Wat een kostelijk, polemisch stukje van Gerrit Komrij over Facebook. (Sorry, dit Vert-el-seltje stond twee weken in de koelkast)
Hij heeft het onder andere over Ronald Giphart, de man die zich als eerste aanmeldt bij social networks - maar er ook snel weer op is uitgekeken.
Gerrit Komrij, Joost Zwagerman en al die andere literaire zwaargewichten met minimaal duizend "Friends" zijn actief op Facebook.
Hyperactief: de één nog orgineler dan de ander. Hondsvermoeiend, lijkt mij.
Vandaag ging Annelies van der Veer van start bij Metro. Haar eerste column ging over....... Twitter
Helaas vind ik geen gezelligheid op Twitter. Ik heb er de tijd en de instrumenten ook niet voor.
Mijn mobieltje dient voor telefoongesprekken en smsjes. Niets meer en niets minder.
Ik gebruik Twitter om links van Vertelsels te plaatsen en heb er verder (met twintig volgers) geen hoge verwachtingen van.
Soms, wanneer ik zie met welke bewoordingen twitteraars elkaar te lijf gaan, vind ik het een asocial network.
Facebook is niet zo vluchtig als Twitter. Het biedt veel meer mogelijkheden.
Het oogt prettiger. Maar dat is persoonlijk.
Het leukste vind ik de spontane confrontatie met -en het opsporen van oude vrienden en bekenden - vooral uit het Rotterdamse.
We haken in, halen herinneringen op, maken afspraken en we vinden via wederzijdse vriendenlijstje nieuwe(oude) bekenden.
Dinsdag (inmiddels twee weken geleden) meldde mijn echtgenoot plotsklaps dat hij donderdag niet mee kon naar de opera. Hij moest "saaken eten."
Na tevergeefs wat vrienden (ik weet ook niet wie operaliefhebber is) in de buurt gepolst te hebben zette ik een kort bericht op Facebook. Binnen een uur had ik "beet."
Een klasgenoot van mijn zusje meldde zich (vanuit Zuid Limburg) als liefhebber.
Leuk!
Nu maar hopen dat de internet nerds even op hun lauweren rusten.
Ik ben net aan Facebook en mijn friends gewend.
*******************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten