*****************************************
In één ruk heb ik WEG VAN MIJN MOEDER uitgelezen.
Ik ben erg onder de indruk.
Ten eerste over de schrijfstijl. Pakkende zinnen, erg open - ook waar dat pijnlijk is voor de schrijfster.
Regelmatig moest ik lachen om de humor waarmee de belevenissen van Puck zijn beschreven.
Zoals wanneer zij over haar eerste ontmoetingen met haar latere echtgenoot Joep vertelt. Nadat hij bij haar ouders heeft gegeten, vraagt Joep fluisterend of ze bij haar thuis altijd van plastic borden eten. Puck antwoordt dat die na een vakantie in de kast zijn terechtgekomen en dat haar moeder dat eigenlijk wel gemakkelijk vond. Het contrast met het eerste diner bij haar schoonfamilie is groot.
Je ziet Puck voor je. Ellen schrijft beeldend.
De serieuze inhoud van WEG VAN MIJN MOEDER heeft me geroerd. Heel bijzonder om een boek te lezen dat is gebaseerd op een familie die ik deels zelf, deels uit de verhalen van mijn ouders, goed denk te kennen. Een familie die gevormd en gescheurd is door gebeurtenissen in de tweede wereldoorlog.
Het boek geeft een beklemmende en rauwe inkijk in de wereld en de keuzes van mensen die in de oorlog in het verzet opereerden. En hoe dat alles na de oorlog doorwerkte in hun levens.
WEG VAN MIJN MOEDER is een aanrader!
Regine Bowles
******************************************************
04 maart, 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten