14 januari, 2011

Borreltijd


Zou het zo moeten zijn?

Volgende maand stopt ons abonnement op NRC Handelsblad. We kunnen geen vreugde meer beleven aan de krant en hebben 'm opgezegd.

Ik kan u vertellen dat NRC en Handelsblad als vijfenvijftig jaar in mijn leven zijn.
Mijn (groot)ouders lazen de krant(en) al ver voor mijn geboorte.

Op de valreep dan nog een opmerkelijk artikeltje van veertig jaar geleden.

Mijn moeder was een "sherryklant" - maar een lastige.
Ze vond maar één soort lekker - die van:


Eens per kwartaal kwam deze chic klinkende wijnhandel de voorraad wijn, sherry en andere alcoholische dranken aanvullen.

Sherry (extra dry) werd per dozijnen besteld.

Mijn moeder was in de (domme) veronderstelling dat ik van sherry niet dik werd. Misschien vanwege de sherrykuren die toentertijd erg in waren.
Jammergenoeg heb ik sherry nooit lekker gevonden, evenals karnemelk - nog zo'n drank dat me door de strot werd geduwd.

Als men het tegenwoordig heeft over jeugd en drank als een probleem, ben ik heel coulant. Mijn ouders lieten mij op mijn dertiende al meedrinken bij het kerstdiner.
En mijn moeder vond het gezellig om een sherry'tje met me te drinken wanneer ze thuis kwam van haar werk.

Zij werd er gezellig van.
Ik trok (als ze het niet zag) een zuur gezicht.
***********************************

Geen opmerkingen: