Dramatiek

*************************
Veel kijkers zullen het vandaag niet droog hebben weten te houden. In het water vielen de waterlanders niet zo op, maar op het droge des temeer.
En wij - televisiekijkers - waren er getuige van. Want dit soort momenten worden keer op keer herhaald.

De coach van de waterpolosters deelde snikkend de gouden zege met een overleden vriend.
Veteraan Daniëlle de Bruijn werd topscorer, met of zonder gescheurde kruisband.
Dramatiek ten top.

Pieter van den Hoogenband hoorde je alleen maar piepen door de microfoon tijdens de tien kilometer open water zwemmen. Hij was "klein duimpje" naast "de reus" Maarten van der Weijden. Ook een "held" met een verhaal waar je een brok van in je keel krijgt.

Ik dacht meteen aan een neefje, die in de pubertijd overvallen werd door Non Hodgkins (een zeer agressieve vorm van lymfeklierkanker). Operaties, chemo's en een tal van (na)behandelingen kregen de ziekte eronder.
Hij kon geen arts meer zien.

En nu is hij chirurg en ging hij in 2004 als expeditiearts mee met VickSpedition Ski8000. Het betrof een beklimming naar de Cho Oyu (8201m -op de grens van Nepal en Tibet). Vandaar werd er naar beneden geskied.
Vraag me niet waarom. Ik vind die bergexpedities de waanzin ten top.

De prestatie van van der Weijden deed me eveneens aan Lance Armstrong denken. Dat behoeft geen verdere uitleg.

Maar ook dacht/denk ik aan die kankerpatiënten die het niet redden. Hoe kijken zij aan tegen die onuitputtelijke energie en prestatiedrang?

Er was stille emotie bij de gediskwalificeerde Antilliaanse 200 meter loper, Churandy Martina. Door één stapje te veel naar links liep hij uit zijn zilveren droom een nachtmerrie in. Terwijl zijn ouders hem hysterisch moed inschreeuwden, bleef hij schijnbaar apathisch.

Dramatiek, weliswaar van een heel andere orde, was er ook aan tafel bij Knevel & v.d Brink.
Sidekick Hannie van Leeuwen (82) nam iets te vaak het woord. Met het pijnlijke gevolg dat tante Hannie's interrupties en drammerige vragen niet serieus genomen werden.
Nadat Knevel haar - zeer terecht - even geen spreektijd gaf, was voor van Leeuwen de maat vol.
Op de altijd terugkerende slotvraag 'wat ga je morgen doen' gaf zij (natuurlijk) het langste en misschien ook wel het beste antwoord.
Ze zou zich gaan bezinnen op haar rol in het programma.
Dat lijkt mij een goed idee.

Daaag tante Hannie!!