Weerzien

Dankzij Facebook vind ik oude (school)vrienden en bekenden terug.

Leuk.

Een aantal heb ik na zo'n veertig jaar weer ontmoet.

Verwachtingsvol. Spannend. Je vliegt elkaar hartstochtelijk om de hals.

"Ah - Petra, je bent niets veranderd."

'Goh - El, jij ook niet. Je ziet er goed uit'. In dat goed hoor ik dik - maar dat is mijn achterdocht.
Het herinneringen ophalen is enig. Sommige onthullingen zijn verrassend.
----

Wat ik wil zeggen: zo'n ontmoeting kan leuk zijn - maar ook enorm tegenvallen.
De pubers van toen zijn nu dames van middelbare leeftijd.

Ze hebben allemaal een pad belopen:

- de één geasfalteerd met hoge bomen.

- de ander kasseien met een straffe tegenwind.

Vandaag dronk ik koffie met een oud-klasgenoot die (ook) in het Rotterdamse is blijven hangen.

Bij haar voelde ik die afstand niet. Het was prettig bijpraten op het terras van Golfclub Capelle.

In de verte zag ik mijn zoon temidden van zo'n dertig kinderen.

Vanaf vandaag tot aanstaande vrijdag organiseert Capelle weer een Golf Summer School. Een sportief gebeuren waar kinderen van 8-16 jaar op een leuke manier kennis kunnen maken met de golfsport.

Wordt het niets met dat golfen, dan houden ze er in ieder geval een prachtig gesponsord poloshirt aan over.

Ook jeugdleden zijn van de partij. Zij lopen stoer met een eigen golftas die net zo groot is als zijzelf.

Ik zie ze dromen zoals ik droomde.

Mijn idool was Billy Jean King. Zij willen allemaal "Rory worden."

Zoon Jacob is speciaal ingehuurd om dit jaarlijkse evenement in goede banen te leiden.

Over 38 jaar een weerzien met de dan zeventigjarige oud-pro?