerd.
Geen sterk optreden van de VEB-man.

De vergadering begon om 10.30. Vier uur later verlieten wij de grote zaal, waar het vragenuurtje nog in volle gang was. Met een broodje in de hand spoedden wij ons naar buiten.
Manlief haastte zich terug naar kantoor, ik naar huis waar Scooby met hoge nood op mij zat te wachten.

---

Mijn conclusie.

Het gaat om korte termijn/Euro's incasseren waarbij AAB in de versnipperaar terecht komt VERSUS lange termijn waarbij de bank haar statuur behoudt.

Alle twijfelende stemgerechtigden wens ik veel wijsheid toe.