Noodlot

***********************************
Polen is in mijn verbeelding een land dat voor niets gespaard blijft. Wat vandaag is gebeurd ontstijgt iedere fantasie.

"Na de Tweede Wereldoorlog is dit het ergste wat ons is overkomen," zei een Poolse nieuwslezer. Ik geloof hem.

Ik heb medelelijden met de Polen. Altijd gehad.

Ze hebben vreselijk geleden onder de Duitse bezetting en daarna namen de Russen op wellicht nog hardhandigere wijze het stokje over. Een onderdrukte natie.
Ook onder Lech Walesa bleef economische bloei uit, maar de grenzen gingen open en duizenden Polen zochten financiële voorspoed in het Westen.

Nu is het land stuurloos. Letterlijk en figuurlijk.

President Kaczynski was op weg naar een plechtigheid ter herdenking van het bloedbad van Katyn. In de bossen bij dat Russische dorp werden in 1940 op last van Sovjetdictator Jozef Stalin 22.000 Poolse officieren en intellectuelen om het leven gebracht.

Behalve het presidentieel paar en de gouverneur van de centrale bank zijn zaterdag ook de plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken, de chef van de generale staf, de plaatsvervangend voorzitter van het Huis van Afgevaardigden en verscheidene andere parlementariërs omgekomen.

Stelt u zich eens voor dat de hele koninklijke familie, de premier, de defensietop, de president van De Nederlandse Bank, nog wat ministers en politici in een (aftands) vliegtuig neer zouden storten. Dat kun je je niet voorstellen, want dat zal nooit gebeuren. Ik bedoel: zij zullen nooit met elkaar in één vliegtuig zitten.

Mijn hart gaat uit naar het Poolse volk dat nu dubbel in de rouw gedompeld is.

Polen, een land dat weer een zwarte bladzijde in haar geschiedenis kan bijschrijven.