Kent u de uitdrukking ziekenhuisbal?
Nou, ik wil graag de vergelijking even doortrekken naar de koffie die in het cafetaria van de Daniel den Hoed kliniek wordt geserveerd.
Ik moest voor een cappuccino €2,30 betalen en schrok daar eigenlijk wel van.
Je komt niet voor je lol in een ziekenhuis en zeker niet in de Daniel den Hoed. Hier zijn rijk en arm ziek. Doodziek.
Aan de tafeltjes trof ik mobiele patiënten. Patiënten die van zaal af mochten. Patiënten die een dagbehandeling kregen. Patiënten die op hun dagelijkse/wekelijkse portie bestraling of chemo zaten te wachten.
Sommigen in ochtendjas, anderen aangekleed. Een aantal met een infuus.
Het cafetaria is ook een ideale gelegenheid om bezoek buiten bezoektijd te ontmoeten.
Hoe dan ook: als je even je zinnen wilt verzetten - als je even een lekker bakkie wilt doen buiten het steriele wit, dan kost je dat €2,30.
Mag ik zeggen dat ik dat een belachelijke prijs vind.
Schandalig.
Zeker als de koffie niet te zuipen is.
Excusez le mot - maar ik heb het over Rotterdam-Zuid, waar men gewend is aan krachttermen. "Meid, pleurt dat bakkie pleur toch weg?"
Ik dronk warme melk met in de verte iets dat op een oud filterzakje leek.
Aangezien we toch lang moesten wachten kon ik rustig terug naar de verkoopster om te zeggen dat de cappuccino niet te drinken was.
"Joh - echt?" zei ze verbaasd. Natuurlijk had ze nog NOOIT klachten gehad.
"En ik wil je niet terugzien, hoorrr," grapte de koffiejuf, terwijl ze me een dubbele shot koffie voorzette.
Ik liep ermee terug naar de wachtkamer waar P. verwachtingsvol toekeek hoe ik een eerste slok nam. "En?"
Ook de rest van de wachtkamer keer gespannen mijn kant op.
"Beter?"
Ik haalde mijn schouders op. "Als het naar twee oude filterzakjes smaakt, is dat dan beter?"
*************************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten