Schietstad

Het zal vannacht rond tweeën zijn geweest. Ik lig in bed. Rotterdam by night is fascinerend. Hoe laat het ook is, er is altijd beweging. Rotterdam by night is ook verraderlijk.

Vanuit mijn bed zie ik de verlichte stad.
Door mijn ziekte is mijn biologische klok van slag. Daarom, en vanwege mijn gehoest, slaapt manlief in de logeerkamer. Ik schuif rusteloos uit en in bed. Drinken halen, plassen, zakdoek zoeken, kijken hoe laat het is, dekbed wegtrappen, dekbed terug pakken, plassen.

Dan hoor ik doffe knallen: plok, plok,... stilte...., plok, plok, plok. Het zijn er opvallend veel, volgens mij vijf. Het klinkt als schoten.

Ik ga voor het raam staan. Het is druk op de Coolsingel. Taxi's rijden af en aan. Veel fietsers. Ik meen wat paniekerig ge-ren te zien over de lege trambaan. Verbeelding?
De geluiden van buiten krijgen dankzij de geweldige isolatie geen kans door te dringen. Het liefst doe ik het raam open. Op dit moment zou ik alles willen horen. Het koude zweet op mijn voorhoofd houdt mij tegen.

"Gedonder op 't Rode Zand"?, vraag ik mij af. Daar zitten nogal wat clubs, kroegen en andere uitgaansgelegenheden. Sommigen hebben een allesbehalve onberispelijke reputatie. Er is daar wel eens eerder wat gebeurd.

Het blijft stil. Geen sirenes, geen zwaailichten. Ik blijf nog vijf minuten voor het raam staan. Er gebeurt niets opmerkelijks.

Mijn fantasie ging weer met mij op de loop. Na vijf minuten ben ik in dromenland.

Hoewel?!

http://www.elsevier.nl/nieuws/nederland/artikel/asp/artnr/174471/index.html
Bloedige nacht in Rotterdam door schietpartijen

..................................Later die nacht, om twee uur, was het weer raak op de Rodezandhof in Rotterdam. Daar kregen twee groepen mannen het aan de stok, waarbij een van hen een pistool trok en begon te schieten.
Twee mannen werden in de benen geraakt en zijn overgebracht naar het Erasmus Medisch Centrum. De schietpartij had plaats achter een groot politiebureau, zodat agenten snel ter plekke waren om de schutter aan te houden.