Manlief staat op zaterdag veel vroeger op dan ik. Hij gaat dan bij Dudok koffie drinken en de ochtendbladen lezen. Zo ook gisteren.
Op de deur hing een papier met de volgende tekst: "Er zijn zakkenrollers actief in de stad". Dat gold ook voor binnen.
Rond een uur of één liepen wij via de drukke, gezellige Hoogstraat richting markt. P. had problemen met zijn mobieltje, dus liepen wij the Phone House binnen.
Het was er niet overdreven druk. Ik schat dat er vier klanten waren en drie verkopers.
The Phone House heeft alle dure koopwaar achter de toonbank en in een - met codeslot -beveiligde voorraadruimte. Onze alleraardigste, zeer behulpzame verkoopster had uit die ruimte net een mobieltje voor P. gehaald. Terwijl ze het apparaat gebruiksklaar maakte, vloog er achter ons iemand de winkel uit. Ik kreeg een geweldige por in mijn rug.
Vervolgens schoot de andere verkoopster vanachter de toonbank. "Godverdomme, hij heeft gejat", gilde ze.
Wij stonden verbouwereerd te kijken. Het was ons totaal ontgaan, maar blijkbaar stond de deur naar de voorraadruimte open en had de onverlaat kans gezien er een doos uit te jatten. De vogel was gevlogen via een zijstraat, maar had zijn buit toch laten vallen. De verkoopster zat hem blijkbaar te dicht op de hielen.
Ze kwam buiten adem en evenzo zinnen terug in de winkel. "Wie heeft godverdomme die deur open laten staan?" Ze vloekte naar hartelust. Begrijpelijk.
Ik bewonderde haar accurate handelen. Ze stond te shaken.
Ik bewonderde haar moed. Ze was des duivels.
Wij vervolgden onze weg naar de markt. Onwillekeurig keek ik achterdochtig om mij heen. Donkere man van begin twintig met een gebreid wit mutsje. Daar was geen beginnen aan.
P. zei heel terecht, "misschien heeft hij dat mutsje wel afgedaan".
Wij baalden dat we niets hadden kunnen doen.
Een poot uitsteken was genoeg geweest.
2 opmerkingen:
Maar goed dat je geen kans kreeg om hem naar de keel te vliegen, Ellen!
Zelf trok ik op de stoep bij mijn werk een snotneus kort aan zijn shirt, toen ik hem op mijn eigen, geparkeerde fiets zag waarop hij zat te wiebelen.
Hij sloeg me knock-out, in het bijzijn van mijn zoontje, dat ik toevallig bij me had op mijn werk. Het resultaat: een gebroken kaak, gescheurd verhemelte, voortand foetsie, een aantal tanden horizonaal in mijn mond, hersenschudding, etc.
Ik was blij dat hij geen mes had.
Sindsdien zijn politie en OM mijn beste vrienden, want de afhandeling was perfect.
Mijn advies: wel ingrijpen, maar liefst geen lijfelijk contact, want dan kunnen ze behoorlijk over de rooie gaan.
Wow, heftig jouw verhaal. Wij waren in de omstandigheid om hem met zijn allen te overmeesteren in die winkel. Peter zei nog: als ik mijn been had uitgestoken, had hij een smak tegen de vloer gemaakt.
Het ging allemaal zo snel. Pas toen die verkoopster gilde hadden we door wat er gebeurde.
Ja, en mijn drift gaat ook graag met mij op de loop. Daar kan de ratio niet tegenop.
Een reactie posten