08 augustus, 2011

Oh Oh Gusto


"Laten we maar vroeg gaan, El."
Vroeg is voor ons zes uur. Vroeg is verstandig, want Gusto is een populair, druk restaurant.
Normaliter is er om zeven uur geen tafel meer vrij.
Begrijpelijk. Ook wij zijn vaste gasten. lees

Van de vakantie was in 010 weinig te merken. Ik schreef het al eerder: de stad werd de hele zomer opvallend goed bezocht door winkelend en consumerend volk.

Bij Gusto was het rustig. En dat bleef het ook.
Vreemd.

Ik bestelde een prima (frisse, fruitige) witte huiswijn (biologische Abruzzo) voor €18,50.
Nieuw was het kaartje met specialiteiten (foto boven). De veranderingen op de reguliere menukaart leken ons niet verontontrustend.

Het brood was niet te eten: taai en gortdroog.
De friszure olijfolie kon daar geen verbetering in brengen.
Wij keken elkaar verbaasd aan. Normaal is het brood hier zalig.
De ober proefde mee en trok een gezicht dat boekdelen sprak. Hij zette een ander broodje op tafel.

Dat leek nog erger dan het eerste. De gist deed mijn tong rijzen.
"De kok is vast met vakantie," grapte ik terwijl ik onze ober een wenk gaf.
"Hier gaat iets niet goed," zei ik.
Gevolg: de hele voorraad brood ging naar de keuken.

Kort daarop kwam de ober met twee broodjes terug. De grote mand was in de keuken gebleven.
Zijn verontschuldigingen en de verklaring: "dat brood was nog niet afgebakken."
Wwwwat??

En inderdaad - de fantastische kok was (is) er niet meer. De keuken had (heeft) een nieuwe bemanning.
Dat de broodblunder niet door andere gasten werd opgemerkt (of gemeld) verbaasde ons hogelijk. Zwijgen en niet terugkomen is blijkbaar waar men voor kiest.
Ik niet!

Goed wij maakten onze keuze.

Ik koos:
1.Calamari fritti con insalata di bietole, gebakken verse inktvis met bietensalade en dragonvinaigrette (€11,50)
2.Conchiglie (€11,-) - van de specialiteitenkaart

Echtgenoot koos veilig:
Antipasti misti, een kleine proeverij van diverse voorgerechten (€12,50)
Een kleine Pizza Capperi, met tomaat, mozzarella, kappertjes, olijven en ansjovis (€8,25) 

Hij was tevreden. Ik niet.

Normaal kies ik de knapperig gefrituurde calamari met citroenmayo, maar die was vervangen door dit (1) gerecht
Ik eet graag bietensalade, maar die moet wel zurig zijn aangemaakt. Dit smaakte laf.
Er kon zelfs geen schijfje citroen vanaf. De vinaigrette heb ik niet geproefd.
De calamari was op het randje van elastisch en eveneens flauw.

De portie schelpdieren (2) was, als voorgerecht, genereus.
Nu - een dag later - zit ik nog knoflook te happen. Iets minder mag.

Er zaten vrij veel lege schelpen tussen en de venusschelpen waren wat overcooked.
Toen ik een poepmossel tussen mijn kiezen had wist ik even niet waar ik het moest zoeken. Op het moment dat de gastvrouw (die duidelijk was ingelicht) kwam vragen hoe het hoofdgerecht was had ik weer een hap poep in mijn mond.


Ze bood me iets anders aan - maar ik had mijn buik vol van de miskleunen. Het bord werd, nauwelijks aangetast, meegenomen.
Wat een ongelooflijke teleurstelling was dit.

Over de bediening niets dan lof!! Er was veel begrip en de ruimhartige compensatie was een geslaagde poging tot herkansing.
Niet alleen financieel - maar ook met deze all time favorite (een recept van de "oude" chef).

Helaas liepen we - ondanks dit zoete goedmakertje - toch met een vieze smaak naar huis.


Geen opmerkingen: