PRIKkelbaar

*********************************
Ach wat jammer.
Na vijf maanden zonder pijn geweest te zijn gaat het begin maart weer fout in of met mijn rechterschouder. Ik kijk het even aan: neem pijnstillers, ontstekingsremmers en spierverslappers.

Uiteindelijk maak ik toch een afspraak, de zoveelste, bij de orthopeed.
Mijn wispelturige orthopeed, die ik technisch fantastisch vind - maar communicatief een botterik. Als ik geschoffeerd wordt, mag ik daar dan niets tegenin brengen?!

Met grote angst en tegenzin begeef ik mij naar de poli orthopedie.
Angst omdat L. de vorige keer heeft gezegd dat hij bij terugkeer van de klachten gaat opereren. Geen injecties meer want van te veel spuiten worden de pezen slap.
En ik had er al twee gehad (en twee van de huisarts).

Op de gang zie ik al in wat voor stemming L. is. Rode kop, gehaast, geïrriteerd en kortaf tegen personeel en patiënten. Sommigen zijn bang voor hem, bekennen ze in de wachtkamer.
Ik niet, al vind ik zijn onvoorspelbare buien uiterst onplezierig. We kennen elkaar al jaren en tutoyeren elkaar.

Hij komt sissend de behandelkamer binnen en vergeet bijna mij de hand te schudden. Hij duikt in mijn status, maar neemt niet de tijd om te lezen.

Hoe gaat 't?
'Niet goed zou ik zo denken.' Ik lach.

Nee, da's waar - anders zou je hier niet zijn.
Maar hij ontdooit niet.

'Heb ik je aandacht?'
Hij kijkt me verbaasd aan. Ik ben een en al aandacht.

'Heeft de bursitis calcarea ook met de pezen te maken?'
Jazeker.

'Alle pezen doen pijn. Zelfs de geopereerde, voormalige snapping fingers snappen weer. Volgens de dermatoloog hebben mijn huidklachten van alles te maken met de slechte pezen.'
Wil je soms naar een reumatoloog? Onzin.

Ik trek me de belediging aan het adres van de dermatoloog aan.

'Nee, tuurlijk wil ik dat niet. Maar de operatie dan?'
Ik ga heus niet zomaar opereren.

Mijn mond valt open. Ik zwijg, want ik wil ook helemaal niet geopereerd worden.
Maar enige houvast wil ik wel en niet een dokter die iedere keer iets anders zegt.

'Je hebt een brief van de dermatoloog gekregen. Al jaren geleden.'
Huh? Waar dan?

Hij kan 't zo snel niet in de status vinden. Kan ik nu niets mee - heb ik geen tijd voor.
Ik ga je weer een prik geven. Je hoeft je geen zorgen te maken.

'Ik hoef mij geen zorgen te maken? Ook niet als de - door jou - geopereerde linkerschouder weer opspeelt?'

Hij kijkt me verbaasd aan. Huh? Geopereerde schouder?

De prik moet de pijn stillen maar kan niet mijn mond snoeren.
******************************************************************************