25 januari, 2011

Getekend


Hoe zat het ook al weer? 

Drie jaar geleden ontdekte P. een wondje op de linkerflank van zijn neus, vlak onder zijn oog. Het wondje ging dicht, maar sprong na een paar dagen weer open.

"Het is mijn leesbril," zei hij.

Daar leek het inderdaad op, dus kochten we een nieuwe bril die geen moeten maakte.

Desondanks kwam het kraterachtige wondje telkens terug. Tijdens een reguliere bloeddrukcontrole liet P. terloops dit irritante plekje zien.

De diagnose van de huisarts klonk angstaanjagend: Basaalcelcarcinoom.
Zo'n onbenullig wondje.......... huidkanker?
*****
Goed, we zijn drie jaar verder en P. is een aantal littekens rijker.

Vandaag haalde ik de laatste plakkertjes van de gapende wond, het gevolg van een vierde (diepe) ingreep.
Helaas was de uitslag van de biopsie weer niet goed.


Kwaadaardige huidkanker manifesteert zich ogenschijnlijk onschuldig.

Ik ontzeg niemand de zon. Zelf zit ik er maar al te graag in.

Maar de gewaarschuwd mens.......
Bespeur je een "oneffenheidje" dat niet vanzelf verdwijnt, laat het dan even aan de huisarts zien.

Tja, arme P. - ik vrees dat het litteken nog wel een staartje zal krijgen.
*****************************

Geen opmerkingen: