Gisteren werd de veelbesproken documentaire ‘Als we het zouden weten’ door de Humanistische Omroep uitgezonden.Er was vooraf nogal wat commotie over geweest. Was het wel ethisch om stervende baby's en hun ontroostbare ouders te filmen? uitzending
Zelf ben ik van mening dat dat wel kan. De ouders hebben hier weloverwogen toestemming voor gegeven. Er zit trouwens een knop op/aan de tv.
De kinderartsen en neonatologen zie je uiterst zorgvuldig te werk gaan. Ze zijn zich terdege bewust zijn van de aanwezige camera's. Hier en daar misschien iets te veel, naar mijn mening.
De rode vlekken in de hals verraden enige nervositeit. Dat kan ook niet anders wanneer een filmploeg over de schouders staat te draaien terwijl een 'veel te vroeg geborene' tevergeefs wordt gereanimeerd.
Ik heb tijdens mijn opleiding ook op een couveuseafdeling gewerkt en later op de afdeling Intern van het Sophia kinderziekenhuis. In dat jaar is er wat ellende mijn revue gepasseerd.
Toen ons eigen kind onder mijn neus werd weggehaald en tien dagen de couveuse in moest, was ik reddeloos en radeloos. Mijn blijde verwachting werd een nachtmerrie.
Het leed van kinderen snijdt dwars door je ziel. Je bent machteloos.
In de reportage van gisteren werd diezelfde machteloosheid zo nu en dan ook bij de artsen zichtbaar. Alle kennis, wilskracht en machinerieën ten spijt. Ik hield het natuurlijk niet droog bij het zien van zoveel verdriet en pijn.
De documentaire toont in alle facetten de dilemma's waar deze artsen voor komen te staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten