Onwil en Logblog

Het is me dan eindelijk - na veel geknutsel - gelukt! De lay-out van mijn blog is nu zoals ik wil. Ik kreeg zo genoeg van die rare indeling, die totaal niet klopte.

Met mijn laptop onder mijn arm ben ik vanmiddag bij de computermiddenstand langsgegaan. Overal lege winkels en hangende, verveelde personeelsleden.
Ja, ze wisten allemaal veel van internet af. Maar mij even helpen met mijn blog? Neen.

Paradigit, waar ik dit apparaat en alle toebehoren kocht, was het ergste.
Ik zag aan de tronie van de - van niets doen - vermoeide verkoper dat hij wel kon maar niet wilde.
Dus legde ik hem dat voor. "Wilt u mij eigenlijk wel helpen?".
Hij haalde zijn schouders op.
"U heeft er gewoon geen zin in. Zelfs niet als ik u voor uw tijd betaal".
Weer haalde hij ongeïnteresseerd zijn schouders op. "U zegt het", zei hij smalend.
"Ja en u ontkent het niet"
Ik dreigde mijn beheersing te verliezen. Wat een lamlendigheid.
NOOIT MEER ZAL IK IETS BIJ PARADIGIT KOPEN.

Vervolgens naar Computerwereld, ook op de Goudsesingel. Daar waren ze slecht geïnformeerd, maar eerlijk. Nooit van Blogspot gehoord. Geen kennis van websites.

Vervolgens liep ik lukraak een kopieerwinkel binnen. Ik wist op voorhand dat die niets met computers, laat staan websites van doen had. Het geeft aan hoe desperaat ik was.
Twee jonge, enthousiaste en geïnteresseerde knullen hoorden mij aan.
"Mevrouw, probeert u het twee panden verder even bij Dimension Computers. Dat zijn sympathieke mensen.".

De naam zei mij niets. Inderdaad, dat waren sympathieke mensen. Een jongeman ging met mij aan een tafel zitten. Hij sloot internet aan. Ook hem bood ik een financiële tegemoetkoming aan. Dat wimpelde hij weg.
Zolang er geen klanten in de winkel waren, kon hij zich over het probleem buigen. Hij probeerde van alles. Het werd van kwaad tot erger. Ik zat ineens met een totaal andere blog voor me. Van de indeling was geen soep te koken.
Met mijn gezicht in mijn handen riep ik: "stop, voordat ik mijn hele blog kwijt ben".
Toen zei de - eveneens verontruste - verkoper iets waar ik wel iets mee kon. "Misschien is uw blog te zwaar. Probeer eens de page wat te verlichten."
M.a.w., minder Vertelsels per pagina.

Thuisgekomen heb ik direct zijn advies opgevolgd. De oplossing was simpel, de euforie groot.
Voor de bereidheid mij te helpen ben ik Dimension Computers op de Goudsesingel heel erg dankbaar.

Oh ja, een nieuw item. Een echte enquête. De eerste is niet erg voor de hand liggend.

Er mag (anoniem) gestemd worden!!