Het was een korte rit van 123 km.
We reden om half tien weg en waren hier, Frodsham (even buiten Chester), om half twaalf.
Dunham Hill om precies te zijn.
Tot aan de Engelse grens waren het kleine, panoramische wegen.
Grotendeels de A5104, die met caravan goed te bereiden is zolang je maar oplet en geen groot vrachtverkeer tegenkomt.
En de zon scheen volop, dat maakte de reis extra mooi.
Wat een verschil in temperatuur en omgeving.
We zijn terug in de "beschaafde" wereld. Dit kampje is ook weer voor Caravan Club member only.
We staan op een veld achter een huis dat omringd wordt door een bloemenzee. Ook dit is weer heel bijzonder.
De prijs trouwens is ook om van achterover te vallen: GBP15,- per dag.
Daar krijgen we voor 10 Amp. stroom, water, stortput wc en vuil water en een douche/wc.
Tja, dat laatste is wel heel simpel, maar met slippers aan is het veilig.
En het is maar voor twee nachten.
De boiler doet het trouwens fantastisch!!!!
De eigenaars zijn tachtigers.
Heel aardig en zeer behulpzaam.
We hebben twee uur lang naar een piepende -en kreunende caravan moeten luisteren.
Niet als hij op gang was, maar juist bij het optrekken en afremmen.
We zijn onderweg een keer gestopt, maar konden niets vreemds ontdekken.
"Als we langs een caravan garage komen laten we er even naar kijken."
Maar we kwamen niet langs een caravan garage.
De deskundige eigenaar van dit buiten heeft er even naar gekeken, maar alles is goed.
Je ziet wel duidelijk afdrukken van de wrijving op de kogel.
Mijn vader vette die vroeger in. Dat mag beslist niet meer.
We zijn gerusgesteld en zullen het piepen en kreunen voor lief moeten nemen.
En nu is het warm!!
Maar niet zo erg als in Nederland hoor.
Toch draait de ventilator (voor het eerst uit de verpakking) in de caravan en heb ik iets zonnigs aangetrokken.
Manlief ligt plat op bed naar de Tour te kijken. Hij dommelt regelmatig in.
Ik tik in de schaduw van de luifel.
We hebben boodschappen gedaan bij een grote Tesco.
Ik ben dol op Tesco.
Vooral op de toetjes!!
Vanavond meringues met frambozen en double cream.
"Wil je een koekje bij de thee?"
'Nee dank, ik heb zo heerlijk geluncht.'
"Okee, dan ruim ik ze op."
Hij kijkt naar wat ik in mijn handen heb en roept:
'Maar dat zijn geen koekjes. Dat is shortbread.'
Binnen no time is het halve pak op.
We zijn ook door de eerste wespen en steekvliegen begroet.
Dat betekent maar één ding:
Het is hoogzomer.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten