Film - en boek

We hebben een cultureel weekend achter de rug.

Gisteren mochten we aankomend filmtalent aanschouwen tijdens de VERS en NFTVM-awards in Utrecht. Het was leuk om eens mee te maken. Het was aandoenlijk tegelijk.
Dat bedoel ik niet badinerend. Juist bij deze subdivisies van het flamboyante filmfestival der Lage Landen komt het tekort aan Euro's duidelijk aan de oppervlakte. Tel het magere budget en de goedheid van de sponsoren op en je krijgt als prijs een windjack van een (on)bekend merk, dat ook nog tientallen malen genoemd moet worden. Nu ook maar hopen dat de namen van de winnaars niet onopgemerkt blijven.

Dit soort evenementen hangt van goedwillendheid en vrijwilligerswerk (ik zei de gek) aan elkaar.

Het publiek mocht ook stemmen. Ook hierbij geef ik de creativiteit van de organisatie een 10. I.p.v. schrijfgerei, kregen we een stemkaart met kaasprikkertje/tandenstoker waarmee we onze keuze konden inprikken.

Uitslagen: http://www.nftvm.nl/

The afterparty hebben we gelaten voor wat het was. In Rotterdam is het evengoed stappen. Dat hebben we dan ook gedaan. Voordeel: niemand hoeft de BOB te zijn.

Vanmiddag opende boekhandel Donner haar deuren voor leesgierigen. Te gast waren Jowi Schmitz, Elsbeth Etty en Harry Mulisch.

Voor mij sprong Elsbeth Etty eruit. Haar makkelijke, geestige trant van spreken boeit mij telkens weer. Ze is snel, slim, veelzijdig en ook niet te beroerd om haar ongelijk toe te geven. Van haar laatste optreden in Desmet Live heb ik enorm genoten.

Etty heeft, ter gelegenheid van Mulisch' tachtigste verjaardag, een novelle geschreven dat echter de dikte van een roman heeft gekregen. Wie "De ontdekking van de hemel" heeft gelezen zal Ettys "Maak jezelf maar klaar" zeker aanspreken.
Het is haar fictiedebuut. Het verhaal draait om Ada Brons, een personage uit De ontdekking.

Interviewer Pieter Steinz haalde in het begin van het gesprek de (slechte) recensies aan. Hij noemde dat een afrekening in het milieu, waarmee hij doelde op NRC - literatuurrecensent Etty versus vakbroeders. Daarom hierbij een stukje uit VN:

Nu de recensent Etty toch ter sprake komt: dat een criticus zich aan fictie waagt, getuigt van moed. Wie week in, week uit hoog van de toren blaast en een permanent abonnement heeft op diverse jurylidmaatschappen – wie kortom zo’n beoordelings- en geldingsdrang heeft – moet goede of geen fictie schrijven. Natuurlijk hoeft een goede criticus geen begenadigd romancier te zijn, maar wat je mag verwachten, is dat hij eigen broddelwerk voor zich houdt. Dat nalaten is een smakeloze sneer naar alle, ooit door hem afgekraakte schrijvers.

http://www9.vn.nl/KunstCultuur/Literatuur/ArtikelLiteratuur/MaakJezelfMaarKlaar-ElsbethEtty.htm

Van het hele gezelschap is Elsbeth Etty de minst geroutineerde auteur, ze verdiende haar sporen immers uitsluitend als criticus en als biografe. Wel kroop ze onlangs in de huid van de vrouwelijke hoofdpersoon uit 'Knielen op een bed violen'. Dat zal de reden zijn geweest dat ze ook op dit verjaarspartijtje mocht komen. Maar tweehonderd pagina's blijkt toch te veel gevraagd. Wat je mocht verwachten, gebeurde dan ook: her en der slepen collega-critici en voormalige 'slachtoffers' van Etty de messen. En inderdaad, 'Maak jezelf maar klaar' is nogal mislukt, maar met iets meer zelfbeheersing zie ik Etty toch nog wel eens een interessante herstart maken.
http://boekrecensies.trouw.nl/recensie?FDOC=0&SORT=date&BN_NUGI=*&AU=Rob%20Schouten&REC=TR_ART_00241849-

Opvallend. Aan deze recensie hangt een boulevardluchtje. Het gaat over externe zaken.
Het boek is mislukt?!

Maar waarom dan?

Opsporing verzocht

F.F. Coppola is zijn unieke filmscript kwijt. Zijn laptop werd tijdens een overval in Buenos Aires gestolen. Werknemers van Coppola, die woensdagavond aanwezig waren in het pand, zouden door vijf gewapende mannen zijn vastgebonden. Daarna deden de dieven zich te goed aan computers, camera's en andere waardevolle spullen. Het lijkt erop dat de gewapende mannen niet uit waren op het script van Tetro.
Een woordvoerder van de 68-jarige Coppola verklaarde dat de gegevens onvervangbaar zijn en verzocht tijdens een persbijeenkomst om teruggave van het filmmateriaal. “Het zijn de resultaten van langdurig creatief werk.”
De Amerikaanse filmmaker heeft een beloning uitgeloofd om zijn gestolen laptop met uniek filmmateriaal terug te krijgen.

Onbegrijpelijk dat er geen back-ups zijn gemaakt van zoiets belangrijks.
Aan de andere kant is dit ook wel weer een prachtig scenario voor een film. Ik was er zelf nog niet op gekomen.

Vergelijkingssite

Aansluitend op het stukje over mijn zoektocht in providersland nog wat andere handige links:

Bellen.com , gaslicht.nl, energiewereld.nl en http://www.digitelevisie.nl.

Internetproviders

“Gooi die UPC er toch eens uit”, zegt manlief regelmatig met een klaagstem. Hij heeft de pest aan de monopolistische attitude van de provider. Nu heeft hij geen recht van spreken, want hij zit thuis nauwelijks of nooit achter de computer. “We betalen te veel, El”.
Maar ik ben eigenlijk – op de verhuizing na – heel tevreden over UPC-internetten.

Toch heb ik maar eens navraag gedaan en ben ik tot de conclusie gekomen dat we inderdaad veel te veel betalen. € 49,95
Twee jaar geleden had ik dat trouwens ook gedaan. Toen was de klantenservice onverbiddelijk: “nee mevrouw, voor wat u wilt is er niets goedkopers”.

Nu ben ik dus aan het internetshoppen. Door het digitale bos zie je de bomen niet meer. Kabel, ADSL met telefonie, ADSL zonder telefonie, Internet + TV + Telefonie, wireless, etc.
Voor een leek als ondergetekende is er geen touw aan vast te knopen.

Nu heb ik de hulp ingeroepen van http://www.internetten.nl/, het bedrijf van internet-wizzkid Ben Woldring. Als je wilt regelen ze alles voor je: gratuit.
Dat is een aanrader!! Ik ben eruit.
Nu maar hopen dat het allemaal goed verloopt met de aansluiting en zo.
Met een satanische vreugde heb ik UPC in ieder geval opgezegd. Tot mijn verbazing werd ik overladen met aanbiedingen van alternatieve abonnementen. Beetje laat, dus nee dank u.

Hetzelfde overkwam me vandaag bij KPN. Ik veranderde ons abonnement en direct sprongen ze op mijn nek. “Waarom dit, waarom dat. Weet u dit, weet u dat. Wilt u niet dit, wilt u niet dat. Zou u niet zus, zou u niet zo”.

Dat gebedel geeft mij een triomfantelijk “ik heb de touwtjes in handen” gevoel.

Floor en Madame Butterfly

Eerst eten bij Floor en daarna naar de opera.

Over het eten kan ik kort zijn. De locatie - verbinding met de schouwburg - is ideaal. We waren er al een tijd niet meer geweest. De reden was het matige eten.
Nu, bij de start van een nieuw seizoen, probeerden we het opnieuw. Maar dat is dan ook meteen de laatste keer geweest (voor dit seizoen).
Hoe krijgen ze het toch voor elkaar om zoveel vlakke smaken te produceren. De zalm - gemarineerd in zuidvruchten en gegarneerd met wat onaangemaakte sla uit een pakje - lag er bleekjes bij. Het smaakte naar niets. Ook niet naar een eventuele marinade.
Als hoofdgerecht had ik rundvlees op een bedje van ongare (buikkramp opwekkende) boontjes en dito Rozeval aardappels. Gelukkig had ik frietjes bijbesteld, waar ik heel veel zout over strooide.

Helaas lukt het de Floorkeuken niet om van die kant- en klaar maaltijden, die één minuut in de stoomoven of microwave moeten - af te wijken. Alles heeft een rauwsmaak. Het is gewoon niet lekker.
Bediening is prima, evenals de koffie.

Om 8 uur ging de schuifdeur naar de hal van de schouwburg open. Madame Butterfly (1904)van Giacomo Puccini stond op het programma. Het is een prachtige opera met een loodzware rol voor de sopraan Butterfly.

Annemarie Kremer vertolkte die (hoofd)rol en droeg in haar eentje de hele opera. De rest viel in het niet. Zij was de absolute prima donna.

Bariton Henk Poort was niet onverdienstelijk. Toch acht ik hem te licht voor een opera als deze.

Pinkerton, de mannelijke hoofdrol, werd vertolkt door ene Vasyl Grokholskiy. Wat mij betreft blijft het bij dat ene. De man kon niet zonder de hulp van de dirigent en stond derhalve meer als een koorknaap dan als een volleerde tenor te zingen. Misschien kwam het omdat dit nog maar de tweede voorstelling was. De zaal was verrukt over Kremer en liet dat na afloop horen.

Voor speeldata en verdere informatie: http://www.operaproducties.nl/

Warm welkom

Hoezo toon matigen?!

Uit de hoogte

Afgelopen weekend was het Wolkenkrabber weekend. De hoogste gebouwen van Rotterdam - incl. ons "huis" - stonden open voor zo'n 16.500 bezoekers. Dat was best wel leuk, maar veroorzaakte voor de bewoners ook veel overlast.

Op de hoogste verdieping konden ze zich vergapen aan het uitzicht, dat ik dagelijks voor mij heb. Ontzettend vervelend waren de lange rijen wachtenden bij de liften, die ook overbemand werden.

Ook was er nog een streetparade van drumbands, wat weer tot afzetting van het centrum leidde.

Rotterdam moet nu maar snel aan haar winterrust beginnen. Laat de promotie maar even liggen tot het voorjaar.

De Joustraboys

"Door de islam op scherpe wijze te kritiseren wordt radicalisering onder moslims juist in de hand gewerkt. Uitlatingen zoals die van PVV-leider Geert Wilders 'kunnen individuen die op de rand van geweld staan, het laatste duwtje geven."

Zo stelt Tjibbe Joustra - hoofd terreurbestrijding - in het AD. Het gehele artikel: http://www.ad.nl/binnenland/article1684735.ece

Hoofdredacteur Arendo Joustra (familie van?) had al eerder in zijn eigen blad opgeroepen tot matiging van toon.

"Het debat over de islam stuurt de discussie de verkeerde kant op. Tegelijk vervreemdt het de hier wonende moslims. Een aanval op je geloof is altijd een persoonlijke aanval. Dat kunnen wij uit onze geschiedenis leren en behoort niet voor niets tot de Nederlandse opvoeding: niet over het geloof beginnen als je ergens op bezoek bent."
http://www.elsevier.nl/opinie/commentaren/asp/artnr/171391/index.html

Vandaag kon een reactie van Leon de Winter - op Tjibbe Joustra - niet uitblijven.

"Deze man lijdt aan beroepsdeformatie. Een terreurbestrijder die dergelijke opvattingen erop na houdt, is de weg kwijt. (Tjibbe) Joustra's ideeën zijn veel gevaarlijker voor onze rechtsstaat dan tien Wildersen bij elkaar."
http://www.elsevier.nl/opinie/weblog/asp/artnr/171539/weblogid/59/index.html

Joustra 1 vindt dat een scherp debat niet meer gevoerd mag worden. De zoveelste oproep tot toon matigen. Zwichten voor de dreiging van geweld, heet dat volgens mij. Nog één anti -islamdruppel en de emmer loopt over. Zo komen we dus in de (wurg)greep van hen die het niet aanstaat.
Komen? Het is al zover. Nederlanders staan lijnrecht tegenover elkaar. Inmiddels is het één voor 12.

Joustra 2 is het helemaal met 1 eens. Het is te hopen dat de hoofdredacteur van Elsevier zijn columnisten, journalisten en redacteuren aan het -door hen gekozen - woord laat.
Dat is een kostbaar recht. Hoe het geïnterpreteerd wordt is aan de lezer. Die mag er op zijn beurt ook weer op reageren.

Hard of zacht.

Opheffingsuitverkoop bij AAB.2

http://www.fd.nl/ShowKrantArtikel.asp?Context=N%7C1&KrantArtikelId=585547

Wat ik gisteren al vermeldde staat vandaag inderdaad in alle kranten.

http://www.bndestem.nl/economie/article1915104.ece

http://www.trouw.nl/laatstenieuws/laatstenieuws/article802765.ece/Minister_had_splitsing_ABN_Amro_kunnen_stoppen

Opheffingsuitverkoop bij AAB.

Het klinkt wat voorbarig, maar plannen lekken blijkbaar uit. Vanmiddag was het in ieder geval paniek toen medewerkers van ABN Amro vernamen dat de plannen rond hun afdeling reeds bekend waren bij Fortis collega's.

Er is nog niets officieel, maar alles lijkt al bekokstoofd. Er verdwijnen units en advieskantoren van AAB. Gewoon keihard weg!! Er worden afdelingen verkocht als Fortis ze niet wil hebben.
Dat moesten AAB' ers - met naam en toenaam - vandaag via via horen.

Ineens klinken die lovende, zalvende woorden van Rijkman Groenink - gisteren bij de aandeelhoudersvergadering - heel erg ongeloofwaardig. De eigen mensen in het ongewisse laten, zodat het via Fortislekken bij hen terecht komt. Dat is om van te janken. Het stinkt.

Als je van 1974 tot op heden het beste van jezelf (incl. gezondheid) hebt gegeven, dan is het niet verwonderlijk dat je - na zo'n dag als vandaag - je tranen niet kunt bedwingen.
Mijn schouders zijn breed................. en nu nat.

Het rattenhok is opengezet. 'T zal morgen in de kranten staan.

Inmiddels:
http://www.trouw.nl/laatstenieuws/laatstenieuws/article802197.ece/Fortis_wil_delen_ABN_AMRO_verkopen

El notuleert

Er was veel beveiliging. Er was een kleine demonstratie van de Unie. Er waren AAB-gebakjes. Er waren veel dezelfde pakken, dezelfde hemden met manchetknopen, dezelfde schoenen, dezelfde dassen, dezelfde vlijmscherpe haarscheiding, dezelfde hoornen brilletjes.
Nog steeds haal ik de geboren ABN’ers eruit.

Echt lachwekkend zijn de tassendragers. Yuppen, die kopieën van hun baas zijn. Ze onderscheiden zich omdat ze het net niet zijn. En ze lopen heen en weer te rennen.

Maar P.P. de Vries was er niet.

Blijkbaar heeft het merendeel van de aandeelhouders zich neergelegd bij het meest waarschijnlijke scenario: Het Consortium neemt AAB over. Of men vindt een stemloze vergadering niet de moeite waard. In ieder geval waren er geen 1500 mensen. Hooguit een derde daarvan (5%). Het tekent de betrokkenheid.
Voor ons was het een thuiswedstrijd (de Doelen).

Iets nieuws onder de zon?
Neen.

Groeninks verhaal begon met een pluim aan de medewerkers, die een moeilijke tijd achter de rug en voor de boeg hebben. Dat de doelstellingen – die voor dit alles begon te spelen – werden gemaakt, zijn tot op heden gehaald. Dat is een prestatie waarmee hij zijn collega’s complimenteerde.

Over een eventuele voorkeur liet de RvB zich niet uit. Ze blijven neutraal.

Bij de “break up” formule met het Consortium blijft er geen spaan heel van AAB. Met kiest voor het geld – niet voor de lange termijn en behoud van arbeidsplaatsen. Volgens Groenink is de determinatie en intentie groot. AAB-Klanten mogen er niet onder lijden. De expertise van de AAB-medewerkers is broodnodig.

****

Qua strategie past Barclays goed bij AAB, doch de koers van de Engelse bank is zo gezakt dat het bod op AAB daarin meeging. Het staat in geen verhouding met wat het Consorium te bieden heeft.

****

Ondanks de voorkeur van het personeel is de "stand alone" optie niet bespeekbaar voor de RvB. Ook op mijn bescheiden enquête zijn de meeste stemmen - 66% - naar zelfstandig doorgaan gegaan.

Over geen van beiden doet AAB een aanbeveling. Ze beroept zich op haar recht van neutraliteit.

Wat mij opviel in Groeninks betoog was de connotatie. Het klonk allemaal erg verwijtend naar de aandeelhouders toe, die in april werden wakker geschut door TCI.
“ U wilde……………u steunde……….u vroeg…………u gaf…………….” Ik voelde mij aangesproken terwijl ik niet onder de door Rijkman bedoelde u’s behoor.

Vervolgens hield bestuurslid Boumeester een technisch cijferverhaal, waar ik niet verder op inga.

Toen kwam er een ellenlange rij vragenstellers. Het was slaapverwekkend. De één herhaalde de vraag van de ander. Daartussen waren er twee die er op stonden dat hun naam in de notulen vermeld zouden worden. Bij deze doe ik dat: mevrouw Ziemijhierstaan en de heer Hoormijeensaan. Waar ben je dan in godsnaam mee bezig.

Pogingen een mening of stemadvies aan de RvB te ontlokken mislukten schromelijk.

De VEB was vertegenwoordigd door Jan Maarten Slagter, opvolger van schreeuwlelijk Vries. In eerste instantie werden zijn – beleefd gestelde - theoretische vragen beleefd beantwoord. (Ik vind dat hij – op afstand – op Rouvoet lijkt.)

Zijn vragen waren hypothetisch: “Stel dat………Als dat………..”. Slagter zocht naar een gefingeerd probleem.
Ik zag ze op het podium op hun onderlip bijten.
Op een gegeven ogenblik nam Jiskoot een vraag op zich en antwoordde kortweg met een hypothetische vraag terug. Slagter was de mond gesnoerd.
Geen sterk optreden van de VEB-man.

De vergadering begon om 10.30. Vier uur later verlieten wij de grote zaal, waar het vragenuurtje nog in volle gang was. Met een broodje in de hand spoedden wij ons naar buiten.
Manlief haastte zich terug naar kantoor, ik naar huis waar Scooby met hoge nood op mij zat te wachten.

---

Mijn conclusie.

Het gaat om korte termijn/Euro's incasseren waarbij AAB in de versnipperaar terecht komt VERSUS lange termijn waarbij de bank haar statuur behoudt.

Alle twijfelende stemgerechtigden wens ik veel wijsheid toe.

Zus en zo

Morgenochtend is de (stemloze) aandeelhoudersvergadering van ABN*Amro hier in Rotterdam. Wij zullen erbij zijn.
Het schijnt dat alle parkeergarages volgeboekt zijn. Er worden zo'n 1500 mensen verwacht. Dat betekent dus dat er in bijzaaltje een megasscherm staat. Ik moet er dus bijtijds zijn.
<=======Dit is dus de laatste kans om een stem uit te brengen in mijn enquête.


Vandaag ben ik weer gevangen in het harnas van de bloeddrukmeter. 24 Uur lang pompt hij ieder kwartier op. Midden op het zebrapad sta ik stil en laat mijn arm hangen om een juiste meting te krijgen. Daardoor ontstaan op de Coolsingel grote files. Toeterende korte lontjes, die er zelf een hypertensie van krijgen.

Twee dames die het veelal oneens zijn met elkaar - Albayrak en Verdonk - droegen m.i. wel de mooiste hoeden.

Drochrede(n)

Er wordt de laatste tijd - i.v.m. het integratievraagstuk - regelmatig de vraag gesteld of de PvdA nog wel de PvdA is.

Vandaag - na het horen van de mijoenennota - kan ik ronduit zeggen: NEE.

Het is weer potverteren.

We zitten economisch in de lift, iedereen kan werk vinden. En wat doet dit kabinet: INHALEN EN UITGEVEN.
Het doet mij denken aan een ernstige maag-darmaandoening. Alles wat erin komt - spuit er meteen weer uit.

Dat het (voormalig rechtse) CDA hierin heeft toegestemd, verbaast mij......en ook weer niet.

Rita Verdonk nam - tegen alle verwachtingen in - zitting in haar eigen Kamerzetel. Dat was het enige wat leuk was.

Uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat de koningin met Alex en Max is meegereden naar de Eikenhorst. Ze gaat "kampeertje" spelen met haar kleindochters. Haar gewaad dient als tent.

Drukje

Of de verpleger in dit filmpje ook bij één van de gehonoreerde ziekenhuizen werkt, weet ik niet.
Wel krijgt mijnheer de Vriesss de aandacht waar hij nu juist (niet) op ZIT te wachten.

Beste ziekenhuizen

Al weer enkele weken geleden stond er een enquête in de Elsevier. Het betrof de nationale ziekenhuistest.
Opvallend was de goede score - in de top 10 - van het Ikazia ziekenhuis in Rotterdam Zuid. Dat is mijn ziekenhuis. Onze huisarts verbaast zich er telkens over dat ik kies voor bezuiden de Maas. Het is niet voor de hand liggend.

Twee jaar geleden werd ik met spoed opgenomen. De behandelende internisten hebben in de test hoog gescoord. Terecht! Ze - artsen en verpleging - hebben mij toen geweldig behandeld. Ook de ortopeet durfde een schouderoperatie aan, waar een collega uit een ander ziekenhuis niet over piekerde. Voor alle specialismen (en dat zijn er nogal wat) en röntgenfoto's ga ik naar het Ikazia.

Dat de kleinere ziekenhuizen er over het algemeen goed uitkomen verbaast me geenszins. Een persoonlijke aanpak is mogelijk. Dat er geen goede specialisten in de provincie werken is een achterhaalde redenering.

Rita gewipt, 3

Wie dacht dat we vandaag - na Rita's verlossende besluit - even af waren van de VVD-affaire, heeft het mis.

Ze blijft in de kamer - als lid Verdonk - én ze blijft lid van de VVD. Dat was de wens van de leden, zo redeneerde ze.
In Netwerk legde ze nog even fijntjes uit waar de schoen knelde.
Rutte doet het telkens af als een onhoudbare situatie tussen de fractie en Verdonk. Dat lijkt een dekmantel.
Verdonk is rechts en Rutte links. Fijntjes en opgelucht dat ze nu vrijuit kon spreken, openbaarde ze alle andere akkefietjes in de fractie. Als oud-minister vond ze dat ze het recht en de status had kritiek te uiten.

Rutte reageerde verontwaardigd. Ze kan geen lid blijven en tegelijkertijd voor zichzelf in de kamer zitten.
Hij overweegt royement. Daarmee legt hij zijn hoofd in de strop en de VVD zakt verder weg in het moeras.

Mijn (tijdelijke) conclusie: Rita maakt zich op voor de volgende verkiezingen. Dan staat ze klaar om de no. 1 van de VVD - fractie te worden. Dat zou de redding van de VVD zijn.

Nu is Rutte weer aan zet.

PvdA in de problemen. VVD in de problemen. De (stil) lachende derde is het CDA!!

Het academisch jaar is begonnen

Jiskefet Lullos

Enquête

"El, je moet de lezers attenderen op de enquête, die in de linker kolom staat. Ook ik zou er overheen gekeken hebben, als je het me niet gezegd had".

Zo zei mijn zoon vanavond - tijdens waarschijnlijk de 1e en laatste BBQ - buiten.

Oké, bij deze wijs ik iedereen op de wisselende enquêtes.

Dreigement?

Heet van de naald, dit nieuws (1 uur geleden geplaatst). Laat ik mijn (boze) commentaar even voor mij houden totdat er wat meer bekend is. Het kunnen ook etters geweest zijn, die de boel op stang willen jagen.

Monument Theo van Gogh beklad met zwarte stift

AMSTERDAM (ANP) - Het monument voor Theo van Gogh in het Oosterpark in Amsterdam is door vandalen beklad. Op het beeld De Schreeuw staat met zwarte letters 'Al-Qaeda' geschreven. Dat liet de politie zaterdag weten.
Onder de tekst stond met zwarte viltstift ook de datum '27-11-2007' geschreven. Het is nog onbekend wie de tekst en datum op het monument heeft gezet.
Het beeld De Schreeuw staat aan de rand van het Oosterpark, dicht bij de plaats waar Van Gogh op 2 november 2004 werd vermoord door een moslimfundamentalist. Het 4,5 meter hoge stalen monument is ontworpen door Jeroen Henneman en heeft de vorm van een gezicht dat aan de ene kant schreeuwt en aan de andere kant een gesloten mond toont. Het verbeeldt de vrijheid van meningsuiting.
Het beeld werd in maart van dit jaar onthuld. Op het laatste moment probeerde een bewoonster in de buurt van het park de plaatsing van het kunstwerk nog te verhinderen. Ze vreesde dat het beeld zou leiden tot verstoring van de openbare orde. De Amsterdamse sleepte het stadsdeel voor de rechter, maar ze verloor de zaak.

http://www.trouw.nl/laatstenieuws/ln_binnenland/article797650.ece/Monument_Theo_van_Gogh_beklad_met_zwarte_stift

****

Eerder vandaag kwam mij o.a. onderstaand bericht onder ogen. Dan denk ik meteen weer aan 2/11/2004. De link is gauw gelegd.

Fatwa voor cartoonist

Degene die de Zweedse cartoonist Lars Vilks om het leven brengt, krijgt van Al-Qaida een beloning van 70.000 euro. De moordenaar ontvangt er nog een premie bovenop als de tekenaar wordt afgeslacht 'als een lam'.In een boodschap op internet heeft Al-Qaida leider Abu Omar al-Baghdadi dat wereldkundig gemaakt. Hij roept alle moslims op de cartoonist deze maand tijdens de Ramadan uit de weg te ruimen."Van nu af aan roepen we een ieder op het bloed te laten vloeien van de Lars die onze profeet durfde te beledigen", aldus al-Baghdadi.Mohammed hondDe tekenaar zou dood moeten omdat hij volgens al-Baghdadi een beledigende tekening van Mohammed heeft gemaakt. Hij had de profeet afgebeeld als een hond.Het Zweeds blad Nerikes Allehanda drukte de cartoon vorige maand af. De spotprent leidde tot veel commotie in onder meer Iran, Pakistan en Afghanistan.De Zweedse diplomatieke vertegenwoordiger in Teheran werd ter verantwoording geroepen.Vorig jaar wond de moslimwereld zich ook al vreselijk op over een cartoon over Mohammed in een Deense krant.Zweedse bedrijvenDe Al-Qaida-leider dreigt tevens Zweedse bedrijven aan te vallen als Zweden zijn excuses niet aanbiedt voor de tekening van de cartoonist.
"We weten wel hoe we ze zo ver kunnen krijgen de tekening in te trekken en excuses aan ons aan te bieden. Ze kunnen erop wachten hoe wij hun economie zullen treffen en hun enorme bedrijven zoals Ericsson, Volvo en Ikea."

http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2007/9/15/150907_cartoonist.html

****

Ik ben toch heel benieuwd naar de reactie van de PvdA-politici.

"Ach maar het is iets dat niet in ons land speelt. Waar maak ik me nou toch druk om?"

Rutte niet gewipt

Dat heeft hij grotendeels aan de ondersteunende toespraak van Frits Bolkestein te danken, die verreweg de best sprekende éminence grise was. Een zeer goed onderbouwd, helder betoog.

Ik heb de vergadering gevolgd. Het was een opgewonden toestand. Veel chaos, veel onduidelijkheid, veel boosheid en verontwaardiging. Kortom: het deed mij aan de alv van onze hockeyclub denken. "De zeepbakjes hangen te laag - de kroketten zijn te duur - er moeten sanitaire zakjes in de dameskleedkamers komen - etc. etc."

Héél fijn voor al die rayonhoofden uit Oldeberkoop en Roodeschool - die of vanmorgen om 4 uur opstonden, of gisteravond al zijn afgereisd naar de dichtsbijzijnde v.d. Valk - dat ze vandaag voor de camera's hun zegje mochten doen. Hartverwarmend. Rutte heeft beloofd zich die kritiek ook aan te trekken. Hij beloofde tevens voor de zoveelste keer beterschap.

De fractie heeft knoerdhard gewerkt, maar gaat nog harder werken. Het vertrouwen van de kiezer terugwinnen is prioriteit.

Alle moties werden verworpen. De motie om het hoofdbestuur de laan uit te sturen miste maar een paar stemmen. Dat vond ik wel spijtig.

Partijvoorzitter Van Zanen hield een te lange toespraak waarin om de haverklap "geef ons uw vertrouwen - geef ons uw steun - geef ons dit en geef ons dat" voorkwam. Het leek wel een zondagspreek. Ze hadden zo ontzettend hard gewerkt - gratuit.

Zo heel hard gewerkt, zo ontzettend hard gewerkt. Ze beloofden beterschap.

Iedereen beloofde beterschap.

"Maar", vraag ik mijzelf dan af, "als ze zo keihard gewerkt hebben en dit is het resultaat: dan zijn ze dus incapabel?"

De volgende zet is aan Rita Verdonk, die vandaag tijdens het gras maaien en heg snoeien haar afwegingen heeft gemaakt.
Ook Hans Wiegel verklaarde - morgen in Buitenhof - met nieuws te zullen komen. Hij was één van de lijmpleiters.

Ik wil Zalm terug en ga daar een comité voor oprichten. Wie volgt met een steuncomité voor mij?

MO(e)DE(r)

Zoon Jacob woont sinds maart in een prachtig appartement in hartje centrum. De 28-jarige golfprofessional van GCR http://www.gcr.nl/index1.html, maakt dagen van 10 - 22 uur.

Ik - zijn moeder, de familiecontrolfreak - ziet dat met gefronste wenkbrauwen aan.

Jacob wast graag en veel, zo ontdekte ik deze week.

Ik was al lange tijd niet in zijn flat geweest. Nu moest ik wat spullen brengen en ophalen. Ik belde Jaak van tevoren op en beloofde niet op de rotzooi te letten.
Het was ook niet zo'n rotzooi. Wanneer zou hij die ook moeten maken?

Wel trof ik op ieder meubelstuk één of meerder poloshirtjes aan. Ze roken allen naar zeep, wat wees op gewassen goed. De volle wasmachine had ook gedraaid.

De strijkplank in de zitkamer brak mijn wilskracht.

In noodtempo verzamelde ik zo'n twintig polo's, tien t-shirts en een aantal broeken. Ruim een uur later was alles gestreken, draaide de wasmachine weer, was de flat gezogen en had ik alle vuilnis verzameld.

Eén shirt had ik laten liggen. Een vrij nieuwe polo van het merk met dezelfde naam was blijkbaar in de wasmachine in de knel geraakt. Ik herkende het. Er waren happen uit de kraag en mouwen.
"Het 8-jaar oude Clemsonshirt is sterker dan dit", dacht ik verontwaardigd.

Aangezien alles er zo heerlijk opgeruimd uitzag en dat kapotte shirt een doorn in mijn oog was, besloot ik het weg te gooien.
Alleen vergat ik dat te vermelden.

Vanavond had ik Jacob aan de telefoon. Het plannen maken gaat gewoon door. Tussen neus en lippen door vertelde ik van de kapotte polo.

Het was even onheilspellend stil.

"Nee hè?! El dat was een nieuw shirt".

"Ja, maar blijkbaar van slechte kwaliteit. Al die rafels..................."
Terwijl ik dat zei, zag ik ineens de bui hangen.

"Mode. Dat heet mode, El".

Rita gewipt, 2

Er zou sprake zijn van evt. lijmpogingen door Wiegel en Bolkestein. Laat dat in vredesnaam zitten. Niet doen!!
Iedereen is blij. Al doen ze met grafstemmen voorkomen alsof dat niet zo is.
Wie weet komen er wel weer anti -Verdonkers terug bij de VVD.
Immers, ondanks haar grootse zege met 620.000 stemmen, verloor de partij toch aanzienlijk.
Het haarscheurtje van een jaar geleden werd een gapende wond waar geen pleister meer tegen opgewassen is.

In spanning wacht ik af wat het VVD-congres gaat brengen.

"Hoe het verder met de VVD moet, weet ik echt niet. Maar dat weet ik al heel lang niet meer.
Echt niet? Nou ja, misschien Rutte naar no.2 en Kamp op no.1?
Waar ze staan? Geen idee.
Of daar duidelijkheid in komt? Al sla je me dood."

En Rita??

Bang - lees beng -, ze staat weer in het middelpunt van de belangstelling. Daar waar ze het liefste staat.

De volgende bangs - lees bengs - zijn onder voorbehoud.
Bang - lees beng -, ze heeft Wilders bedankt voor de eer. Daardoor krijgt hij geduchte concurrentie. Want wie trekt de meeste stemmen? Wilders had er bij de laatste verkiezingen ruim 200.000 minder dan Verdonk.

Bang - lees beng -, het kabinet krijgt straks voortdurend met Rita Verdonk te maken. Ze mag dan bij alle debatten haar zegje doen. Ook wanneer het kokkelvissersvraagstuk aan de orde komt.

Bang - lees beng -, Rita Verdonk is dan toch fractievoorzitter geworden en nog wel van haar eigen partij.

Bang - lees bang -, dat is wat ik ben.

Voor de toekomst.

Rita gewipt

Eindelijk is het dan gebeurd. Nadat ze zich deze week in besloten kring - tijdens een etentje met zakenlui - wéér negatief over de VVD/Rutte had uitgelaten, heeft Rita Verdonk vandaag dan toch de bons gekregen.

Ongetwijfeld gaat ze zelf verder. Gezien de twee uur durende fractievergadering lijkt het erop dat haar ontslag niet zonder slag of stoot is gegaan.

Of dat inhoudt dat er meer fractieleden vrijwillig met haar meegaan, zullen we de komende dagen wel horen. Ze heeft zich niet aan haar belofte gehouden alleen met haar eigen agenda bezig te zijn en niets lelijks meer over de partij te zeggen. De spreekwoordelijke druppel.

De VVD versplintert. Het versplintert - net als onze samenleving - vanwege het islamvraagstuk. Eerst ging Wilders. Die heeft nu veel succes met zijn PVV en graast het gras voor de VVD-voeten weg. Hij is Rutte telkens een stapje voor en toont veel meer lef.

Rita is de volgende. Joost mag weten wie zij meetrekt.

Rechts versus links: weer een stap verder in de polarisatie.

Ambtenarentaal

Een maand geleden was de Coolsingel gehuld in vette, grijze rookwolken. Formule 1 auto’s en ander snelheidsmonsters veroorzaakten die met hun remacrobatiek. Benzinewalmen stegen op tot onze 28ste verdieping. Dit zoveelste zomerspektakel werd zwaar gesponsord en trok duizenden bezoekers naar de havenstad.

http://vert-el-sels.blogspot.com/2007/08/formule-010-3.html

Inmiddels is de zomer voorbij en lijkt “de rust ” teruggekeerd. Het gemeentebestuur neemt dat wel heel letterlijk. We ontvingen een brief waarin staat dat a.s. zondag een deel van Rotterdam (wederom) autovrij zal zijn. De middenstand moet er langzamerhand een sik van krijgen.

Het is ons niet geheel duidelijk. Is dit i.v.m. het Rotterdams Klimaatfestival? Ja, weer een festival.

Of is het vanwege de Landelijke Autovrije Zondag. In dat geval zou het verkeer in heel Rotterdam toch plat moeten liggen?

Onwil en Logblog

Het is me dan eindelijk - na veel geknutsel - gelukt! De lay-out van mijn blog is nu zoals ik wil. Ik kreeg zo genoeg van die rare indeling, die totaal niet klopte.

Met mijn laptop onder mijn arm ben ik vanmiddag bij de computermiddenstand langsgegaan. Overal lege winkels en hangende, verveelde personeelsleden.
Ja, ze wisten allemaal veel van internet af. Maar mij even helpen met mijn blog? Neen.

Paradigit, waar ik dit apparaat en alle toebehoren kocht, was het ergste.
Ik zag aan de tronie van de - van niets doen - vermoeide verkoper dat hij wel kon maar niet wilde.
Dus legde ik hem dat voor. "Wilt u mij eigenlijk wel helpen?".
Hij haalde zijn schouders op.
"U heeft er gewoon geen zin in. Zelfs niet als ik u voor uw tijd betaal".
Weer haalde hij ongeïnteresseerd zijn schouders op. "U zegt het", zei hij smalend.
"Ja en u ontkent het niet"
Ik dreigde mijn beheersing te verliezen. Wat een lamlendigheid.
NOOIT MEER ZAL IK IETS BIJ PARADIGIT KOPEN.

Vervolgens naar Computerwereld, ook op de Goudsesingel. Daar waren ze slecht geïnformeerd, maar eerlijk. Nooit van Blogspot gehoord. Geen kennis van websites.

Vervolgens liep ik lukraak een kopieerwinkel binnen. Ik wist op voorhand dat die niets met computers, laat staan websites van doen had. Het geeft aan hoe desperaat ik was.
Twee jonge, enthousiaste en geïnteresseerde knullen hoorden mij aan.
"Mevrouw, probeert u het twee panden verder even bij Dimension Computers. Dat zijn sympathieke mensen.".

De naam zei mij niets. Inderdaad, dat waren sympathieke mensen. Een jongeman ging met mij aan een tafel zitten. Hij sloot internet aan. Ook hem bood ik een financiële tegemoetkoming aan. Dat wimpelde hij weg.
Zolang er geen klanten in de winkel waren, kon hij zich over het probleem buigen. Hij probeerde van alles. Het werd van kwaad tot erger. Ik zat ineens met een totaal andere blog voor me. Van de indeling was geen soep te koken.
Met mijn gezicht in mijn handen riep ik: "stop, voordat ik mijn hele blog kwijt ben".
Toen zei de - eveneens verontruste - verkoper iets waar ik wel iets mee kon. "Misschien is uw blog te zwaar. Probeer eens de page wat te verlichten."
M.a.w., minder Vertelsels per pagina.

Thuisgekomen heb ik direct zijn advies opgevolgd. De oplossing was simpel, de euforie groot.
Voor de bereidheid mij te helpen ben ik Dimension Computers op de Goudsesingel heel erg dankbaar.

Oh ja, een nieuw item. Een echte enquête. De eerste is niet erg voor de hand liggend.

Er mag (anoniem) gestemd worden!!

Waar was ik

op 11 september 2001?

Ik lag in bed en werd door mijn zoon gebeld.

"Heb je de televisie aanstaan?"

"Nee, je belt me wakker".

"Er is een vliegtuig in één van de Twin Towers gevlogen. Zet CNN aan".

"Alweer een vliegtuigongeluk in NY??"

(Er waren voorafgaand aan 9/11 nogal wat mysterieuze verdwijningen en crashes geweest) Ik zette CNN aan en bleef aan de lijn met mijn zoon.

-----

Toen vloog een tweede vliegtuig het andere gebouw in. We waren beiden even doodstil. Het was alsof ik naar een film met waanzinnige special effects zat te kijken.

Alle twijfel was weggenomen. Dit waren geen - van koers geraakte - vliegtuigen.

"Er is iets heel erg mis", mompelde ik. We hingen op.

-----

Ik belde P. op kantoor. Die wist nog van niets. Hij zat in vergadering.

"Ik zet meteen de televisie aan en bel je straks".

Vanuit bed zag ik de herhalingen voor mijn gevoel honderd keer. Toen kwam de aanval op het Pentagon. Daarna nog de crash in Pennsylvanië.

Oorlog, dacht ik.

Ik moest er met iemand over praten, dus belde ik een Zeeuwse vriendin. Ze zat met haar handen in de plantjes, zo zei ze toen ik haar overstuur opbelde.

"Zet de televisie aan, M."

"Ellen, doe niet zo hysterisch. Ik ben hier met de tuinman in gesprek. Je overdrijft altijd zo".

Jezus, trut, dacht ik. De wereld vergaat en jij vindt de tuinman belangrijker?

"Maar hier komt oorlog van".

"Ellen, ik heb hier geen tijd voor. Je draaft door".

We verbraken de verbinding. Letterlijk en figuurlijk.

Dom gansje met je mooie grote tuin, dacht ik.

Het vervolgscenario dat ik die dag maakte is helemaal uitgekomen. Ook NL ontkwam niet aan het terrorisme. Een filmmaker, die ons trachtte te waarschuwen voor het fundamentalistische gevaar, werd vermoord.

-----

We zijn in oorlog. Troepen in Afghanistan en Irak. Soldaten vallen niet in de strijd, maar door landmijnen, sluipschutters en zelfmoordeskaders. Het is al lang geen stratego meer.

Het stuk hieronder had ik waarschijnlijk niet geschreven als er geen 9/11 was geweest.

-----

Ik vrees dat er nog velen zullen volgen.

Anti - anti

Nederland wordt in tweeën gespleten. Niet geografisch, niet rijk versus arm, niet blank versus zwart. Nee, het betreft de impact van een religie. En dan nog wel een "allochtone" religie.
Daar is de groep anti-Islam. Daar is de groep anti-anti-Islam. Evenzo zijn er steuncomités voor - en tegen ex - Moslims. Kortom (want ik heb er al zo vaak over geschreven) Nederland draait door.

Nee, ik ben helemaal geen Wildersfan. Nee, ook zijn opmerkelijke uitspraken doen mij niet veel.
Ja, hij mag dat als parlementariër allemaal zeggen.
Nee, ik hoef het er niet mee eens te zijn en mag dat op mijn blog schrijven. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik hem niet specifiek volg. Ik google niet naar Geert Wilders, bijvoorbeeld.

Er wordt veel over Wilders geschreven. Heel veel. Ook op de populaire blogs.
Marcel Möring en Fransisco van Jole vinden bij Hanneke Groenteman alle ruimte hun gal over Wilders te spuien. Nou ja, ze neemt hun blogs letterlijk over.
Prima, moet kunnen.
Möring noemt de stemmers op de PVV fascisten. Een boute uitspraak.
Wederom, het moet kunnen. Dan mag hij de VVD - aanhang ook meteen als zodanig betitelen.

Waarom komt oorzaak niet aan de orde in al die columns? Hoe komt de PVV aan die groeiende aanhang? Wat maakt Wilders zo populair.
Heeft dat niet met onvrede te maken? Heeft dat er niet mee te maken dat men wil dat dit land daadkrachtig bestuurd wordt?

Eerst gaat het kabinet op een dure honderddaagse excursie, dat resulteert in een slap regeringsplan.
Vervolgens start het zomerreces. Op een gegeven ogenblik zit de minister van landbouw ons land in haar eentje te regeren.
De partij van de mensen (PvdA) laat haar "oude" achterban op een vreselijke manier vallen. Slappe hap, dat is wat het is. De partij heeft geen ruggengraat meer.

Is het dan gek dat men overloopt naar een partij die wel een duidelijke lijn durft te volgen. Want dat is wat men zoekt: houvast - zekerheid. Wilders steekt zijn nek uit. Hij maakt gebruik van die onderbuikgevoelens. Dat wordt hem aangerekend.
Mijn God, doet niet iedere partij dat?

Moet je hem de polarisatie aanrekenen?

Zijn die voormalig PvdA-stemmers nu ineens allemaal fascisten?

Spoorloos 2

De ouders van de vermiste Madeleine McCann zijn - eindelijk - na 4 maanden teruggekeerd naar the U.K. Ze zijn de afgelopen week aan uitputtende verhoren onderworpen.
Daarmee wakkerden de speculaties weer aan.
De andere kinderen - de noodzaak van het oppakken van het “normale” leven - worden als reden opgegeven. Lees eerder: http://vert-el-sels.blogspot.com/2007/08/spoorloos.html

Nu denk ik dat de politie het bemoei en de kritiek van de McCanns meer dan zat was. Er was maar één manier om hen het land uit te krijgen. Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Dat is nu gelukt.

Wel bevreemdt het mij dat de ouders ineens rust willen. Ze vragen de pers terughoudend te zijn. En dat terwijl ze zelf die publiciteit zo opzochten met hun wereldtournee.

De politie wil rust. De familie wil rust. Als dat leidt tot een oplossing van deze duistere, gruwelijke zaak, dan vind ik alles best.

Arrivederci

Het afscheid van de Neretti's (foto) en hun heerlijke hotel viel ons zwaar. De reservering voor volgend jaar staat in de boeken. Met mijn fototoestel in de aanslag liep ik mijn laatste rondje door het hotel.
Iedere ochtend vanaf 9 uur draait de keuken op volle toeren. Alles wordt van scratch gemaakt. De fonds worden getrokken, de trotta gefileerd en de patisserie geurt je tegemoet. Peter kiekte ik tijdens zijn laatste retourtje Iseo (8 km), waar hij dagelijks zijn krantje haalde en een caffè dronk.

Villa Kinzica in Sale Maresino (Bs) aan het Lago d'Iseo.

Franciacorta

En wie durft er nu nog te zeggen dat Lombardia met haar - wijn en olijvenregio - Franciacorta niet mooi is!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Zoals alles uit Italië helemaal in is, zo booming is ook de business hier. Geen wonder. De regionale producten zijn heerlijk. Ook voor de prijs hoef je het niet te laten.

Een glas Prosecco kost €2,30 en voor een Macchiato leg ik €1,10 neer.

Bergamo(oi)

Het was een bewolkte, koele giovedi. Een prima dag voor een uitstapje. Voor de tigste keer naar Bergamo - 35 km van hier. Nee, niet over de snelle autostrada, maar binnendoor. Is misschien nog wel sneller ook. Nee dus. We hebben er anderhalf uur over gedaan. Eindeloos veel stoplichten, veel werkverkeer, opstoppingen everywhere. Gewoon Italiaanse chaos.

Maar Bergamo, zelfs voor de tigste keer, blijft een mooie stad. De citta alta, bovenop de heuvel, maakt telkens weer indruk. Niet
alleen de historische gebouwen, ook de ambachtelijke winkels zijn het bekijken meer dan waard.

Oud (vergankelijk) geld

Gisteravond hebben we heerlijk gegeten in “la Corona” in Sale Maresino. Een klein huiskamerrestaurant dat wel degelijk in de Guide Michelin vermeld staat. In het prachtige, weliswaar vervallen 15e eeuwse gebouw wordt de scepter gezwaaid door een heer van stand Guiglio Guigni. Zijn sympathieke vrouw is de cheffin en kookt fantastisch.

Hij leidde ons, na het eten, rond. Boven het restaurant zijn appartementen, die hij nodig wil en moet verhuren. Voor € 400,- ben je klaar. Gigantische ruimtes, doch zonder balkon of tuin en het interieur is erg oud en vervallen. De muffe, vochtige lucht lijkt ons niet echt gezond.
Je moet heel romantisch zijn of niet aan luxe hechten, wil je hierin wonen. Ik zou depri worden, vanwege het tekort aan licht en lucht.
Interessant was het wel. Wat een ontzettende (financiële) zorg.

Vandaag werd het nog interessanter. Guiglio had ons uitgenodigd zijn huis te komen bekijken. Achter het restaurant en een hoge muur troffen wij een “castello” uit 1400 aan, dat sinds 1600 in zijn familie is. Imposante, donkere vertrekken met muurschilderingen en wapens in de plafonds. Vooral de stenen vloeren vond ik magnifiek. Ieder vertrek had een eigen patroon. Hij zag mijn camera en gebaarde dat ik moest fotograferen. Zelf vond ik het onbehoorlijk dat spontaan te doen.
Absoluut een indrukwekkend monument.

Na regen...........

Toen ik vanmorgen de luiken voor onze ramen opende, snoof ik een crispe lucht op. Het heeft gisteren nogal geregend. Normaliter is het de dag erop kraakhelder.

*****

Zo ook vandaag. Het uitzicht is breathtaking, ook van het appartement dat wij vanmiddag hebben gezien en waar we zeer van onder de indruk zijn.

Dat wordt minimaal één slapeloze nacht.

Bancohhhhhhhhhh!!!!!!

Typical monday!!
Alles ging in eerste instantie fout. Maandag lijkt voor Italianen een uitslaapdag.
Oké, in NL gaan de meeste winkels ook pas om 13 uur open, maar hier ligt de boel echt plat.

Peter was een krantje aan het kopen. Ik wilde geld pinnen, maar de Bancomat in Iseo was in revisie. De onderhoudsmonteur had het drukker met het verwijzen naar een andere bank dan met het klaren van zijn klus.

Dus pakte ik een andere automaat: één die in een beveiligd halletje hangt. Deze Bancomat leek normaal te werken.
Niet dus!!! Mijn pasje ging erin, maar er gebeurde niets. Wel hoorde ik verdachte "koekiemonster" geluiden, alsof er aan mijn pas werd geknauwd.
Aan de andere kant - in de bank - hoorde ik stemmen. Ik schreeuwde in paniek “give me back my card ”.
De beveiligde ruimte kon ik ook niet meer uit. Het zweet brak aan alle kanten uit. Ik bonkte tegen de muur en riep weer om hulp.
Iemand aan de andere kant duwde mijn pasje terug. Het kwam langzaam mijn kant op. Met moeite wist ik het eruit te trekken. Het pasje zag er gehavend uit.
Ik ontstak wederom in woede. Buitengekomen kwam Peter mij tegemoet. Driftig stapte ik de bank binnen om verhaal te gaan halen.

Echter, dat gaat zomaar niet.

Banken in Italië kennen een veiligheidssysteem waar vliegvelden een puntje aan kunnen zuigen. Je gaat in een soort koker (zie foto). Die koker draait een halve slag en gaat dan normaliter open, waarna je binnen bent en je geldhandelingen kunt doen.
Toen ik in de koker stond gingen alarmerende toeters en bellen rinkelen. De koker maakte niet de halve slag, maar opende gewoon weer richting uitgang. Een vriendelijk lachende mijnheer vertelde mij dat het een metaaldetector was. Je moet eerst je zakken en tassen legen.
Ik heb het toen maar opgegeven en me er bij een kopje Macchiato bij neergelegd.

’s Middags had ik meer succes. Het pasje werkte nog en ik kon outdoors uit de muur pinnen.

We zijn op huizenjacht geweest. De prijzen lijken hier nog mee te vallen, zeker gezien de geweldige ligging. Lago d’Iseo is bij de Milanezen zeer populair. Buitenlanders hebben dit deel van Italië nog niet gevonden, althans niet voor een tweede huis.
De makelaars spreken geen woord over de grens. Ze zijn naar ons toe nogal terughoudend. Desondanks zijn wij gisteren op pad geweest met een projectontwikkelaar. Vanmiddag hebben we nog een afspraak met een makelaar. De markt is hier geenszins verzadigd, nieuwe projecten staan in de kinderschoenen. Grond en mooie locaties zijn vooralsnog ruimschoots voorhanden
De familie Neretti (van het hotel) houdt ons scherp in de gaten en adviseert waar nodig.

Het wordt toch niets, maar het is wel leuk.
Waarschijnlijk zeggen we over twee jaar: “hadden we toen maar…..”

Villa Kinzieka

..................een wat flauwe woordspeling van de naam van dit heerlijke hotel en mijn wat minder heerlijke toestand.
****
Het is ruim een uur rijden van Verona naar het Lago d’Iseo. Maar als je je beroerd voelt is iedere minuut te lang. Daarom is het fijn om op een bekend adres (terug) te komen.
Villa Kinzica in Sale Maresino is een heerlijk klein **** hotel aan het meer. We kennen de familie Neretti al jaren en het voelt dan ook als thuiskomen. Op één van de foto’s ruimt mama Neretti de ontbijtboel op.

Helaas moest ik gistermiddag capituleren voor die virusaanval. De koorts en de algehele fysieke malaise velden mij. Ik moest naar bed en heb zo’n 12 uur geslapen.
Peter genoot daarom alleen van de culinaire kunsten van schoonzoon Stefano en zijn crew. Het restaurant is sinds mei geopend en blijkt een groot succes. "Geen standaard maar sophisticated kitchen", zoals mede-eigenares Mirta (vrouw van Stefano) het kwalificeert.
Terwijl ik in bed mijn koorts lag te bezweren en mij druk lag te maken over de rest van de vakantie, probeerde Peter met handen en voeten duidelijk te maken dat ik nog wel iets kon en wilde eten. De Engelssprekenden waren helaas allemaal naar huis vertrokken. Het is ongelooflijk maar waar: Mirta werd thuis gebeld. Zij gaf telefonisch instructies en zo was het dat Peter mij op een keurig opgemaakt blad heerlijke bouillon met crostini's kwam brengen.
Vanmorgen stond de gehele familie weer voor mij klaar. Hartverwarmend!!

Nog enigszins gammel zit ik in de schaduw van de platanen mijn vertelsels te typen. Volgens mij zijn die net zo zwak als ik mij voel.

VeroNabucco

Ons verblijf in Verona was – over het geheel genomen - geen genoegen.

Hotel Mastino mag dan zeer gunstig gelegen zijn aan de Piazza Bra, op 5 minuten van de Arena, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Het inchecken ging chaotisch. Ons (zolder)kamertje was nog niet klaar, dus alle bagage moest in de kelder opgeslagen worden. P. wilde veiligheidshalve de auto leeg hebben, alvorens die in de beveiligde garage te stallen.
Het piepkleine kamertje op de bovenste verdieping (zie foto), was in geen verhouding met de prijs: € 195,- !!!!!!
Nota bene: voor warm of koud water moest je verschillende hoofdkranen opendraaien. Het duurde even voordat we dat door hadden. Tanden poetsen met koud water en tegelijk warm douchen ging dus niet.

’s Middags na alle ergernissen in het hotel zijn we Verona ingegaan. Mijn geslaagde aankoop bij Marina Rinaldi gaf een tijdelijke oppepper.
Het geld had ik gepind bij AAB, die een vestiging direct naast het hotel heeft. Nog wel. Volgens berichten van zoonlief hebben veel klanten hun rekening opgezegd. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Als men klant van Fortis hadden willen zijn, was men dat al lang geweest.

Na een moeizaam dutje en een warme tandenpoets cq. douche waren wij klaar voor de opera. Aangezien fotograferen tijdens de voorstelling verboden is, waar niemand (behalve ik) zich aan houdt, moest ik het doen met een affiche.
Met een antipasto in de maag namen wij onze superplaatsen in. Rij 20 was werkelijk perfect. Opvallend was dat de Arena verre van vol was. Eveneens opvallend was het feestelijk uitgedoste publiek. Daarmee onderscheidden de Italianen zich duidelijk van de buitenlanders. Prachtige creaties liepen er langs. Dames in haute couture, heren in black tie. Een genot om te zien dat mensen hier zich nog uitsloven voor een avondje opera. Sommigen waren iets te optimistisch, bloot gekleed en moesten rillerig afzien. De heren boden galant hun jasjes aan, maar dat mocht weinig baten. Ik was blij met mijn degelijke, warme outfit.
Tussen de bedrijven door (2 maal) dronken wij een Prosecco in de bar. Niet goedkoop, maar het hoort erbij.

Tja, wat te zeggen van de opera. De rollen werden zeker niet allemaal perfect uitgevoerd. Nabucco en Fenena waren mooi, maar Abigailli liet – ook voor de leek hoorbaar – nogal eens een nootje vallen. Het koor klonk prachtig. Er werd om één encore gevraagd.
Een staande ovatie was er niet bij. De Italiaanse kenners hoorde ik mopperend weglopen.
Ondanks een niet geheel perfecte uitvoering hebben wij genoten. De entourage is magnifiek.
Het schoot regelmatig door mijn hoofd dat op die stenen trappen ook duizenden jaren geleden mensen hebben zitten kijken naar schouwspelen. Weliswaar waren die veelal heel wat gruwelijker van aard.

Om middernacht was het nog vol op de terrassen voor de Arena. We aten een spaghetti en dronken een heerlijk gekoelde rode wijn. De nachtrust was ver te zoeken. Het kamertje was te koud met airco en te warm zonder. Het bed was hard en oncomfortabel. Ik voelde een griep opkomen.

De volgende ochtend hebben wij het ontbijt laten schieten. Een bloedhete, vuile ruimte waar de tafels te vies waren om ook maar aan te zitten, dwong ons om zo snel mogelijk weg te komen.

Ik voelde mij hondsberoerd.