Weekendje weg

Het echtpaar is een lang weekend in Bad – Neuenahr (tussen Köln en Koblenz), zo’n vier uur van Rotterdam.

Wij zijn jong in dit ‘oude mensen Kürort’, maar dat deert ons niet. Wij komen hier om de “Weinstrasse van het Ahrtal" verkennen en te genieten van het druivennat.

Het weer kan onze short break niet verknallen.

Het Parkhotel van de Dorintgroep ook niet, al is het verval behoorlijk ingetreden.

De ligging is perfect, de bedden eveneens en in feite biedt het alles wat ons hartje begeert.

Behalve internet.
Dat vind ik onbegrijpelijk. Een zakenhotel als dit en dan geen internetaansluiting op de kamer. Ik betaal vijf euro voor één uur in de lobby. Log ik uit, dan loopt het uur gewoon door. Een lucratieve business voor het hotel lijkt mij.

Goed, wij vlogen in Rotterdam tegen het plafond.
Ons huisje in Zeeland was plotseling voor tien dagen verhuurd.

Op 30 april ben ik gaan bellen. Het leek een onbegonnen zaak totdat ik een uiterst vriendelijke reserveringstelefoniste van dit hotel trof. Ik viel voor haar ‘Wochenende-angebot’.

Halfpension voor 279 euro per persoon (drie dagen/nachten). Wij doen eigenlijk nooit halfpension omdat we zelf onze keuze willen maken. Maar ik was al zo blij dat ik iets gevonden had waar nog plaats was………

Kort en duidelijk: het ontbijtbuffet overtreft alle verwachtingen. Geweldig!!

Iets meer tijd heb ik nodig voor het avondeten.

Rampzalig – ook een buffet. Ik haat gekookte buffetten waar mensen zich als hongerige wolven op storten. Het is allemaal zo ver vooraf gefabriceerd.

Goed – van de koude voorafjes/salades kan ik nog wel wat maken.

Daarna komen de Maggi - en Knorr buffetten.
Eerst zijn daar twee soorten soep.

Vervolgens de bakken met hapklare vleesbrokken en dikke bruine sauzen, waar na enige tijd een dik vel op verschijnt.

Het kaasbuffet is van een hoog Paturaingehalte.

Het Saromabuffet doet het maagzuur alleen maar aanwakkeren. Daarbij serveren ze donuts met gifgekleurde glazuur. Ik ben de eerste avond met wat theelepeltjes door de bakken gegaan om het resultaat op mijn blog te kunnen verhalen.

Ik heb mijn les weer geleerd – geen halfpension meer.

Morgen is het 4 mei en spoeden wij ons naar huis om de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog te herdenken.

Geloof me: ik loop hier met gemengde gevoelens rond.