Kennen jullie dat nummer nog, uit 1968??
Onderweg zong ik het liedje.
Nou, ik kan kort zijn: Abergavenny stelt geen fluit voor.
Het liedje is vele malen leuker dan stad.
Archeologen waren druk bezig overblijfselen onder de grond op te sporen. Ik kreeg tekst en uitleg. Er waren zeker nog delen van muren op te graven.
Ook de koffie in Abergavenny smaakte zoals de stad eruitziet: naar niets.
Via de Brecon Beacons ging de rit terug naar de caravan alwaar we tennis keken en ons voorbereidden op de route naar de volgende camping in Fishguard, die via een garage moet lopen.
Trouwens: het valt ons op/tegen dat er nauwelijks wandelpaden zijn. De Welsh farmers dulden geen wandelaars op hun landerijen, in tegenstelling tot Yorkshire – waar je overal mag wandelen.
We zagen één pad naar boven, maar daar liepen ze in file.
Not our cup of tea.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten