Het Rotterdams Philharmonisch Orkest
o.l.v
dirigent Jukka-Pekka Saraste
Bartók Danssuite
***
sopraan Karita Mattila
Het gezaghebbende BBC Music Magazine rekent Karita Mattila tot de twintig beste sopranen van de afgelopen honderd jaar. De New York Times onderstreepte haar stralende kracht, betoverende lyriek en puur zinnelijke luister. Volgens Musical America is ze “the most electrifying singing actress of our day”.
Saariaho Quatre instants
Sibelius Luonnotar
***
Sibelius Vierde symfonie
Zo, dit was een taai einde van onze concertserie. Woensdag volgt nog de Matthäus Passion.
Waarom heb ik dat nou altijd. Een "bijzondere" buurman.
Coltrui, Mephisto schoenen, beslagen bril en plakkerig haar met een te lage scheiding.
Nee - hij stonk niet.
Hoewel....
Ik rook wel de snoepjes die hij onophoudelijk in zijn mond stopte.
De één na de ander. Onmiskenbaar winegums.
Hij had ze in een plastic boterhamzakje gedaan (kraakt niet) en dacht onopgemerkt het snoep in zijn mond te kunnen stoppen.
Niet dus, want ik bleef schuin zijn kant op kijken - net langs hem heen.
Dat vond hij niet prettig.
Ik wel.
Op het moment dat hij er weer één in zijn mond wilde stoppen draaide ik mijn hoofd zijn kant op.
Dan stopten meteen alle bewegingen.
Krampachtig hield hij een gesloten hand (met een zweterig gummetje) voor zijn mond. Ook het kauwen werd gestaakt. Zelfs zijn ogen durfde hij niet meer te knipperen.
Als ik weer naar het podium keek hoorde ik een diepe zucht en een smakgeluid. Ik stelde me zo voor dat hij zijn - door de winegums vastgeplakte - kiezen met moeite van elkaar kreeg.
>>Het deed mij aan mijn schooltijd denken.
We hadden snoep gekocht in het winkeltje tegenover school.
Tijdens de les was het een sport om snoep ongezien door te geven en met een camouflage-truc in je mond te krijgen.
Ik deed dat meestal met een hoest.
Dan hield ik - zoals mij was geleerd - mijn hand voor mijn mond. Met een dropje erin.<<
Maar mijn buurman, Mr. Winegum, mocht niet hoesten.
Mr. Winegum schaamde zich blijkbaar voor zijn zwakheid en maakte het zichzelf onnodig moeilijk.
Dankzij het kat-en-muisspel met mijn buurman kon ik de zware, dragende Finse klanken goed verteren.
Hij daarentegen had veel meer moeite met zijn winegums.
***************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten