Doe'nsdag

De weersverwachtingen voor woensdag waren slecht. Aan de lopende band buien.

Maar toen ik om 9 uur opstond was het droog. Wel bewolkt en humid – maar geen regen.

De paddestoelen schieten hier de grond uit. Dat zegt genoeg.

Jacky was volgens manlief niet in orde. Was het het water uit het meer, of had ze toch weer iets verdachts gegeten. Ze was aan de dunne en lusteloos volgens P.

Maar toen ik mijn wandelschoenen aantrok zat ze rechtop in haar mand en keek me vragend aan. Ik hoorde lieve piepjes: “mag ik mee?”

Jacky en in liepen via een public footpath naar Morrisons, de superfijne supermarkt. 

Het pad ging dwars over privé-erven en langs het sportpark.

We waren er zo (15-20 minuten). Manlief kwam met de auto om de boodschappen mee te nemen, maar Jacky en ik wandelden rustig terug.

>>>O ja, even over Morrisons. Waarom vind ik dit een goede supermarkt?

Grote, schone wc’s. Keurige schappen. Versafdelingen. Behulpzame mensen. 

Maar vooral de kassier was heel attent.....en deskundig. 

Hij vroeg of ik de kipfilet in een gratis extra plastic zakje wilde hebben vanwege kruisbesmetting/salmonella. 

In Nl. pak ik uit voorzorg altijd een plastic zakje bij de groenteafdeling en in de VS vraag ik om een papieren zak. Maar deze jongeman van Morrisons verdient het om employé van de maand te worden.

Het bleef droog.

Ik verschoonde de bedden en gooide nog een was in de wasmachine en droger. 

In de middag wisselden zon en regen elkaar regelmatig af.

Er volgde overleg.

Dit is de laatste camping in Engeland.

Vrijdag gaan we drie dagen naar Loch Lomond (Schotland).

Ook de camping in Morvich (buurt van Fort William) is geboekt, maar dan houdt het op.

Wat u nog niet wist is dat wij de terugreis - ik bedoel Eurotunnel - nog niet geboekt hadden.

Tijd om de agenda te raadplegen en een datum te prikken.

Inmiddels heb ik ook dat geboekt, zodat ik me nu op de route terug naar Folkestone kan gaan storten.

Manlief heeft laten weten graag via de, voor ons onbekende oostkant van Groot-Brittannië terug te rijden, maar of Norfolk nou een interessante county is??

Tijd om de gidsen er op na te slaan.

*****

De paden op..........

(Het is 3.43 uur en ik zit te worsten met mijn laptop. Het uploaden van de foto's, wat maar gedeeltelijk is gelukt, heeft zes uur geduurd en ondertussen was het blijkbaar tijd voor een grote update waardoor alles vastliep en ik even vreesde dat de boel zou crashen.)

Het had 's nachts geregend en het leek erop dat we in de buurt van Kendal geen goed wandelweer zouden krijgen.

Ik volgde het advies van de C&CC manager op: Grasmere – daar zouden we geweldig kunnen wandelen.

Ze had gelijk, en………………………..het bleef droog. 

Hoewel, wij hielden het niet droog. Na twee uur was ik doorweekt, zo vochtig en broeierig was het.

Maar wat hebben we heerlijk gelopen en wat heeft Jacky genoten. Pootje baden vindt ze heerlijk, maar ze gaat niet zwemmen, zelfs niet als ik de stok ver gooi.

Op alle parkeerplaatsen staan tegenwoordig meters.

Deze was wel heel bijzonder. Althans, wij hadden zoiets nog niet eerder gezien.

Bij het parkeren wordt het kenteken van je auto gefilmd en geregistreerd. Wanneer je vertrekt moet je betalen.

Alleen pakt hij blijkbaar geen buitenlandse kentekens, want ons nummer werd (toen ik het intoetste) niet herkent. Dus vraagt hij hoelang je er hebt gestaan en betaal je naar eer en geweten. 

Vervolgens de benen rust gegund in de auto en onze ogen de kost gegeven.

Het ziet ernaar uit dat we de komende dagen niet van de regen afkomen.

Maar dat risico loop je wanneer je naar het Lake District gaat.

Fotoalbum

Kendal

Het is jammer, maar de camping achter hotel Aysgarth Falls is ons uiteindelijk tegengevallen. Hij wordt van de lijst geschrapt.

Waarom?

Voor GBP20,- mag je verwachten dat de (drukknop)douche het naar behoren doet. 

Niet dus.

Voor koude douches was het toch echt geen weer. 

Daarbij vonden wij de houten hokjes ook niet echt hygiënisch. Ze waren altijd kleddernat. 

Een ander punt van ergernis: de open vuilnisbakken. Ze stonken bij warm weer en liepen over bij regen.

Maar nu staan we even buiten Kendal, aan de rand van het Lake District: expres uitgezocht om de drukte te vermijden. Het nationale park is namelijk razend populair bij de Britse toerist.

Wij gaan van hier uit dagtouren. 

Van eens rustig een boek lezen is het nog niet gekomen.

Ook de spelletjes liggen onaangeroerd in de kast. We zijn continu in de weer en liggen om negen uur doodmoe maar heel voldaan in ons bed.

We staan dit keer weer eens op een Camping&Caravanning Club, waar we ook lid van zijn. 

Geweldig qua voorzieningen.

De afwas droogt al in het afdruiprek dankzij het kokendhete water. 

De organisatie is perfect.

Ze wisten bij de boeking de lengte van onze caravan (dat geeft je allemaal op wanneer je lid wordt) en daarom  kregen we een extra grote plaats. 

Okee, we betalen dan ook GBP115,- voor vier dagen. Dat waren we vorig jaar voor één nacht in een hotel (excl. verplicht uit eten) kwijt.

Boodschappen doen we op de hoek. Aldi, Morrison en Sainsbury zijn binnen vijf minuten bereikbaar.

  

Wat mij opvalt is dat het toiletblok er exact hetzelfde uitziet als in Fishguard (ook C&C).

Ineens zie ik dingen als sanitaire afvalbakken, handen drogers, föhns, en grote wc-rolhouders. Ook is de wifi gratis en werkt het uitstekend.

Ik word daar blij van. Er kan weer even gewassen worden.

Uit de "kruidenbak" mogen we plukken wat we willen.

Manlief legt Schotse zalm op de grill die we laten zwemmen in een fles Pinot Grigio.

We praten, lachen en zijn intens gelukkig. 

“Ik vind dit echt veel fijner dan een hotel,” zegt P.

Ik knik instemmend. Dit is heerlijk.

Hij geniet van het warme toetje dat ik voor hem maak: Sticky toffee pudding met custard.

Dan kijken we naar We zijn er bijna en we realiseren ons dat wij er nog steeds niet zijn.

****

Zondagswandeling

Godzijdank is het droog.

Geen zon, maar ook geen regen. Hoewel het wel erg vochtig is.

Vandaag hebben we de luifel droog ingepakt en hoop ik dat wat er al twee dagen aan de molen hangt vandaag nog droogt.

Yorkshire Dales vinden wij een van de fijnste wandelgebieden in dit land.

De gastvrije boeren bieden je eindloze mogelijkheden aan.

Dwars over onze camping loopt ook een pad (foto boven).

Het is echt geweldig.

Je zet je auto op een veilige plek langs de weg, trekt je wandelschoenen aan, neemt een stok in de hand en stappen maar.

Schoondochter had mij een opdracht meegegeven.

Ik vind opdrachten fijn - het is een uitdaging die ik graag aanga en ik hoef niet te piekeren over kadootjes.

Grote placemats stonden op het verlanglijstje.

Tot nu toe was ik nog niet geslaagd, maar ik dacht in Hawes goede kans te maken.

Inderdaad. Bingo!

Waarschijnlijk heb ik veel te veel betaald, maar ze zijn koninklijk, mooi.......en groot.

Hawes is gezellig, pitoresk en heeft leuke winkels en kroegjes.

De dienst was net afgelopen. Er werden kopjes afgewassen en de kinderhoek was alweer opgeruimd.

Ook wij zijn opgeruimd en klaar om morgen het kortste stukje van deze vakantie af te leggen:

57 km.

***