Dirk was niet alleen de beste voetballer van 2005/2006, hij is ook een super gozer om het maar eens op zijn Rotterdams te zeggen.Ik zat al met een natte zakdoek op mijn schoot na het zien van de geweldige film "Victoria Guerin", waarna wij met ons neus in de gouden schoen vielen.
Dirk had ik afgelopen zondag, vlak voor een bizarre en tevens slechte wedstrijd, uitgezwaaid.
Toen zag ik mijn stoere, grootsprakerige buurman zijn gezicht in een zakdoek verbergen en zijn emoties de vrije loop laten. Op zo`n moment ontdek je de kleine hartjes, een mooi gezicht.
"You never walk alone" galmde hartstochtelijk van de tribunes onder aanvoering van vak S.
Een half uur later ging de lijnrechter voor ons neus tegen de vlakte en was de Kuip doodstil. Gelukkig liep het goed af.
Maar zijn dankwoord gisteren kwam recht uit het hart, was goed voorbereid en zonder enig vals sentiment. Dat hij iedereen persoonlijk toesprak vond ik geweldig en je zag de waardering en zelfs ontzag van zijn toehoorders.
Kuyt is een man waar ik enorm veel respect voor heb gekregen.
Ik zal hem missen en sluit mij graag aan bij de tekst, die ik zondag op een spandoek zag:
Dirk, heel veel succes en tot 2010!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten