Het ziet ernaar uit dat dit (voorlopig - want de ziekte gaat nooit weg) mijn laatste loods-blogje is.
Ik had vandaag buikpijn van de zenuwen.
Dok zou bellen met de uitslagen van de beenmergpunctie en de ct-scan.
Beiden zouden moeten uitwijzen of de vier kuren (in plaats van de geplande zes kuren) afdoende zijn geweest.
Dok belde tien minuten geleden.
Met goed nieuws.
De ct-scan toont een schoon beeld.
En het beenmerg lijkt actief. Dat betekent dat de goede witte -en de rode bloedcellen weer aangemaakt (zullen) worden, evenals de bloedplaatjes (noodzakelijk voor de stolling).
Het betekent ook dat de slechte cellen weer aangemaakt worden, maar dat is van later zorg.
De vier kuren hebben drastisch werk verricht. Zo drastisch dat kuren vijf en zes fatale gevolgen hadden kunnen hebben.
Dat had niemand verwacht.
En dat is ook zo verdomd vervelend van deze ziekte. Niemand heeft er grip op.
Voor de zekerheid moet P. nog twee maanden - de in juli al gegeven - antibiotica blijven slikken.
Het gevaar van infecties en/of aangestoken worden is/blijft onverminderd groot.
Met koorts belandt hij 1,2,3 in de DdH en dat willen we absoluut NIET!!
Hij heeft 28 januari weer een reguliere afspraak.
Ik bid tot wie dan ook dat de goede leukocyten zich dan vermeerderd hebben. We willen zó graag naar Florida na dit (excusez le mot) KUTJAAR.
Vooralsnog is er reden tot proosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten