Het is best lastig wanneer je beste vriendin Amerikaanse is.
Willen we lang klessen, dan skypen we.
Zoals afgelopen donderdag om 02.00 uur.
Ik zat op de rand van het bed met mijn laptopje op de knieën.
Foute houding natuurlijk, maar daar kwam ik na het dertig minuten durende gesprek pas achter.
Toen ik ging liggen voelde het alsof ik door mijn bed zakte en ik naar één kant rolde.
Mijn schrikreactie deed mij meteen met mijn blote voeten op het koude zeil belanden.
Er was niets mis met het (nieuwe) bed.
Dus ging ik weer liggen. Op mijn rug.
Maar ik ben een zij -of rugslaper, waardoor ik automatisch een kwartslag draaide.
Ik had geen slok gedronken, maar het voelde wel zo.
Alles draaide.
Dat hield de hele nacht aan. Stomvervelend.
>>Ik herinner mij dat ik dit jaren geleden ook heb gehad.
Toen hield dat zo lang aan dat ik de huisarts moest consulteren.
Die constateerde benigne paroxismale positieduizeligheid (bij BPPD is duizeligheid een gevolg van een beweging van je hoofd).
Ik kreeg oefeningen waar ik veel baat bij had.<<
Gisteren leken de klachten gedurende de dag weg te ebben, ondanks heftige pijn onder het schouderblad.
Maar vanmorgen, toen ik opstond, draaide de wereld weer.
Dat is prima - doch liever niet in mijn hoofd.
Met een als beton voelende nek lijkt het me tijd voor een hotpack.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten