Herdenken

Vandaag herdenken we het einde van de 2e WO in voormalig Nederlands(ch) Indië.
Nou ja, we…………….. Het is dat mij de oorlog met de paplepel is ingegoten.
De korte, obligatoire impressie op het journaal maakte op ondergetekende totaal geen indruk .
Dat de koningin er haar bed niet voor uitkwam was voorspelbaar. We moeten vooruit kijken, niet achteruit, toch??? Magere stukjes in de kranten op pagina -tig.
Hier in Kralingen zijn de vlaggen op één hand te tellen. Wat een droefenis is het te constateren dat deze dag alleen nog leeft bij de overlevenden en enkele nabestaanden.
Ik kreeg door mijn moeder ingepeperd vooral aan de ontberingen in het verre oosten te denken. De oorlog woedde niet alleen in Europa, als ik dat maar goed begreep.
Ze noemde het een ondergeschoven kindje, terwijl het zo bij de Nederlands(ch)e geschiedenis
hoort.
Ook bij de “ verzetskinderen ” kom ik, via de 2e generatiekinderen, in aanraking met de oorlog in Indië. Hun gruwelijke verhalen hakken er stevig in.
De documentaire “ Kinderjaren “ donderdag jl. door de IKON uitgezonden, vond ik geweldig.
Twee vrouwen, die als jonge meisjes met hun moeder in verschillende Jappenkampen hadden gezeten zijn met één hunner zonen terug gegaan naar die plekken en hebben daar hun kapotgemaakte “ onschuldige “ kinderjaren herbeleefd.
Het is een fascinerende documentaire, die zoon en moeder wat dichter tot elkaar moe(s)t brengen. Voor mij persoonlijk een heel herkenbaar beeld.
Mijn moeder kende veel Indiëgangers, die in een kamp terecht kwamen.
Haar hartsvriendin sinds 1937, met wie zij later in het verzet zat, werd door mijn grootouders in huis genomen toen haar ouders (vader was resident op Sumatra) werden geïnterneerd.
Haar broer Joop, ook actief voor Trouw, werd in 1944 opgepakt en in Vught gefusilleerd.
“ Kinderen behoren niet eerder dood te gaan dan hun ouders ”, zei mijn moeder altijd.
Hoe gruwelijk moet de thuiskomst in Nederland voor deze mensen zijn geweest.

Alleen al voor hen blijf ik naast 4 en 5 mei ook 15 augustus herdenken, hoewel ik volgens Joris Luyendijk (Zomergasten) erbij geweest moet zijn om een oordeel te kunnen vellen.