Theodor begon - zoals hij ieder gesprek begint - met de mededeling dat hij zou tutoyeren. Zelf vind ik dat niet echt handig. Als hij daarmee probeert het ijs te breken en makkelijker toegang tot zijn gast te krijgen, dan is dat dit keer schromelijk mislukt.
De Roy van Zuydewijn zat op zijn praatstoel. Hij genoot en had de regie. Het was zijn uurtje.
Holman kreeg geen vat op hem. Slijmen hielp niet. Aanvallen evenmin.
Edwin zat hem dan direct op de huid. "Van wie heeft u dat? Geef uw bron? Hoe komt u daarbij?"
Holman trok zijn vraag of opmerking dan in en week uit.
De Roy hield op zijn beurt afstand door nadrukkelijk te uwen en telkens de klemtoon op mijnheer Holman te leggen.
Met een dergelijke attitude bleef hij ver boven Holman staan.
Op de vragen, die ik vanmiddag in mijn vorige stukje (hieronder) al stelde kwam geen antwoord.
De uitzending
Dit hapje was inderdaad iets te pittig voor Theodor. Hij verslikte zich regelmatig. Daar vreesde ik al voor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten