"Wow" hoorde ik achter mij toen de daverende ovatie losbarstte in de bijna uitverkochte Grote Zaal.
Bach's meesterwerk - Die Matthäus-Passion - is voor alle leeftijden en tijdloos.
Wat ben ik trots op ons Rotterdams Philharmonisch dat vanavond een meesterlijke uitvoering ten gehore bracht.
Wat heb ik genoten van vaste dirigent Yannick Nézet-Seguin, die drie uur lang vol natuurlijke passie het orkest, de solisten en de koren aanvoerde. Yannick trekt een jong publiek en dat is mooi.
Mocht u dit ook graag meemaken, check dan even de site van het
RPHO
**********
Matthäus-Passion met Yannick.
dirigent Yannick Nézet-Séguin
sopraan Camilla Tilling
Christus Georg Zeppenfeld
evangelist James Gilchrist
mezzosopraan Renata Pokupic
koor Vlaams Radio Koor
koor Jongenskoor Rijnmond en Rivierenland
koor Senta
Twee jaar geleden maakte Yannick Nézet-Séguin diepe indruk met zijn uitvoering van Bachs Matthäus-Passion. “Nézet-Séguin zelf is een fenomeen”, schreef NRC Handelsblad. De concertzaal, berichtte de Volkskrant, “transformeerde al bij het openingskoor in een gewijde ruimte”. En de recensent van de Telegraaf concludeerde: “Op het terrein van de barokmuziek zou elk symfonieorkest zich zo’n dirigent mogen wensen.”
Donderdag en vrijdag. De Doelen: aanvang 19.30
**********
Maar mensen, natuurlijk heb ik weer wat te melden over mijn fellow spectators, met name mijn twee buurvrouwen.
Buuf 1 zat direct naast me. Buuf 2 zat daarnaast.
Nee, ze snoepten niet en ze hadden zich heerlijk opgetut voor deze avond.
Het was hun eerste Doelenbezoek, maar ze hadden zich wel terdege voorbereid op deze lange avond - gezien de stapels papierwerk die ze bij zich hadden.
Vlak voor aanvang klinkt standaard de mededeling geen foto's te maken, mobieltjes uit te zetten en zo min mogelijk te hoesten. Daar had vanavond, wat mij betreft, ook nog "het ritselen van papier" aan toegevoegd mogen worden.
Dirigent Yannick Nézet werd met een warm applaus verwelkomd.
"Hij hep nog niks gedaan," hoorde ik Buuf 1 zeggen.
Ik dacht dat ze een grapje maakte en gniffelde.
Ze keek me boos aan.
"Ze klappuh om'um aan te moediguh," hoorde ik Buuf 2 zeggen.
Gelukkig spraken ze niet tijdens de uitvoering.
Ergens halverwege het eerste deel: ik geloof bij "Erkenne mich, mein Hüter" - begon Buuf 1 met het koor mee te neurieën.
Mensen, dat is echt heel erg!
Met mijn elleboog heb ik haar toen maar een corrigerend duwtje gegeven. Dat hielp.
Tijdens het tweede deel hoorde ik een heel gemeen scherp piepend geluid. Het bleek het gehoorapparaat van Buuf 2 te zijn, dat verkeerd stond afgesteld.
Maar eerlijk is eerlijk: ze hebben niet gehoest, geen foto's gemaakt, noch getelefoneerd.
**********