**********************
Maurice de Hond is iedere woensdag in DWDD met zijn peilingen.
Dat het een ongemeen spannende verkiezingstijd gaat worden is duidelijk. De partijen nemen hun posities in met hun programma's en kandidatenlijsten.
VVD 25 +2
CDA 24 +1
PVV 22 -2
PvdA 34
D66 14 -1
SP 9
GrL 10
CU 7
SGP 2
PvdD 2
Trots 1
Zie verder: http://www.peil.nl/
De VVD zou de tweede partij worden volgens deze peiling. De PVV snijdt zichzelf gigantisch in de vingers door met niemand te willen onderhandelen en de media-schuwheid. Wilders, heb je nog wat jokers over?
Het Job-effect lijkt (even) uitgeblust, maar de PvdA is hier nog steeds de grootste partij.
Okee, er zijn nog twee maanden te gaan, maar aan de glorieuze opmars van D66 en de PVV lijkt een (tijdelijk?) einde gekomen te zijn.
Hardlopers zijn..........................of wie het laatst lacht...........
31 maart, 2010
Gered
Vanuit 010 klonk luid protest toen ik vertelde dat ik wat narcissen naar binnen ging halen.
Het voelt alsof ik ze voor een gruwelijke omknakdood heb behoed.
Met dit weer en deze dagen moet ik aan de gevleugelde woorden van mijn oma Egmond denken:
hoge dagen - hoge winden.
******************
Zo nu en dan komen er leuke, hele leuke, hilarische en briljante Tweets voorbij, die ik jullie niet wil onthouden. Ik plak er zelfs een label aan.
Deze betreft de comeback van Tiger Woods volgend weekend op The Masters in Augusta (GA):
PeteKenward @kenbrownGolf --- How about "in honour of TW's reappearance, this years tournament is being renamed "The Mistresses"
Zo nu en dan komen er leuke, hele leuke, hilarische en briljante Tweets voorbij, die ik jullie niet wil onthouden. Ik plak er zelfs een label aan.
Deze betreft de comeback van Tiger Woods volgend weekend op The Masters in Augusta (GA):
PeteKenward @kenbrownGolf --- How about "in honour of TW's reappearance, this years tournament is being renamed "The Mistresses"
Vleselijk toneel
Vanavond zagen we La Grande Bouffe:
dit keer uitgevoerd door Toneelgroep Amsterdam/NT Gent. Wie kent de fantastische film (1972) met o.a. Philippe Noiret niet. Ik heb geen idee hoeveel toneeluitvoeringen er gevolgd zijn, maar deze mag er wezen. De ijzersterke cast, Elsie de Brauw, Jacob Derwig, Chris Nietveltd, Aus Greidanus, Wim Opbrouck en Steven van Watermeulen, was onophoudelijk twee uur in touw. Elsie en Chris waren absoluut mijn favorieten deze avond.
La Grande Bouffe is niet alleen voor de spelers vermoeiend. Voor het publiek is het evenzeer zware kost. Een tiental toeschouwers werd het te machtig en verliet - tijdens een enorme scheetkanonnade op het toneel- de zaal. Geërgerd, dat was duidelijk.
Uitgebreid tafelen vooraf raad ik ten zeerste af. Het toneelstuk valt zwaar op de maag.
Wat heerlijk om paté etend en middenin een orgasme het leven te verlaten.
Nu begrijp ik de uitdrukking de pijp uitgaan.
.
30 maart, 2010
Slecht-en goed nieuws
*****************************************************
Vandaag is niet mijn beste dag van het jaar. Vanmiddag neem ik afscheid van mijn nichtje en daar zie ik als een berg tegenop.
Veel zin in bloggen heb ik dan ook niet, misschien kunt u mij dat vergeven.
Wel hoorde ik goed nieuws van het spoor. De NS en T-Mobile hebben een contract gesloten. Reizigers kunnen gebruik maken van gratis WiFi op sommige trajecten. Uitbreiding is beloofd.
Dit zou wel eens een (goede) oplossing kunnen zijn voor het fileprobleem.
Vandaag is niet mijn beste dag van het jaar. Vanmiddag neem ik afscheid van mijn nichtje en daar zie ik als een berg tegenop.
Veel zin in bloggen heb ik dan ook niet, misschien kunt u mij dat vergeven.
Wel hoorde ik goed nieuws van het spoor. De NS en T-Mobile hebben een contract gesloten. Reizigers kunnen gebruik maken van gratis WiFi op sommige trajecten. Uitbreiding is beloofd.
Dit zou wel eens een (goede) oplossing kunnen zijn voor het fileprobleem.
29 maart, 2010
28 maart, 2010
Alstublieft mijnheer De Jager
Flinke Twitteraars vermelden dat ze om uitstel vragen. Ze hebben er nu geen zin in en ze vrezen dat ze moeten bijbetalen.
Wij vrezen niets - wij weten dat wij gestraft worden voor braaf burgerlijk sparen. Ik ben altijd vrij openhartig, maar ik ga niet verklappen hoeveel wij aan de schatkist bijdragen.
Zo........en nu snel naar internet bankieren om een spaarrekening voor de belastingaanslag te openen.
Eén beker te ver
*******************************************
Burgemeester Aboutaleb laat "Ajaxsupporters" toe in de Kuip.
Na het Hoek van Holland drama besliste de eerste burger dat het klaar was met de parades en dansfestijnen. Nu zijn wij - centrumbewoners - daar niet rouwig om, maar de aanleiding is bedenkelijk. Waarom ging het onder het gezag van Ivo Opstelten wel goed en vallen we nu van het ene gedonder in het andere.
Toen kwam ook nog eens dat gestuntel tijdens en na de gemeenteraadsverkiezingen. Hij mist de kwaliteiten om zowel een burgervader als een zakelijke diplomaat te zijn.
Opstelten was een Rotterdammer, een man die overall goed lag - zowel in de volksbuurten als bij de havenbaronnen. Hij maakt(e) een oprechte indruk, was doortastend en had een enorm gevoel voor humor.
Aboutaleb komt krampachtig over, sluit zich op in zijn kantoor en heeft geen voeling met deze stad. Hoe zou hij gehandeld hebben na de moord op Pim Fortuyn?
Ik vrees dat Feyenoord - Ajax op 25 april (zijn) Waterloo wordt.
Burgemeester Aboutaleb laat "Ajaxsupporters" toe in de Kuip.
Na het Hoek van Holland drama besliste de eerste burger dat het klaar was met de parades en dansfestijnen. Nu zijn wij - centrumbewoners - daar niet rouwig om, maar de aanleiding is bedenkelijk. Waarom ging het onder het gezag van Ivo Opstelten wel goed en vallen we nu van het ene gedonder in het andere.
Toen kwam ook nog eens dat gestuntel tijdens en na de gemeenteraadsverkiezingen. Hij mist de kwaliteiten om zowel een burgervader als een zakelijke diplomaat te zijn.
Opstelten was een Rotterdammer, een man die overall goed lag - zowel in de volksbuurten als bij de havenbaronnen. Hij maakt(e) een oprechte indruk, was doortastend en had een enorm gevoel voor humor.
Aboutaleb komt krampachtig over, sluit zich op in zijn kantoor en heeft geen voeling met deze stad. Hoe zou hij gehandeld hebben na de moord op Pim Fortuyn?
Ik vrees dat Feyenoord - Ajax op 25 april (zijn) Waterloo wordt.
27 maart, 2010
26 maart, 2010
PRoteb
******************************
Regelmatig dwaal ik 's nachts door het huis en geniet van mijn verlichte Rotterdam. De stad slaapt, maar er is altijd bedrijvigheid - zeker in het centrum.
Vol ontzag kijk ik naar de mensen van de Roteb, die - na de zoveelste happening in de Maastad - de straten weer op orde brengen en schoonmaken.
Het is water naar de zee dragen, maar ik vind dat wij in een (over het algemeen) schone stad wonen. En dat is aan de Roteb te danken.
Wel mogen ze hun website eens oppimpen. Ik denk dat veel Rotterdammers onwetend zijn over de (gratis) service die de Roteb verleent.
Heel toevallig kwam ik er namelijk achter dat ze niet alleen gratis het grofvuil komen ophalen: ook bestaat er een speciale service voor herbruikbare huisgoederen. Die gaan naar PIEKFIJN.
Onze peperdure miskoop (een designbankje waar je niet zonder hernia uitkwam) heeft eindelijk het huis verlaten. Drie sterke mannen van de Roteb zijn de tweezits persoonlijk op komen halen.
Geen gesjouw of voor dag en dauw je bed uit om het op straat te zetten.
Je meldt de (in goede staat verkerende) huisraad aan op internet waarna de heren op het aangegeven tijdstip de spullen komen ophalen. Helemaal voor niets!
Zo, en bij deze heb ik iets aan de beloofde PR gedaan!
Regelmatig dwaal ik 's nachts door het huis en geniet van mijn verlichte Rotterdam. De stad slaapt, maar er is altijd bedrijvigheid - zeker in het centrum.
Vol ontzag kijk ik naar de mensen van de Roteb, die - na de zoveelste happening in de Maastad - de straten weer op orde brengen en schoonmaken.
Het is water naar de zee dragen, maar ik vind dat wij in een (over het algemeen) schone stad wonen. En dat is aan de Roteb te danken.
Wel mogen ze hun website eens oppimpen. Ik denk dat veel Rotterdammers onwetend zijn over de (gratis) service die de Roteb verleent.
Heel toevallig kwam ik er namelijk achter dat ze niet alleen gratis het grofvuil komen ophalen: ook bestaat er een speciale service voor herbruikbare huisgoederen. Die gaan naar PIEKFIJN.
Onze peperdure miskoop (een designbankje waar je niet zonder hernia uitkwam) heeft eindelijk het huis verlaten. Drie sterke mannen van de Roteb zijn de tweezits persoonlijk op komen halen.
Geen gesjouw of voor dag en dauw je bed uit om het op straat te zetten.
Je meldt de (in goede staat verkerende) huisraad aan op internet waarna de heren op het aangegeven tijdstip de spullen komen ophalen. Helemaal voor niets!
Zo, en bij deze heb ik iets aan de beloofde PR gedaan!
25 maart, 2010
Lege borden 3
*****************************************
Uit de kop kun je opmaken dat hier iets aan vooraf is gegaan. Dat is inderdaad zo.
Er rust geen zegen op Chalet Suisse. Zakenvrouw Janine van Vliet stapte in de leegstaande horecagelegenheid. Ze had het geluk dat Jort Kelder media-aandacht aan de feestelijke, decadente heropening van het befaamde restaurant schonk. Het zag er veelbelovend uit: http://www.youtube.com/watch?v=9J42Fbl4JLU
Ik wilde een maand geleden graag mijn verjaardag bij Chalet Suisse vieren, maar dat werd me van alle kanten afgeraden. De slechte, ongenadige kritieken waren niet van de lucht. Om daar veel geld aan uit te geven leek mij echt doodzonde. Ik gun iedereen het voordeel van de twijfel, maar Chalet Suisse kreeg werkelijk nul komma nul positieve pers.
Nu lees ik dat de stekker er is uitgetrokken. Een betrouwbare bron wist mij te vertellen dat het definitief is.
De deur is dicht, de website staat op testbeeld.
En dat ziet er zo uit: Wegens diverse positieve veranderingen zijn wij tot 01 mei aanstaande gesloten.
Uit de kop kun je opmaken dat hier iets aan vooraf is gegaan. Dat is inderdaad zo.
Er rust geen zegen op Chalet Suisse. Zakenvrouw Janine van Vliet stapte in de leegstaande horecagelegenheid. Ze had het geluk dat Jort Kelder media-aandacht aan de feestelijke, decadente heropening van het befaamde restaurant schonk. Het zag er veelbelovend uit: http://www.youtube.com/watch?v=9J42Fbl4JLU
Ik wilde een maand geleden graag mijn verjaardag bij Chalet Suisse vieren, maar dat werd me van alle kanten afgeraden. De slechte, ongenadige kritieken waren niet van de lucht. Om daar veel geld aan uit te geven leek mij echt doodzonde. Ik gun iedereen het voordeel van de twijfel, maar Chalet Suisse kreeg werkelijk nul komma nul positieve pers.
Nu lees ik dat de stekker er is uitgetrokken. Een betrouwbare bron wist mij te vertellen dat het definitief is.
De deur is dicht, de website staat op testbeeld.
En dat ziet er zo uit: Wegens diverse positieve veranderingen zijn wij tot 01 mei aanstaande gesloten.
Stand up
*************************
Wat kunnen stemmingen toch wisselen. Het is een raar mechanisme waar je geen controle op kunt uitoefenen.
Gisteren dacht ik dat ik voor de rest van mijn leven in een dip was geraakt. Maar ik ben weer opgekrabbeld.
Vandaag scheen de zon, rook mijn strijkwasje naar lelietjes-van-dalen, hoorde ik weer ergens in de stad heipalen de grond ingaan en wilde ik kleren kopen. Ik ben afgevallen en daar mocht ik mijzelf voor belonen. Kopen is ook een uitstekend troostmiddel.
Vanavond zagen we Stand up, van het Zuidelijk Toneel.
Stand-up comedians en de tragiek van de humor
Een humoristisch drama over de comedywereld
In een aanstekelijke mix van acteren en stand-upcomedy ziet u hoe een zestal mannen de afgelopen maanden hard aan hun comedytalent heeft gewerkt onder leiding van leraar en oud-komiek Freddie Martens (John Buijsman). Deze avond is het zover, ze treden op en worden beoordeeld door een professionele stand-upcomedian. Dit moet de avond worden van hun doorbraak. De rivaliteit is heftig, de inzet is hoog.
Wil een stand-up comedian vooral amuseren of misschien juist irriteren? Dat is de kern van Stand up, een aanstekelijk drama over het artiestenbestaan.
In een aanstekelijke mix van acteren en stand-upcomedy ziet u hoe een zestal mannen de afgelopen maanden hard aan hun comedytalent heeft gewerkt onder leiding van leraar en oud-komiek Freddie Martens (John Buijsman). Deze avond is het zover, ze treden op en worden beoordeeld door een professionele stand-upcomedian. Dit moet de avond worden van hun doorbraak. De rivaliteit is heftig, de inzet is hoog.
Sander van Opzeeland – zelf stand-upcomedian en tekstschrijver voor o.a. Dit was het nieuws - schreef een eigentijds toneelstuk over gewone mensen die willen ontsnappen aan hun middelmatige bestaan door succesvol en beroemd te worden. In deze tijd van ontelbaar veel talentenjachten en het mega succes van cabaret en stand-upcomedy, hopen zij hun slag te slaan.
Stand up gaat over de relatie tussen artiest en publiek, over humor en ethiek in een tijd waarin steeds vaker volgens het principe ‘u vraagt, wij draaien’ wordt gewerkt. Laten artiesten zich leiden door de smaak en verwachting van het publiek of door hun eigen idealen en principes?
Stand up is een ensemblestuk met acteerwerk van o.a. John Buijsman en de stand-up comedy kwaliteiten van beurtelings Kees van Amstel, Henry van Loon en Murth Mossel van Comedytrain.
Tekst Sander van Opzeeland
Regie Matthijs Rümke
Spel Stan Bannier, John Buijsman, Justus van Dillen, Martijn Fischer, Jef Hoogmartens, Mark Kraan, Remco Melles, Dennis Rudge en Kees van Amstel/ Henry van Loon/ Murth Mossel (Comedytrain)
Voor verdere informatie, zoals speeldata verwijs ik naar de site van het ZuidelijkToneel.
Dit veelzijdige, kleurrijke kijkje in de keuken van het bedrijf dat Stand-up Comedy heet is zeer de moeite waard. Ga kijken!!
Wat kunnen stemmingen toch wisselen. Het is een raar mechanisme waar je geen controle op kunt uitoefenen.
Gisteren dacht ik dat ik voor de rest van mijn leven in een dip was geraakt. Maar ik ben weer opgekrabbeld.
Vandaag scheen de zon, rook mijn strijkwasje naar lelietjes-van-dalen, hoorde ik weer ergens in de stad heipalen de grond ingaan en wilde ik kleren kopen. Ik ben afgevallen en daar mocht ik mijzelf voor belonen. Kopen is ook een uitstekend troostmiddel.
Vanavond zagen we Stand up, van het Zuidelijk Toneel.
Stand-up comedians en de tragiek van de humor
Een humoristisch drama over de comedywereld
In een aanstekelijke mix van acteren en stand-upcomedy ziet u hoe een zestal mannen de afgelopen maanden hard aan hun comedytalent heeft gewerkt onder leiding van leraar en oud-komiek Freddie Martens (John Buijsman). Deze avond is het zover, ze treden op en worden beoordeeld door een professionele stand-upcomedian. Dit moet de avond worden van hun doorbraak. De rivaliteit is heftig, de inzet is hoog.
Wil een stand-up comedian vooral amuseren of misschien juist irriteren? Dat is de kern van Stand up, een aanstekelijk drama over het artiestenbestaan.
In een aanstekelijke mix van acteren en stand-upcomedy ziet u hoe een zestal mannen de afgelopen maanden hard aan hun comedytalent heeft gewerkt onder leiding van leraar en oud-komiek Freddie Martens (John Buijsman). Deze avond is het zover, ze treden op en worden beoordeeld door een professionele stand-upcomedian. Dit moet de avond worden van hun doorbraak. De rivaliteit is heftig, de inzet is hoog.
Sander van Opzeeland – zelf stand-upcomedian en tekstschrijver voor o.a. Dit was het nieuws - schreef een eigentijds toneelstuk over gewone mensen die willen ontsnappen aan hun middelmatige bestaan door succesvol en beroemd te worden. In deze tijd van ontelbaar veel talentenjachten en het mega succes van cabaret en stand-upcomedy, hopen zij hun slag te slaan.
Stand up gaat over de relatie tussen artiest en publiek, over humor en ethiek in een tijd waarin steeds vaker volgens het principe ‘u vraagt, wij draaien’ wordt gewerkt. Laten artiesten zich leiden door de smaak en verwachting van het publiek of door hun eigen idealen en principes?
Stand up is een ensemblestuk met acteerwerk van o.a. John Buijsman en de stand-up comedy kwaliteiten van beurtelings Kees van Amstel, Henry van Loon en Murth Mossel van Comedytrain.
Tekst Sander van Opzeeland
Regie Matthijs Rümke
Spel Stan Bannier, John Buijsman, Justus van Dillen, Martijn Fischer, Jef Hoogmartens, Mark Kraan, Remco Melles, Dennis Rudge en Kees van Amstel/ Henry van Loon/ Murth Mossel (Comedytrain)
Voor verdere informatie, zoals speeldata verwijs ik naar de site van het ZuidelijkToneel.
Dit veelzijdige, kleurrijke kijkje in de keuken van het bedrijf dat Stand-up Comedy heet is zeer de moeite waard. Ga kijken!!
Verlies
**************************
Bedroefd in mijn vorige blogje was te zwak uitgedrukt. Hoewel ik mijn nichtje lang niet had gezien was ik er domweg kapot van. Dat gevoel drong zich vanzelf op.
Boosheid en spijt kwamen ook om de hoek kijken. Spijt dat ik haar, ondanks haar uitdrukkelijke wens, niet meer heb bezocht. Dat ik niet genoeg aandacht aan haar heb besteed.
Ze wilde niet dat anderen zagen hoe ze aftakelde.
Boos ben ik op de ziekte. Kanker.
Ze was jong, ergens in de twintig, toen een zeldzame tumor in de kaak werd ontdekt. Els was een prachtige jonge vrouw, die aan iedere vinger een man kon krijgen. Maar toen kwamen de operaties en de bestralingen. Haar gezicht raakte misvormd.
Het eten van een biefstukje was met de prothese in haar gehavende mond een onbegonnen karwei. En ze hield zo van lekker eten.
Haar geliefde verliet haar (maar bleef tot haar dood haar trouwste vriend) en ze heeft nooit meer een vriendje gehad - hoe graag ze dat ook wilde.
Boos ben ik dat de kanker het lichaam zo verwoest. Vooral vrouwen zijn voor de rest van hun leven beschadigd. Of het nu om een borstamputatie gaat of een kale plek op het hoofd: ze zijn niet meer aantrekkelijk.
De liefde van de man gaat in eerste instantie toch door de ogen.
Van kanker kom je nooit meer af - zelfs als je er niet aan sterft. Ik ken meer gevallen bij wie het na tien schone jaren alsnog fout ging.
Boos ben ik dat ze niet is doorgegaan met de controles bij de kaakchirurg, ondanks het feit dat hij haar had vrijgepleit. Er zat dus toch ergens een kwaadaardig celletje verscholen, in haar hoofd - zo bleek vorig jaar.
Vroeger was het vijf jaar. Daar kwamen ze al snel van terug.
Toen werd de grens op tien jaar gesteld.
Maar kanker trekt zich niets van tijd en grenzen aan.
Bedroefd in mijn vorige blogje was te zwak uitgedrukt. Hoewel ik mijn nichtje lang niet had gezien was ik er domweg kapot van. Dat gevoel drong zich vanzelf op.
Boosheid en spijt kwamen ook om de hoek kijken. Spijt dat ik haar, ondanks haar uitdrukkelijke wens, niet meer heb bezocht. Dat ik niet genoeg aandacht aan haar heb besteed.
Ze wilde niet dat anderen zagen hoe ze aftakelde.
Boos ben ik op de ziekte. Kanker.
Ze was jong, ergens in de twintig, toen een zeldzame tumor in de kaak werd ontdekt. Els was een prachtige jonge vrouw, die aan iedere vinger een man kon krijgen. Maar toen kwamen de operaties en de bestralingen. Haar gezicht raakte misvormd.
Het eten van een biefstukje was met de prothese in haar gehavende mond een onbegonnen karwei. En ze hield zo van lekker eten.
Haar geliefde verliet haar (maar bleef tot haar dood haar trouwste vriend) en ze heeft nooit meer een vriendje gehad - hoe graag ze dat ook wilde.
Boos ben ik dat de kanker het lichaam zo verwoest. Vooral vrouwen zijn voor de rest van hun leven beschadigd. Of het nu om een borstamputatie gaat of een kale plek op het hoofd: ze zijn niet meer aantrekkelijk.
De liefde van de man gaat in eerste instantie toch door de ogen.
Van kanker kom je nooit meer af - zelfs als je er niet aan sterft. Ik ken meer gevallen bij wie het na tien schone jaren alsnog fout ging.
Boos ben ik dat ze niet is doorgegaan met de controles bij de kaakchirurg, ondanks het feit dat hij haar had vrijgepleit. Er zat dus toch ergens een kwaadaardig celletje verscholen, in haar hoofd - zo bleek vorig jaar.
Vroeger was het vijf jaar. Daar kwamen ze al snel van terug.
Toen werd de grens op tien jaar gesteld.
Maar kanker trekt zich niets van tijd en grenzen aan.
24 maart, 2010
Bedroefd
***************************
Make my day - in Vertelsels 6 mei 2006
Het mooiste bericht kwam van mijn nichtje, die het wel van de daken kan schreeuwen;
2100 uur De vogels zingen voor mij een extra uitbundig lied. Ik hoef nooit meer naar de kaakchirurg. Ik ben eindelijk echt klaar met de kanker!!!! Na 10 jaar........... Smak Els
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De euforie duurde helaas niet lang. Nog geen drie jaar later werden er ongeneeslijke tumoren in haar hoofd geconstateerd. Els heeft de zwaarste en meest pijnlijke behandelingen ondergaan. Tevergeefs.
Mijn nichtje Els (1951), die zo intens meeleefde met de totstandkoming van mijn boek, heeft eergisteren haar strijd verloren.
Els is haar hele leven alleen geweest. Zo is ze ook gestorven en dat versterkt mijn verdriet.
Make my day - in Vertelsels 6 mei 2006
Het mooiste bericht kwam van mijn nichtje, die het wel van de daken kan schreeuwen;
2100 uur De vogels zingen voor mij een extra uitbundig lied. Ik hoef nooit meer naar de kaakchirurg. Ik ben eindelijk echt klaar met de kanker!!!! Na 10 jaar........... Smak Els
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De euforie duurde helaas niet lang. Nog geen drie jaar later werden er ongeneeslijke tumoren in haar hoofd geconstateerd. Els heeft de zwaarste en meest pijnlijke behandelingen ondergaan. Tevergeefs.
Mijn nichtje Els (1951), die zo intens meeleefde met de totstandkoming van mijn boek, heeft eergisteren haar strijd verloren.
Els is haar hele leven alleen geweest. Zo is ze ook gestorven en dat versterkt mijn verdriet.
Blind date
.........................................oftewel een ontmoeting met een onbekende. Die ontmoeting had ik gisteren, in de Achterhoek.
De prachtige Achterhoek waar zo veel herinneringen liggen. De Achterhoek waar ik altijd een raar gevoel van in mijn buik krijg.
Ik tufte in mijn luxe cabriootje over weggetjes waar mijn moeder in weer en wind op slechte fietsen over moest rijden, vaak met fietstassen vol illegale kranten achterop. Honderden kilometers heeft ze afgelegd, over (nu zo panoramiek aandoende) (zand)paden. Een gevecht met materiaal, de natuur en de bezetter.
Iemand die een link met mijn vader had en "Weg van mijn moeder" had gelezen wilde graag met mij praten. Ik ook met haar, want voor mij houdt het verleden nooit op te bestaan.
Het was een prachtige dag en ik had er de lange rit graag voor over.
De vierentachtigjarige vrouw was alleraardigst. Haar inmiddels overleden man had mijn vader al vanuit hun jeugd in Broek op Langedijk gekend en waren door stom toeval beiden als onderduikers in Rekken (de inrichting) terecht gekomen.
Maar veel kreeg ik daar niet over te horen. Dat was geen onwil, ze wist gewoon niets.
Ze was zelf als tiener (zes jaar jonger dan mijn moeder) in het verzet gerold en dat moest ik weten. Weliswaar waren haar werkzaamheden van een iets andere gradatie (understatement) dan die van mijn moeder, maar ze was er vol van.
Er kwamen zelfs foto's en plakboeken aan te pas. Ik bleef beleefd luisteren en kijken, en probeerde zo nu en dan een vraag over mijn ouders te stellen. Tevergeefs.
Zo terughoudend als mijn moeder was wanneer het de oorlog betrof, zo opdringerig kwam dit op mij over. En maar zeggen dat het zo pijnlijk is om er over te praten.................................
God, wat verlangde ik ineens naar mijn ouders.
Enfin: ik heb een goede daad verricht, mijn boek voor haar gesigneerd en weer even genoten van de prachtige Achterhoek.
Mijn vrijwilligersdag kwam een paar dagen later, maar hij kwam er.
De prachtige Achterhoek waar zo veel herinneringen liggen. De Achterhoek waar ik altijd een raar gevoel van in mijn buik krijg.
Ik tufte in mijn luxe cabriootje over weggetjes waar mijn moeder in weer en wind op slechte fietsen over moest rijden, vaak met fietstassen vol illegale kranten achterop. Honderden kilometers heeft ze afgelegd, over (nu zo panoramiek aandoende) (zand)paden. Een gevecht met materiaal, de natuur en de bezetter.
Iemand die een link met mijn vader had en "Weg van mijn moeder" had gelezen wilde graag met mij praten. Ik ook met haar, want voor mij houdt het verleden nooit op te bestaan.
Het was een prachtige dag en ik had er de lange rit graag voor over.
De vierentachtigjarige vrouw was alleraardigst. Haar inmiddels overleden man had mijn vader al vanuit hun jeugd in Broek op Langedijk gekend en waren door stom toeval beiden als onderduikers in Rekken (de inrichting) terecht gekomen.
Maar veel kreeg ik daar niet over te horen. Dat was geen onwil, ze wist gewoon niets.
Ze was zelf als tiener (zes jaar jonger dan mijn moeder) in het verzet gerold en dat moest ik weten. Weliswaar waren haar werkzaamheden van een iets andere gradatie (understatement) dan die van mijn moeder, maar ze was er vol van.
Er kwamen zelfs foto's en plakboeken aan te pas. Ik bleef beleefd luisteren en kijken, en probeerde zo nu en dan een vraag over mijn ouders te stellen. Tevergeefs.
Zo terughoudend als mijn moeder was wanneer het de oorlog betrof, zo opdringerig kwam dit op mij over. En maar zeggen dat het zo pijnlijk is om er over te praten.................................
God, wat verlangde ik ineens naar mijn ouders.
Enfin: ik heb een goede daad verricht, mijn boek voor haar gesigneerd en weer even genoten van de prachtige Achterhoek.
Mijn vrijwilligersdag kwam een paar dagen later, maar hij kwam er.
22 maart, 2010
Monday moodday
*******************************************
Vandaag is het Wereld Waterdag. In mijn geval zou Waterlandersdag beter passen.
Na tien dagen Zeeland kwam ik thuis en liep in de gang meteen tegen deze krijttekening van Scooby aan, gemaakt door niemand minder dan mijn lief.
Waar het gemoed ook van vol liep was het prachtig verpakte jubileumexemplaar van Trouw (inclusief certificaat van echtheid), dat ik na zo veel jaren via het Junior Antiquariaat op de kop had weten te tikken voor maar liefst honderd euro. Een prachtig document waar onder andere een interview met mijn (toen 48-jarige) moeder in staat.
Een dag vol tranen dus. Dat zal morgen wel niet veel beter worden.
Iemand uit Neede (Achterhoek), die mijn boek heeft gelezen, nam contact met mij op. In dit geval gaat het niet om mijn moeder, maar om paps - die in de oorlog in de Rekkense inrichting als sportleraar ondergedoken zat.
Ik ben benieuwd. Vooral naar het moment dat mijn ouders elkaar hebben leren kennen.
De schoonzus van mijn moeder, "Tante Claartje" (sleutelfiguur in mijn boek), belde mij laatst. Ze had zo gehoopt dat ik haar kon vertellen waar mijn moeder in de laatste oorlogswinter was. Blijkbaar hadden ook mijn grootouders geen benul waar hun dochter uithing.
Morgen meer..................hoop ik.
20 maart, 2010
PC op Antarctica
*********************************
Prins Pieter Christiaan is tweede geworden tijdens de marathon van Antarctica. Dat is knap werk, want er deden meer dan honderd lopers mee. Goed zo, prins.
PC schijnt heel milieubewust te zijn en zich in te zetten voor een schone Zuidpool.
Blijf ik met een prangende vraag zitten: hoe is de prins naar Antarctica gereisd?
Gezwommen?
Prins Pieter Christiaan is tweede geworden tijdens de marathon van Antarctica. Dat is knap werk, want er deden meer dan honderd lopers mee. Goed zo, prins.
PC schijnt heel milieubewust te zijn en zich in te zetten voor een schone Zuidpool.
Blijf ik met een prangende vraag zitten: hoe is de prins naar Antarctica gereisd?
Gezwommen?
Boer zoekt klant
..........................................en die vindt hij ook. Het is mij nu duidelijk waarom de middenstand in Zierikzee zo terugloopt.
Verse producten als groente en vlees koop ik al lange tijd niet meer bij de supermarkt. Albert Heijn heeft zwaar bespoten voedsel in de koeling liggen. En uit Nederland komt het al helemaal niet.
Nadat wij ooit bijna gestikt zijn in een ondefinieerbaar stukje orgaan in een zogenaamde (peperdure) kalfsschnitzel heb ik alle versgoed = versslecht van de grootgrutter afgezworen.
Boerenslimheid!!
We hebben zojuist vlees gekocht bij vleesboerderij Boot te Kerkwerve. Vervolgens zijn we bij de overbuurman groente en aardappels gaan halen. Daarna was het vijf minuten rijden naar de snijbloemenfarm.
In Dreischor kochten we wijn en jam bij de Kleine Schorre, waarna we onze boerderijenroute afsloten bij kaas(zuivel)boerderij De Stolpe, even buiten Nieuwerkerk.
Het is leuk te zien dat ze elkaar onderling steunen. Zo ligt de wijn van De Kleine Schorre ook bij de vleesboerderij.
Hè heerlijk, die vooruitgang.
Verse producten als groente en vlees koop ik al lange tijd niet meer bij de supermarkt. Albert Heijn heeft zwaar bespoten voedsel in de koeling liggen. En uit Nederland komt het al helemaal niet.
Nadat wij ooit bijna gestikt zijn in een ondefinieerbaar stukje orgaan in een zogenaamde (peperdure) kalfsschnitzel heb ik alle versgoed = versslecht van de grootgrutter afgezworen.
Boerenslimheid!!
Het is leuk te zien dat ze elkaar onderling steunen. Zo ligt de wijn van De Kleine Schorre ook bij de vleesboerderij.
Hè heerlijk, die vooruitgang.
19 maart, 2010
Luguber nieuws
*********************************
Hotelgasten sliepen op lijk
Gasten van een hotel in de Amerikaanse stad Memphis hebben geslapen in een bed waarin een lijk was verstopt. Dat hebben Amerikaanse media donderdag bericht.
Het lichaam van de vrouw werd ontdekt, nadat gasten hadden geklaagd over de merkwaardige geur die in de kamer hing.
De dode bleek een vrouw uit Memphis die sinds januari werd vermist. De politie gaat ervan uit dat zij het slachtoffer is van een misdaad. Haar vriend wordt daarvan verdacht.
Sinds het verdwijnen van de vrouw is de kamer vijf keer verhuurd. De ruimte is herhaaldelijk schoongemaakt, maar niemand ontdekte dat onder de matras een lijk verstopt was. De vrouw had de kamer in januari gehuurd. Toen zij spoorloos was verdwenen en dus ook haar rekening niet meer betaalde, werd haar bagage uit de kamer weggehaald. bron
Dat trekt koud op.
Hotelgasten sliepen op lijk
Gasten van een hotel in de Amerikaanse stad Memphis hebben geslapen in een bed waarin een lijk was verstopt. Dat hebben Amerikaanse media donderdag bericht.
Het lichaam van de vrouw werd ontdekt, nadat gasten hadden geklaagd over de merkwaardige geur die in de kamer hing.
De dode bleek een vrouw uit Memphis die sinds januari werd vermist. De politie gaat ervan uit dat zij het slachtoffer is van een misdaad. Haar vriend wordt daarvan verdacht.
Sinds het verdwijnen van de vrouw is de kamer vijf keer verhuurd. De ruimte is herhaaldelijk schoongemaakt, maar niemand ontdekte dat onder de matras een lijk verstopt was. De vrouw had de kamer in januari gehuurd. Toen zij spoorloos was verdwenen en dus ook haar rekening niet meer betaalde, werd haar bagage uit de kamer weggehaald. bron
Dat trekt koud op.
Gevaarlijke gek!!
Onze "heldhaftige" minister van defensie Van Middelkoop noemt het schandelijk en militair onwaardig, maar wil er verder geen woorden meer aan vuil maken.
"Beste Eimert, ik ga dat wel doen."
De Amerikaanse hielenlikker Verhagen neemt de aantijgingen niet serieus omdat ze niet van het Amerikaanse Ministerie van Defensie komen.
"Beste Maxime, deze generaal is in dienst geweest van....................en dus zal Robert Gates, de huidige Secretary of Defense, zich openlijk moeten distantiëren van de uitspraken van Sheehan!!!!! En daar moet JIJ op aandringen!!!!
Laat ik u uit een mogelijke waan helpen. Deze verachtelijke denkwijze van Sheehan is allesbehalve uitzonderlijk. Helaas denkt het merendeel van de Amerikanen zo. Want het merendeel van de Amerikanen is diep in zijn hart aartsconservatief.
Ook wij hebben ze in onze vriendenkring. Politiek kan helaas geen onderwerp van gesprek zijn. Onmogelijk. We leven in verschillende werelden, lijkt wel.
Als een vriendin mij glashard zegt dat homoseksualiteit een ziekte is, moet ik tien blokjes om en sla ik drie Manhattans in één keer achterover.
Potverdomme, er zijn nu (homofiele) soldaten aan het vechten (dat noemen ze een vredesmissie) in Uruzgan.
Waarom??
Om de VS te vriend te houden.
18 maart, 2010
Economische crisis
.......lijkt ook de markt van Zierikzee getroffen te hebben.
Of is 't het gemeentebestuur aan te wrijven dat de hoofdstad van Schouwen-Duiveland het dorre blaadje aan de Zeeuwse boom is geworden?
17 maart, 2010
Vluchtig
****************************
Gelukkig kan ik mij niet voorstellen hoe de ouders van Milly Boele zich voelen: welke doodsangsten ze hebben uitgestaan en hoe ze zichzef staande hebben gehouden tussen hoop en vrees. Ze zijn knap uit handen van de media gebleven. Mevrouw Boele wist voor wie haar dochter had opengedaan, maar dat bleef tot gisteren onbekend.
Ik heb wel geprobeerd mij in de moeder te verplaatsen, daarbij mijn eigen kind in gedachte nemend.
Ooit zag ik een stampvolle metro met onze zoon van zes jaar oud wegrijden. De deuren sloten voor mijn neus en ik bleef hysterisch gillend op het perron van Zuidplein achter. Het leek uren te duren voordat de eerstvolgende metro kwam. Gelukkig had een vrouw zich over J. ontfermd en stond hij me flink lachend op te wachten op station Maashaven.
Maar in die paar minuten op het perron van Zuidplein schoten er gruwelijke, moorddadige scenario's door mijn hoofd. Om nog maar te zwijgen van een zedendelict.
Toen ik gisteravond laat de uitkomst van het onderzoek hoorde werd het me te veel.
Je woont in een keurige buurt. Er zijn geen problemen. Je hebt aardige buren. De kinderen spelen onbekommerd met elkaar. Een doorsnee Nederlandse straat.
De buren voelen zich misschien wel extra veilig nu er twee samenwonende agenten hun intrek hebben genomen in het huis tegenover de familie Boele.
Ik kan mij zo voorstellen dat iedereen alerter is, dat de straat is er alleen maar braver door geworden is. Niemand durft nog dubbel te parkeren, er ligt geen snipper papier meer op de grond, er wordt recht overgestoken, en niemand durft meer te fietsen op het trottoir.
En dan, op 16 maart wordt er gegraven in de tuin van de politieagent. Het is een macaber gezicht. De vredige straat krijgt een macaber aanzien.
Vorige week ebde het leven (even) uit het lijf van een concertbezoeker (twee rijen achter ons). Toen realiseerde ik me hoe onvoorspelbaar datzelfde leven is.
Zo ben je er, zo ben je weg........................zonder iemand er van op de hoogte te stellen.
Gelukkig kan ik mij niet voorstellen hoe de ouders van Milly Boele zich voelen: welke doodsangsten ze hebben uitgestaan en hoe ze zichzef staande hebben gehouden tussen hoop en vrees. Ze zijn knap uit handen van de media gebleven. Mevrouw Boele wist voor wie haar dochter had opengedaan, maar dat bleef tot gisteren onbekend.
Ik heb wel geprobeerd mij in de moeder te verplaatsen, daarbij mijn eigen kind in gedachte nemend.
Ooit zag ik een stampvolle metro met onze zoon van zes jaar oud wegrijden. De deuren sloten voor mijn neus en ik bleef hysterisch gillend op het perron van Zuidplein achter. Het leek uren te duren voordat de eerstvolgende metro kwam. Gelukkig had een vrouw zich over J. ontfermd en stond hij me flink lachend op te wachten op station Maashaven.
Maar in die paar minuten op het perron van Zuidplein schoten er gruwelijke, moorddadige scenario's door mijn hoofd. Om nog maar te zwijgen van een zedendelict.
Toen ik gisteravond laat de uitkomst van het onderzoek hoorde werd het me te veel.
Je woont in een keurige buurt. Er zijn geen problemen. Je hebt aardige buren. De kinderen spelen onbekommerd met elkaar. Een doorsnee Nederlandse straat.
De buren voelen zich misschien wel extra veilig nu er twee samenwonende agenten hun intrek hebben genomen in het huis tegenover de familie Boele.
Ik kan mij zo voorstellen dat iedereen alerter is, dat de straat is er alleen maar braver door geworden is. Niemand durft nog dubbel te parkeren, er ligt geen snipper papier meer op de grond, er wordt recht overgestoken, en niemand durft meer te fietsen op het trottoir.
En dan, op 16 maart wordt er gegraven in de tuin van de politieagent. Het is een macaber gezicht. De vredige straat krijgt een macaber aanzien.
Vorige week ebde het leven (even) uit het lijf van een concertbezoeker (twee rijen achter ons). Toen realiseerde ik me hoe onvoorspelbaar datzelfde leven is.
Zo ben je er, zo ben je weg........................zonder iemand er van op de hoogte te stellen.
Keuringsdienst
Wanneer ik alleen in Zeeland ben maak ik het mezelf makkelijk. Het liefst eet ik iedere avond brood, maar daar gaat manlief niet mee akkoord. Hij belt of mailt om te checken wat ik voor mijzelf heb klaargemaakt. En ik kan slecht liegen.
Vroeger wist ik het wel: de bami en Franse rundschotel van Iglo waren heerlijk. Helaas zijn die uit het assortiment gehaald.
Met heel veel pijn en moeite vond ik gisteren een lekkere Franse groenteschotel. Vandaag koos ik de aantrekkelijk uitziende Zweedse gehaktballetjes.
Aantrekkelijk uitziend, inderdaad.
Ik pikte de melige vlees???balletjes, doperwten en twee champignons eruit. Wat overbleef was een bord vol onsmakelijke aardappelschijfjes.
Zelfs mijn moeder zou mij mijn bordje niet leeg hebben laten eten. Ik mag meteen door naar het toetje.
16 maart, 2010
KRantiquariaat
**************************************************
De hoofdredacteur van toBe vraagt aan de lopende band om orginele documenten van en over mijn moeder. Wat ik heb geef ik niet uit handen. Ik durf het niet eens op te sturen.
Tussen twee haakjes: de foto's van mij voor Zadkine zijn fantastisch geworden. Aan dezelfde hoofdredacteur heb ik gevraagd of ik er eentje aan mijn trouwe Vertelselsvriendjes mag laten zien. Daar heb ik nog geen antwoord op gekregen.
Misschien moeten jullie in april toch een exemplaar van toBe kopen om niet alleen een boeiend verslag te lezen, maar ook een heus fotomodEL te zien.
Waar ik zelf het meest van baal is dat ik een jubileumeditie van Trouw, waar een lang interview met mijn moeder in stond, tijdens een van onze vele verhuizingen heb weggegooid. Het zal wel in een anti-mama opwelling zijn gebeurd. Daar word ik nu voor gestraft.
Ik moet en zal die krant, ook voor mijn zoon, te pakken krijgen. Ja, een lelijk kopietje van dat bewuste interview is wel ergens te achterhalen, maar nergens kon ik die krant nog krijgen. Trouw gaat erg slordig met haar (bedrijfs)geschiedenis om.
Na jaren speuren lijk ik eindelijk in mijn zoektocht te slagen - zij het tegen een forse vergoeding.
Het Junior Antiquariaat heeft een geweldige site. Wat een leuk idee om iemand de krant van zijn/haar geboortedag cadeau te doen.
De hoofdredacteur van toBe vraagt aan de lopende band om orginele documenten van en over mijn moeder. Wat ik heb geef ik niet uit handen. Ik durf het niet eens op te sturen.
Tussen twee haakjes: de foto's van mij voor Zadkine zijn fantastisch geworden. Aan dezelfde hoofdredacteur heb ik gevraagd of ik er eentje aan mijn trouwe Vertelselsvriendjes mag laten zien. Daar heb ik nog geen antwoord op gekregen.
Misschien moeten jullie in april toch een exemplaar van toBe kopen om niet alleen een boeiend verslag te lezen, maar ook een heus fotomodEL te zien.
Waar ik zelf het meest van baal is dat ik een jubileumeditie van Trouw, waar een lang interview met mijn moeder in stond, tijdens een van onze vele verhuizingen heb weggegooid. Het zal wel in een anti-mama opwelling zijn gebeurd. Daar word ik nu voor gestraft.
Ik moet en zal die krant, ook voor mijn zoon, te pakken krijgen. Ja, een lelijk kopietje van dat bewuste interview is wel ergens te achterhalen, maar nergens kon ik die krant nog krijgen. Trouw gaat erg slordig met haar (bedrijfs)geschiedenis om.
Na jaren speuren lijk ik eindelijk in mijn zoektocht te slagen - zij het tegen een forse vergoeding.
Het Junior Antiquariaat heeft een geweldige site. Wat een leuk idee om iemand de krant van zijn/haar geboortedag cadeau te doen.
15 maart, 2010
14 maart, 2010
13 maart, 2010
Weergaloos
Het Rotterdams Philharmonisch onder leiding van huisdirigent Yannick Nézet-Séguin vertolkte voor een bomvolle (bijna tweeduizend mensen) Grote Zaal:
Beethoven Zesde symfonie Pastorale
Honegger Pastorale d'été
Brahms Tweede symfonie
Dachten wij twee jaar geleden dat publiekslieveling Gergiev niet te vervangen was, Yannick zorgt net zo makkelijk voor uitverkochte zalen en juichende ovaties. Rotterdam is dol op Yannick Nézet en terecht. Wat een bevlogen dirigent!
Zijn professionaliteit (en dat van het orkest natuurlijk) kwam in het begin van de avond tot uiting. Twee rijen achter ons rommelde het wat. Iemand baande zich een weg naar de deur. Een aantal mensen zat tussen de stoelen gehurkt op de grond.
Het was mij meteen duidelijk: iemand was onwel geworden.
Akelig, heel akelig - want het duurde even voordat een paar sterke armen de man konden wegslepen. De lichten gingen aan. Het orkest speelde verder. Er zal hier een afspraak over zijn.
Yannick deed zijn uiterste best om het orkest bij de Beethovenles te houden. Uit de zaal kwamen nog wat mensen te hulp. Artsen.
Er was geen kuchje te horen.
Een gruwelijk moment. Zo zit je te genieten van romantische muziek, zo ebt het leven uit je weg.
Ik hoorde achteraf dat het slachtoffer nog voor het reanimeren zelf weer ging ademen. Nadat hij uit beeld was bleven wij met een dof, onwezenlijk gevoel achter.
De pauze werd vervroegd. Vanuit de lounge zagen wij de zwaailichten van een ambulance verdwijnen in het donker. "Zullen we die man de volgende keer weer zien?," vroeg in aan P.
Gelukkig liet Yannick ons onvoorstelbaar genieten bij Brahms.
Laat dit jong mens nog lang voor ons orkest staan!!!!!!
12 maart, 2010
Hazenpad
****************************************
Hupsakee, daar gaat de volgende politicus. De volgende die stiekem door de achterdeur verdwijnt.
Okee, van Agnes was het te begrijpen. Die wilde niet weg, was nog strijdvaardig genoeg - maar ze moest.
Maar Camiel Eurlings en Wouter Bos kiezen ineens voor hun familie. Ze verlaten de politiek. Welke angsthazen volgen??
Voor de familie kiezen. Jaja....................................
Nou, ik durf er mijn linkerschoen om te verwedden dat beide heren niet vies zijn van een hoge job elders, waar ze zo'n tachtig uur per week draaien.
Eurlings heeft het handig bekeken. Camiel slaat een zijstraat in voordat hij JP op het kruispunt tegenkomt.
Ach, en Maastricht is vacant.
Wouter Bos ziet gewoon op tegen de verkiezingen. Hij weet dat hij Geert Wilders tegen gaat komen, maar hij wil het liefst met een grote boog om de PVV'er heen.
Bos wil niets met de PVV te maken hebben en moet er niet aan denken dat de kiezer hem in juni daartoe gaat dwingen.
Bos confrontatiemoe -of ziek, want Bos is een slechte verliezer. Woutertje kiest de makkelijkste weg in de moeilijkste periode.
Hij wil geen tweede Melkert worden.
Hupsakee, daar gaat de volgende politicus. De volgende die stiekem door de achterdeur verdwijnt.
Okee, van Agnes was het te begrijpen. Die wilde niet weg, was nog strijdvaardig genoeg - maar ze moest.
Maar Camiel Eurlings en Wouter Bos kiezen ineens voor hun familie. Ze verlaten de politiek. Welke angsthazen volgen??
Voor de familie kiezen. Jaja....................................
Nou, ik durf er mijn linkerschoen om te verwedden dat beide heren niet vies zijn van een hoge job elders, waar ze zo'n tachtig uur per week draaien.
Eurlings heeft het handig bekeken. Camiel slaat een zijstraat in voordat hij JP op het kruispunt tegenkomt.
Ach, en Maastricht is vacant.
Wouter Bos ziet gewoon op tegen de verkiezingen. Hij weet dat hij Geert Wilders tegen gaat komen, maar hij wil het liefst met een grote boog om de PVV'er heen.
Bos wil niets met de PVV te maken hebben en moet er niet aan denken dat de kiezer hem in juni daartoe gaat dwingen.
Bos confrontatiemoe -of ziek, want Bos is een slechte verliezer. Woutertje kiest de makkelijkste weg in de moeilijkste periode.
Hij wil geen tweede Melkert worden.
Dank je Hans
Hij was charmant, geestig, slim, diplomatiek, poëtisch, intellectueel, realistisch, idealistisch, scherp, fijnzinnig, bevlogen, geduldig, een woordkunstenaar, alert, charismatisch, een op en top democraat.................................
Hij had alles in zich wat hem tot een groot staatsman maakte.
Hans van Mierlo en D66. Ook ik heb, omdat ik hem in alle opzichten zo aantrekkelijk vond, op Van Mierlo gestemd. Met hem aan het roer won D66 altijd.
Nu heeft D66 hem verloren - hebben wij hem allemaal verloren.
11 maart, 2010
Zeeuws genot
*********************************
Lieve lezers, ik ben weer neergestreken in ons Zeeland. Heerlijk die rust!!
De dagen lengen en over twee weken gaan we de zomertijd weer in. Vanaf 1 mei is Zeeland weer van de toeristen en blijven wij ver weg.
Een lieve vriendin nam laatst trots sneeuwklokjes mee naar Rotterdam.
Werk aan de winkel, dus. Maar dat alles krijgt mij voorlopig niet weg.
Totdat Zeeland weer Duits gaat klinken.........................................
Lieve lezers, ik ben weer neergestreken in ons Zeeland. Heerlijk die rust!!
De dagen lengen en over twee weken gaan we de zomertijd weer in. Vanaf 1 mei is Zeeland weer van de toeristen en blijven wij ver weg.
Een lieve vriendin nam laatst trots sneeuwklokjes mee naar Rotterdam.
Zie hier, ze staan in ons Zeeuwse tuintje.
Het keukenblad is geschilderd, waardoor het alom een puinhoop is in ons Zeeuwse huisje. Om nog maar te zwijgen van de kou. Het voelt alsof ik twee maanden kou weg moet drijven.
Totdat Zeeland weer Duits gaat klinken.........................................
10 maart, 2010
Pink Glove Dance
Als het lukt dit filmpje één miljoen keer te laten lopen dan krijgt dit ziekenhuis van de fabrikant van de roze handschoenen een grote donatie voor de behandeling van borstkanker!
Dus... laat maar draaien, mensen!!
Terug in de baan
Tiger Woods working again with swing coach Hank Haney
Tiger Woods's return to competitive golf has moved a step closer after it emerged that he has resumed work with his swing coach, Hank Haney.
............................................................It has also been suggested that Woods is considering whether to sack his caddie, Steve Williams, for speaking about his behaviour on television in his native New Zealand. Williams claimed he was angry at Woods and would have spoken up had he known about his affairs. het hele artikel
Het zou goed zijn voor de sport, want hoe je het wendt of keert:
Golf zonder Tiger Woods staat gelijk aan competitievervalsing.
Tiger Woods's return to competitive golf has moved a step closer after it emerged that he has resumed work with his swing coach, Hank Haney.
............................................................It has also been suggested that Woods is considering whether to sack his caddie, Steve Williams, for speaking about his behaviour on television in his native New Zealand. Williams claimed he was angry at Woods and would have spoken up had he known about his affairs. het hele artikel
Het zou goed zijn voor de sport, want hoe je het wendt of keert:
Golf zonder Tiger Woods staat gelijk aan competitievervalsing.
Fotoshoot
Het artikel schijnt klaar te zijn. Vandaag was het moment van de foto's. Zadkine's "Stad zonder hart" was een natuurlijke keuze. Qua belichting kon het niet mooier.
Fotograaf Kees Stuip worstelde met de wind. Ik trouwens ook. De ijzige noordwester was tot op mijn botten te voelen.
Eén voordeel: rouge was niet nodig.
09 maart, 2010
Zeeuwse roem
******************************************
Mijn Zeeuwse hartkamer lekt bloed. De moord in Zierikzee!!
Plotseling staat het vriendelijke Zeeuwse stadje, waar wij nog vier jaar hebben gewoond, volop in de schijnwerpers.
Gisteravond mocht Maikel Coomans (zijn vader had Michael waarschijnlijk niet bij de hand en heeft hem fonetisch aangegeven) van Omroep Zeeland berichten over het drama in de Oesterstraat. Het fragment.
Holman schreef vandaag een column in het Parool over (plaatsvervangende) schaamte. Dat is precies wat ik voelde toen Maikel aanschoof bij P&W.
Hij was te laat. Als reden werd opgegeven dat hij nog druk in Zierikzee bezig was. Waarschijnlijk bij de kapper.
Was er niemand anders voorhanden? Moest het Maikel Coomans, nog niet droog achter de oren, met zijn Mr. Spock kapsel en Jamai bril zijn?
Hij kon, mocht, wilde, niet veel prijsgeven. Speculeren was ook gevaarlijk, evenals het omzeilen van de essentiële vragen van Witteman. De blos op zijn wangen verraadde zijn onzekerheid. Hij wist het eigenlijk niet.
Maar hij zat wel mooi bij Pauw&Witteman. Wie weet was dit wel een opstapje naar meer.
Ik zag een last van hem afvallen toen de aandacht naar DJ Tiësto ging. De opgewonden blos verdween en ineens kreeg het Zeeuws ventje babbels.
Toen werd het mij te machtig en zapte ik weg.
Maikel Coomans had zijn tien minuten op de nationale televisie te danken aan een geflipte Irakees die bloedbad aangerichtte in Zierikzee.
Mijn Zeeuwse hartkamer lekt bloed. De moord in Zierikzee!!
Plotseling staat het vriendelijke Zeeuwse stadje, waar wij nog vier jaar hebben gewoond, volop in de schijnwerpers.
Gisteravond mocht Maikel Coomans (zijn vader had Michael waarschijnlijk niet bij de hand en heeft hem fonetisch aangegeven) van Omroep Zeeland berichten over het drama in de Oesterstraat. Het fragment.
Holman schreef vandaag een column in het Parool over (plaatsvervangende) schaamte. Dat is precies wat ik voelde toen Maikel aanschoof bij P&W.
Hij was te laat. Als reden werd opgegeven dat hij nog druk in Zierikzee bezig was. Waarschijnlijk bij de kapper.
Was er niemand anders voorhanden? Moest het Maikel Coomans, nog niet droog achter de oren, met zijn Mr. Spock kapsel en Jamai bril zijn?
Hij kon, mocht, wilde, niet veel prijsgeven. Speculeren was ook gevaarlijk, evenals het omzeilen van de essentiële vragen van Witteman. De blos op zijn wangen verraadde zijn onzekerheid. Hij wist het eigenlijk niet.
Maar hij zat wel mooi bij Pauw&Witteman. Wie weet was dit wel een opstapje naar meer.
Ik zag een last van hem afvallen toen de aandacht naar DJ Tiësto ging. De opgewonden blos verdween en ineens kreeg het Zeeuws ventje babbels.
Toen werd het mij te machtig en zapte ik weg.
Maikel Coomans had zijn tien minuten op de nationale televisie te danken aan een geflipte Irakees die bloedbad aangerichtte in Zierikzee.
08 maart, 2010
Vrouwendag
Ze had een betere plaats gekregen dan haar ex, James Cameron.
Was dat toeval of een voorteken?
Toch leek Kathryn Bilegow oprecht verrast door de zes Oscars die The Hurt Locker kreeg toebedeeld door the Academy.
Het "and the Oscar goes to" was vervangen door "and the winner is."
Op Internationale Vrouwendag won zij als eerste vrouw een Oscar voor beste regisseur. De hele avond voelde ze letterlijk de hete adem van haar ex (en concurrent) in haar nek. James Cameron vind ik een vervelende, humorloze man.
Sacha Baron Cohen mocht geen Oscar uitreiken. De Britse komiek zou een sketch hebben voorbereid voor tijdens het Oscargala met de Amerikaanse komiek Ben Stiller die niet in de smaak viel bij de organisatie. Men was bang dat Cameron beledigd zou weglopen.
Daarom ben ik er niet rouwig om dat Avatar maar drie (technische) Oscars won.
Het was een weinig spectaculaire avond, op de winnende The Hurt Locker na. Toch heb ik genoten en neem de branderige oogjes op de koop toe.
07 maart, 2010
Bijenkorf
********************************
Aan de buitenkant ziet het er mooi uit. Maar als je je hand er insteekt.......................
Zo ook deze mededeling dat voortaan de financiële administratie digitaal gaat. Geen rekeningen meer, alles online. Ik vind dat prima, hoewel ik weer een code erbij krijg.
Nou ja.
Wat onvermeld blijft, maar wel op mijn laatste overzicht stond, is dat je nog wel op de ouderwetse manier je rekeningoverzicht kunt ontvangen,.......... maar daar moet je dan één euro voor betalen.
Belachelijk!!
Ik kom bij deze op voor mijn (oudere) medemens die geen computer heeft. Tante M. (86) bijvoorbeeld.
Zij was een van de eerste klantenkaarthouders en heeft dat fenomeen ook bij mij geïntroduceerd. In mijn studententijd, toen ik slecht bij kas zat, nam tante M. mij mee naar de Bijenkorf en liet mij panties uitkiezen. Ze betaalde met haar kaartje en vervolgens gingen wij boven, in het restaurant, koffie drinken en een overheerlijke Bijko tompouce ("death by whipped cream") eten. Tante M. dweepte met de Bijenkorf. En zie....
Ik ben zeer voor vooruitgang, maar doe het niet zo pats boem. Laat de mensen kiezen: waarschijnlijk gaat het overgrote deel van de klanten toch wel voor digitaal.
Ja, ik heb moeite met de ene euro.
Wie er ook pijnlijk gestoken wordt is TNT. Het wachten is op de wekelijkse postbestelling.
Aan de buitenkant ziet het er mooi uit. Maar als je je hand er insteekt.......................
Zo ook deze mededeling dat voortaan de financiële administratie digitaal gaat. Geen rekeningen meer, alles online. Ik vind dat prima, hoewel ik weer een code erbij krijg.
Nou ja.
Wat onvermeld blijft, maar wel op mijn laatste overzicht stond, is dat je nog wel op de ouderwetse manier je rekeningoverzicht kunt ontvangen,.......... maar daar moet je dan één euro voor betalen.
Belachelijk!!
Ik kom bij deze op voor mijn (oudere) medemens die geen computer heeft. Tante M. (86) bijvoorbeeld.
Zij was een van de eerste klantenkaarthouders en heeft dat fenomeen ook bij mij geïntroduceerd. In mijn studententijd, toen ik slecht bij kas zat, nam tante M. mij mee naar de Bijenkorf en liet mij panties uitkiezen. Ze betaalde met haar kaartje en vervolgens gingen wij boven, in het restaurant, koffie drinken en een overheerlijke Bijko tompouce ("death by whipped cream") eten. Tante M. dweepte met de Bijenkorf. En zie....
Ik ben zeer voor vooruitgang, maar doe het niet zo pats boem. Laat de mensen kiezen: waarschijnlijk gaat het overgrote deel van de klanten toch wel voor digitaal.
Ja, ik heb moeite met de ene euro.
Wie er ook pijnlijk gestoken wordt is TNT. Het wachten is op de wekelijkse postbestelling.
06 maart, 2010
Leftover
Ik dacht, laat ik het bonbonschaaltje eens met paaseitjes vullen.
Verrassing!! Een borstplaatje uit 2009 (geloof ik) waar je inmiddels mee kunt sjoelen. Heb de kerstklokken ook maar meteen opgeruimd.
Verrassing!! Een borstplaatje uit 2009 (geloof ik) waar je inmiddels mee kunt sjoelen. Heb de kerstklokken ook maar meteen opgeruimd.
Pepperellen
Vrienden gaven mij een peperduur cadeau voor mijn verjaardig. Maar wat een feest.
Ineens wil manlief ook in de keuken staan.
Een elektrische pepermolen die zijn licht laat schijnen oven een boterham met filet américain.......zo zout heb ik het nog nooit gegeten.
05 maart, 2010
Politici
****************
Leefbaar Rotterdam wordt door de PvdA genegeerd. De socialisten minachten daarmee de kiezers. Leefbaar Rotterdam en de PvdA hebben evenveel (= veertien) zetels. Het zijn verreweg de grootste partijen.
Politici: ze doen me aan kinderen denken
De gymles. Juf bepaalt dat we gaan volleyballen.
Daar ben ik goed in.
Er moeten twee teams gevormd worden. Janny mag team A kiezen - Petra team B.
Iedereen wil graag als eerste gekozen worden. Dan ben je goed of aardig. Het laatste is meestal doorslaggevend.
Ik word als laatste door juf naar een team geschoven. Vernederend.
Zowel Petra als Janny haten mij. Ik ben namelijk populair bij de meerderheid van de klas.
Leefbaar Rotterdam wordt door de PvdA genegeerd. De socialisten minachten daarmee de kiezers. Leefbaar Rotterdam en de PvdA hebben evenveel (= veertien) zetels. Het zijn verreweg de grootste partijen.
Politici: ze doen me aan kinderen denken
De gymles. Juf bepaalt dat we gaan volleyballen.
Daar ben ik goed in.
Er moeten twee teams gevormd worden. Janny mag team A kiezen - Petra team B.
Iedereen wil graag als eerste gekozen worden. Dan ben je goed of aardig. Het laatste is meestal doorslaggevend.
Ik word als laatste door juf naar een team geschoven. Vernederend.
Zowel Petra als Janny haten mij. Ik ben namelijk populair bij de meerderheid van de klas.
TV/DVD-TIPS
De bijna negen uur van Atlanta naar Amsterdam kwam ik door dankzij -en met de video monitor aan mijn stoel. Er zat niets interessants bij de aangeboden speelfilms, dus koos ik voor HBO.
Eerst zag ik The Gathering Storm: een prachtige film uit 2002, die volgens mij nooit in Nederland is vertoond. Maar ik kan mij vergissen. In ieder geval was ik blij verrast en beveel ik hem iedereen aan.
Albert Finney is Winston Churchill en Vanessa Redgrave is zijn vrouw Clementine. The Gathering Storm gaat over de aanloop naar het premierschap, -de oorlog en de relatie tussen Clemmie en Winston.
Ach, en wie (net als ik) anglofiel is en meerdere keren Chartwell (Churchills huis in Kent) heeft bezocht, moet dit wonderschone drama zeker zien.
Daarna begon ik aan Into the Storm (2009), het vervolg van bovengenoemde film en inmiddels ook op DVD uitgekomen.
Ik haakte vrijwel direct af omdat ik moeite had met de andere acteurs: zo kruipt Brendan Gleeson in de huid van Winston Churchill. De reviews waren goed en ik wil de DVD zeker nog eens zien.
Last but not least The Tudors. Drie uur lang heb ik zitten genieten van deze uitbundige serie die inmiddels ook op RTL 8 wordt uitgezonden. Aanstaande zondag om 20.00 uur.
Wie Film1 heeft en een nachtbraker is zal in de nacht van zondag op maandag zeker naar de Oscaruitreiking kijken. Het was een interessant filmjaar en dat resulteerde in dito nominaties. Daar blijf ik graag voor op.
04 maart, 2010
I told you so
************************************
SPANNING STIJGT IN ROTTERDAM
Mijn observatie gisteren in het STEMBUREAU blijkt juist. Ik geloof zeker dat er van alles fout is gegaan.
Om gezeur over vermeende discriminatie te voorkomen heb ik de (oorspronkelijke) nationaliteit van de dubieuze stemmers achterwege gelaten. De televisiebeelden vandaag zeiden genoeg.
SPANNING STIJGT IN ROTTERDAM
Mijn observatie gisteren in het STEMBUREAU blijkt juist. Ik geloof zeker dat er van alles fout is gegaan.
Om gezeur over vermeende discriminatie te voorkomen heb ik de (oorspronkelijke) nationaliteit van de dubieuze stemmers achterwege gelaten. De televisiebeelden vandaag zeiden genoeg.
Adieu Agnes
Lieve Agnes,
De kiezers hebben je weggestemd. Dat was al te voorzien toen Jan aftrad als politiek leider en fractievoorzitter.
Maar Jan profileerde zich wel steeds in de media. En hij bleef in de Kamer. Waarschijnlijk om de schade beperkt te houden. Ik kan en wil geen uitspraken doen over of dat goed of fout is. Wel wijs ik zijn voortdurende aanwezigheid af in de media af. Zo kon jij nooit uit zijn schaduw stappen.
Ik denk dat er een last van je afvalt. Ik zag je steeds magerder worden. Je werd in de debatten niet meer serieus genomen. Je felheid, explosiviteit en schreeuwerige stem gaven aanleiding tot spot.
Ik geloof waarachtig dat je kennis van zaken hebt, vooral wanneer het over volksgezondheid gaat. Maar ook jij wordt net als JP, Mariëtte en Ella afgerekend op je presentatie.
Lieve Agnes, ga lekker uitrusten en je bezinnen op je toekomst. Bovenal - ga weer stralen, zoals op deze foto.
Duurzaam varen
Greenline 33 Hybrid Motorboot van het Jaar 2010
De Greenline 33 Hybrid motorboot is ontworpen om optimaal elektrisch te kunnen varen en heeft hiermee een sterk innovatief karakter. Daarnaast is het geluidniveau laag en beschikt de boot over zeer goede vaarkwaliteiten.
Op de watersportbeurs in Amsterdam RAI zijn alle genomineerde boten en producten nog tot en met zondag 7 maart te bekijken. BRON
Paul, Marnix en iedereen die betrokkenen is bij NOVA YACHTING, van harte gefeliciteerd.
03 maart, 2010
Op het bureau
Op de Coolsingel alleen LR-posters.
Zo lukte het een jongedame door te dringen tot het stemhokje. Er was wel enig geharrewar aan voorafgegaan, maar ze kreeg de twee stembiljetten mee en stond al met het rode potlood in haar hand.
"Uh, mevrouw," klonk het van achter de tafel. "Woont u in Alblasserdam?"
"Jaha."
"Dan mag u hier niet stemmen."
De man achter de tafel kreeg een rode kleur en keek schuldbewust naar zijn collega's.
Toen kwam er een mevrouw die ook voor haar zus wilde stemmen. Dat mocht, maar de zus woont niet in het centrum. De stemster trouwens ook niet. Dus mocht ze half stemmen.
De mensen achter de tafel hadden het er moeilijk mee en ik vraag me af hoeveel onterechte stemmen er de bus zijn ingegaan.
Zij die in het centrum werken hebben weliswaar hun stemlokatie veranderd, voor de deelraad kunnen ze dan niet stemmen. Die stem moet in hun eigen wijk gedaan worden. Velen hebben zich dat niet gerealiseerd.
Daar ging het met de Alblasserdamse ook fout. En kreeg de man achter de tafel een rode kleur omdat hij voor haar ook in de fout was gegaan?
Ik vrees dat de deelraad het ondergeschoven kindje van de verkiezingen wordt. Verder leek mij de opkomst goed. De bus met groene biljetten was in ieder geval vol.
02 maart, 2010
Stemverzoek
***************************
Toen ik actie ondernam vóór het behoud van kraampjes in Rotterdam kwam ik in contact met Leo Bruijn - PvdA raadslid. Eerst per e-mail, later telefonisch.
Vandaag ontving ik onderstaande e-mail. Wat mij zeer irriteert is dat Bruijn geen Bcc heeft gebruikt. Hoogstwaarschijnlijk ondoordacht, maar wel ontzettend slordig en dom.
Beste mensen,
Vier jaar voorbij, nog veel te doen.
Maak dat voor mij weer mogelijk door te stemmen in Rotterdam op lijst 1, nummer 7.
Inwonenden van Kralingen-Crooswijk kunnen ook daar op mij stemmen, lijst 1 nummer 14.
Ik moet Leo Bruijn teleurstellen.
Toen ik actie ondernam vóór het behoud van kraampjes in Rotterdam kwam ik in contact met Leo Bruijn - PvdA raadslid. Eerst per e-mail, later telefonisch.
Vandaag ontving ik onderstaande e-mail. Wat mij zeer irriteert is dat Bruijn geen Bcc heeft gebruikt. Hoogstwaarschijnlijk ondoordacht, maar wel ontzettend slordig en dom.
Beste mensen,
Vier jaar voorbij, nog veel te doen.
Maak dat voor mij weer mogelijk door te stemmen in Rotterdam op lijst 1, nummer 7.
Inwonenden van Kralingen-Crooswijk kunnen ook daar op mij stemmen, lijst 1 nummer 14.
Ik moet Leo Bruijn teleurstellen.
Waar rook is...................
Als er in het centrum van een stad zo'n vieze zwarte walm opstijgt verwacht je groot alarm.
Nee dus.
Na regen komt zonneschijn. Na zwarte rook komt witte rook.
En niet alleen in Rome.
Abonneren op:
Posts (Atom)