Vakantie plannen

Vandaag ontvingen we het clubboek en de map van de Britse Caravan Club.

Officieel heet het nu Caravan & Motorhome Club, maar toen mijn ouders lid waren (jaren '80) waren er nog nauwelijks motorhomes (campers) of die werden geweerd.

Ook ben ik lid geworden van de concurrent: 

Juist ja, voldoende keuze. Aan het eind van het seizoen zullen we bepalen met welke club we verder gaan.

In ieder geval wordt maar weer eens bewezen dat de Britten kampeerders bij uitstek zijn.

We gaan in het hoogseizoen, dus durf ik niet op de bonnefooi te reizen.

"Ga je nu alles bespreken?"

Er klinkt "daar heb ik geen zin in" in die vraag.

Echter, na een aantal met "sorry, we're fully booked for that period" antwoorden weet ik dat ik door moet zetten.

Ja, we willen in naturrparken staan.

Ja, we willen aan de kust staan.

Ja, we willen cultuur en geschiedenis snuiven.

Nou ja, wij zijn natuurlijk niet de enigen die dat willen.

De grote clubsites van de Caravan club vind ik behoorlijk aan de prijs. Natuurlijk is het hoogseizoen en krijgen we nergens de korting die de Italië- vakantie zo betaalbaar maakte.

Maar de Certificated Locations (oftewel bij de boer) zijn veel goedkoper en liggen op de prachtigste locaties.

Heerlijk om daar in te grasduinen en contact met die mensen te maken.

Het zijn kleine, niet commerciële sites, waarvan de meeste wel electriciteit leveren en sanitaire voorzieningen bieden.

Mijn geografische kennis krijgt eveneens een enorme opkikker, want hoewel ik uitstekend mijn weg kan vinden in the UK, al die counties kende ik niet uit mijn hoofd.

Vooralsnog winnen de boeren van de Caravan Club het.

*****

De juiste keuze

Eindelijk......eindelijk wist ik op wie ik moest stemmen.

Ondanks dat ik zeker tot de groep EU-criticasters behoor en regelmatig een verwensing richting Brussel uit - toch zie ik het belang van een goed bondgenootschap.

Een Rotterdamse liberale vrouw: ze werd me op een presenteerblaadje aangeboden.

Zelden heb ik zo zelfverzekerd het vakje rood gekleurd.

Zelfverzekerd en opgelucht.

's Avonds proostte ik op Frans Timmermans en verbaasde ik mij over de voorbarige conclusies, ja ook van gerenommeerde journalisten.

Zij die deze verkiezingsuitslag zien als het begin van het einde van de populisten begrijpen er volgens mij niet veel van.

Anti EU'ers hebben niet gestemd!! Die fout begaan ze niet nog een keer.

Ja, de SP heeft het aan zichzelf te danken dat ze geen zetel meer hebben in het Europees parlement en tegelijkertijd zal Frans Timmermans zich in zijn Brusselse fauteuil kapot lachen.

Zondagavond bleek dat er te vroeg gejuicht was.

Rechts, anti-EU heeft gewonnen.

De Nederlandse uitslag wijkt duidelijk af.

In andere landen is men WEL gaan stemmen - op extreem.

Het lijkt mij evident dat Brussel zich achter de oren moet krabben.

Wil dit niet uit de hand gaan lopen, dan dienen de inhalige eurocraten per direct plaats te maken voor hardwerkende, serieuze parlementariërs die het beste voor hebben met Europa.

En toch blijft het knagen: wat was er mis met de Benelux en de EEG??

*****

"Wanneer heeft u voor het laatst gehuild"

Zomaar een dag in 2023.

"Op 24 mei in 2019," zegt Theresa May.

'Wat weet u dat nog goed mevrouw.'

"Ja, het waren geregisseerde tranen - ik had bijna drie jaar geoefend."

'Kunt u dat uitleggen?'

"Hahaha, ja - thuis liet ik de tranen de vrije loop. Maar dan wel op de wc, daar waar niemand ze zag. Het waren geen tranen van verdriet. Mijn tranen smaakten bitter zuur. Boze tranen. Tranen van een verliezer. Dat verdomde Lagerhuis."

'En die tranen op 24 mei - 2019 dan?'

"Die waren voorgeschreven. Ik heb daar heel hard op moeten oefenen. Ze moesten op het juiste moment komen. En ik moest me op het juiste moment afdraaien van de pers."

'Hoezo?'

"Nou, ze kwamen niet echt.........Geen oogvocht, bedoel ik. Ik trok een huilgezicht, maar die tranen wilden niet komen. Daarom draaide ik me snel af. Zodat iedereen zou denken dat ik mijn emoties niet wilde tonen."

'Dus eigenlijk is het een mislukte actie geweest?'

"Nou nee. De hele wereld had het over dat moment. Daar ging het toch om."

'Dus gelukt?'

"Nou nee, ook niet helemaal."

'Niet iedereen is in uw tranen-act getrapt?'

"Nee, die vervelende blogster in Rotterdam prikte dwars door mijn emo-ballon."

****

Beoordeling camping du Felsberg - St. Avold (Lotharingen)

Ligging: kleine camping, dichtbij autoroute Metz-Nancy

Sanitair: verouderd maar schoon - matige "drukknopdouches"

Elektra: 16 amp

Plaatsen: ruime plaatsen, bomenrijk

Voorzieningen: receptie, vers brood kan besteld worden.

Betaling: contant

Receptie: aardig

Wifi: alleen in de receptie

Prijs zonder ASCI korting €20,-

Kwalificatie: echte (natuur)camping ervaring - prima doorreiscamping.

*****

De nasleep en de aanloop

Nadat ik de caravan van binnen had schoongemaakt bracht manlief de Sprite naar de stalling.

We hebben een box en kunnen hem brengen en halen zonder dat te hoeven melden. Ideaal ook met pakken en uitruimen.

De actie met de mover was spectaculair. 

Vanwege de lengte moest de sleurhut met het neuswiel op de stoep staan - anders paste hij niet in het parkeervak.

Met de plankjes, die de hele vakantie onder de pootjes hadden gelegen, maakten we een geleidelijke opgang en gisteren afgang.

Het verliep perfect.Wat een behendigheid!

We hebben veel geleerd in die vijf weken!!!

Dit hadden we de eerste dag zeker niet gedurfd: sterker nog - ik herinner me de buurman in Luxemburg die manlief de mover in zijn handen drukte. "Je moet er echt mee aan de gang."

De schoonmaakazijn heeft zijn werk gedaan en het Nespresso apparaat is van de Italiaanse kalk verlost. Ze staan klaar voor de volgende reis........naar de UK.

Manlief drinkt een Nederlands-Italiaanse kopstoot. 

Morgen begin ik met het plannen. 

Een van de eerste dingen die ik moet doen is een lidmaatschap bij de Britse caravanclub aanvragen.

De reis zal van zuid naar noord gaan, via the Cotswolds - Wales - Cumbria en Yorkshire naar Schotland.

Ik zal heel anders inpakken! Heb mijn les geleerd.

"Hebben jullie nou wel een goed gevoel overgehouden aan deze reis?" Het is een vraag die momenteel veel gesteld wordt, vooral door mensen die mijn blogs lezen.

Het antwoord is JA!!

Dit was een avontuur. Er werd veel van ons gevergd, zowel fysiek als mentaal.

Ik wist echt niet dat ik zoveel energie had. De adrenaline spoot door mijn lijf.

En ik voelde me er uitstekend bij.

Vijf weken lang geen pijntjes of kwaaltjes.

Het was zo nu en dan wel moeilijk om de stemming niet mee te laten gaan met de temperatuur buiten.

We zijn nog bij elkaar en hebben in de 46 jaar dat we samen zijn genoeg obstakels overwonnen - manlief kroop eronderdoor en ik klauterde eroverheen.

Maar we bleken ook een fantastisch team bij het opbreken -en opzetten.

Dat ging steeds gesmeerder lopen. 

We hebben pech gehad met het weer. Daardoor konden we de geplande reis niet voltooien.

Maar kijk naar de Giro: die rijden in de ijskoude regen.

We hebben leuke en minder leuke mensen ontmoet.

De steun en hulp was hartverwarmend. Kampeerders praten makkelijk. Ze wisselen ervaringen uit waar je je voordeel mee kan doen.

De campings waren op twee na (meer dan) goed..........en goedkoop.

Kamperen in het voorseizoen is goedkoop. Wat we nu in vijf weken hebben uitgegeven waren we in hotels al in tien dagen kwijtgeweest - en waren zo vrij als een vogeltje.

Niks reserveren. Niks annuleren.

Ik hoop dat we dit nog lang volhouden, want we zijn echt gevallen voor de kampeervakanties - maar dan wel met de zeer comfortabele Sprite Cruzer.

******

Thuis

"Waarom nog een overnachtig terwijl we eigenlijk klaar zijn met de vakantie?"

Gelukkig was manlief het met me eens.

We vertrokken om 8.35 uur en waren om 15.50 uur thuis.

Het langste traject van de reis.

St.Avold - Rotterdam: 540 kilometer.

In Luxemburg ging het een paar keer fout. Wegomleggingen die rampzalig slecht werden aangegeven en een ongeduldige man die weigerde de Nederlandse vrachtwagen te volgen - terwijl het duidelijk was dat die dezelfde kant op moest als wij.

Met behulp van Google Maps vonden we de juiste weg naar "Li-eege."

De caravan overnacht voor het huis.

De wasmachine draait.

Hier nog wat harde cijfers:

Benzine: €669,58

Kilometers (excl. lokale tripjes): 3378

Campings (36 dagen - excl. toeristentax): €858,60

Tunnel Gr. St.Bernard: ZWF 48,50

Toll: nog onbekend. 

Het songfestival heb ik aan mij voorbij laten gaan..........tot de uitslag.

Dat was bloedstollend. Duncan mag het publiek wel dankbaar zijn.

Het liedje vind ik niet mooi.

Maar ik ben blij dat Nederland weer eens succesvol is geweest. Ach, en zeg nou zelf.....het beste liedje wint sinds jaar en dag al niet meer.

*****

Beoordeling TCS - camping Buochs (Vierwoudstedenmeer)

Ligging: dichtbij het Vierwoudstedenmeer 

Sanitair: zeer nieuw - uitstekend - maar matige "drukknopdouches"

Elektra: 16 amp - genummerde kasten.

Plaatsen: vlak terrein aan het meer - geen schaduw

Voorzieningen: receptie, vers brood in de morgen

Betaling: cc

Receptie: aardig/behulpzaam maar lange siesta

Wifi: op hele terrein, via sms 

Prijs zonder ACSI korting CHF 48,-

Kwalificatie: uitstekend als je het onpersoonlijke (bijna steriele) karakter van de camping voor lief neemt

******

Even doorbijten

Uw blogster heeft weinig te vertellen over deze reisdag.

Ik had dezelfde camping gepland als op de heenreis, maar om nou om 11 uur te stoppen terwijl we zo snel mogelijk naar huis willen....

Geen wijnslakkenblog.

Dus tufden we weer rustig verder, zonder vrachtverkeer, tot even voor Metz. 

Vertrokken om 9.15 uur Buochs (superluxe camping) en 375 kilometer verder om even na drieën gearriveerd op een kleine "natuurcamping" (neen, geen blote mensen) in St.Avold (Lotharingen).

We hadden hier (eerste foto) de caravan gezet. De auto mocht aangekoppeld blijven.

Alles aangesloten en klaar om naar de Giro te gaan kijken......maar ja.......die bomen (ik hoor zoonlief nu lachen, maar ik heb mijn woord gehouden: alles wat misging heb ik gemeld!!!).

Ik keek naar de overkant en zag dat Oostenrijkers ook een Oyster op hun dak hadden. Ik ging even vragen hoe de ontvangst was. Die was perfect (weer wat geleerd: eerst naar andere schotels kijken).

In mijn nek zuchtte -en kreunde mijn vermoeide echtgenoot - maar hij deed het. Binnen tien minuten stonden we naast de Oostenrijkers en keken de schotels gebroederlijk dezelfde kant op.

Manlief heeft zijn Giro en golf. Ik weet niet of ik mijn ogen open kan houden tot de douze points.

De nachtmerrie van iedere caravanner

Nog voor de wekker ging (7 uur) was manlief al uit de veren.

"Blijf jij nog maar even liggen."

Het was 6.40 uur en ik had heel slecht geslapen. Eerst lang wakker en toen een nare droom (we kregen beiden Altzheimer). Dus om nou te zeggen dat ik prettig wakker werd........neen.

Maar ik stond op want we hadden afgesproken tussen 8 en 8.30 uur af te rijden.

Niet dat we heel ver moesten. De camping bij Bellinzona deed aan siesta tussen 12 en 14 uur, dus was het zaak om daar op tijd aan te komen. Als je via Milaan rijdt is de reistijd moeilijk in te schatten.

Alles verliep voorbeeldig. P. reed de caravan veilig met de mover van het muurtje, recht op de auto af.

Ik trok de handel op en de caravan was aangekoppeld. Het belangrijke groene streepje was duidelijk zichtbaar. P. sjorde er nog wat aan en we waren reisklaar.

"Ik laat de boel hier staan, dan kun jij me straks door de hefboom loodsen."

Na de koffie met croissant was het zover. Ik bleef bij de hefboom en manlief stapte in de auto en begon te rijden, stapvoets. Ineens beng: de caravan schoot van de kogel - manlief remde meteen - de breekkabel brak en de caravan van 1600 kg. maakte een buiklanding.

De nachtmerrie van iedere caravanner.

Meteen stroomden van alle kanten mensen (velen in pyjama) op ons af. We kregen goede adviezen en veel hulp.

De kapotte breekkabel werd provisorisch gemaakt. De stekker van het elektra was flink verbogen en dat baarde iedereen zorgen. 

Manlief kreeg wonder boven wonder de caravan weer omhoog. We sloten eerst het eleketra aan: alles werkte. Godzijdank.

Vervolgens koppelden de mannen de caravan aan de auto. Wij zagen eerlijkgezegd geen verschil met de eerste (mislukte) keer. De achterbuurman, een zeer ervaren caravanner ging, om mij gerust te stellen, onder de kogel liggen en verzekerde ons dat het goed was.

Wel moest P. de breekkabel anders aankoppelen. Dankbaar volgde hij alle adviezen op.

Natuurlijk ging de hefboom dicht toen wij ons neus lieten zien. Weer was achterbuurman uit de Beemster onze reddende engel.

Maar het griezeligste vond ik het spoor en de steile helling erna (bovenste foto).

Het ging goed.

In de auto heb ik zoonlief gebeld en toen brak ik.

Eenmaal op weg ging het allemaal zo goed dat we besloten door te rijden naar Buochs aan het Vierwoudstedenmeer - een voor ons heel bekend oord.

We hebben de Gotthardtunnel gehad en zijn 100 kilometer verder dan gepland. (We passeerden trouwens drie staziones bij Milaan)

Okee - we vertrokken om 9 uur en arriveerden 307 kilometer verder om 14 uur, ondanks oponthoud voor de Gotthardtunnel, op deze spiksplinternieuwe camping.

Daar nam ik de schade op - en die valt op het eerste gezicht mee.

Aangezien de receptie pas om 16 uur zou opengaan hebben wij ons handeltje - aangekoppeld - op het overnachtingsveldje gezet.

We staan op twee plaatsen, maar de receptioniste streek, nadat ze mijn verhaal had gehoord, over haar hart. Ik betaalde 48,- CHF.

Het is nu 17 uur en we zitten in ons t'shirt buiten. Dat mag in de krant!

Wat ons vanmorgen is overkomen had geen 200 meter verderop moeten gebeuren. Dan waren de gevolgen niet te overzien geweest.

Ik hoop morgen een blogje te schrijven over een slak in de Elzas.

Een wijnslak.

****

Beoordeling Camping Covelo (Lago d'Iseo Brescia)

Ligging: prachtige, natuurlijk locatie aan het meer - dichterbij kan niet.

Sanitair: goed, maar ver van elkaar af. heet water - goed schoongemaakt in het voorseizoen

Elektra: 6 amp - genummerde kasten.

Plaatsen: vlak terrein aan het meer - plaatsen op natuurlijke manier van elkaar gescheiden

Voorzieningen: bar, wijn, brood, restaurant, veel waterkranen

Betaling: cc

Receptie: adequaat en geen siesta - goede organisatie

Wifi: op hele terrein 

Prijs met ACSI korting: €154,- (7 nachten - voor de single plaatsen aan het meer betalen ACSI-leden zijn €2, p.d. extra)

Kwalificatie: zeer goed

********

Een herkansing in 2020

11૦ was het gisteren en de weersverwachtingen zagen er allesbehalve rooskleurig uit.

"We gaan nu toch echt naar huis," zei manlief die nog eens een trui over een trui aandeed.

Ik heb alleen maar zomerbroeken bij me. Drie katoenen lange broeken waar ik nu echt op uitgekeken ben.

Het is niet leuk meer, mensen.

In Nederland loopt de thermometer komend weekend op naar boven de 20०.

Ik vind dat we het lang hebben volgehouden, maar ik baal dat we ons doel niet gehaald hebben.

We zijn direct, nadat we de beslissing hadden genomen, in de boeken gedoken om de terugreis te plannen.

Het wordt de Gotthardtunnel en we hebben voor morgen een camping voorbij Bellinzona geboekt.

Zaterdag via Bazel en Mulhouse weer naar Eguisheim.

In Rovato "goedkoop" getankt en nog wat Campari en olijfolie gekocht bij Il Gigante, een supermarkt die zijn naam eer aandoet.

We zullen de Franciacorta missen, maar bij leven en welzijn proberen we het in 2020 nog eens - maar dan drie weken later!!

Vandaag alles schoongemaakt en ingepakt.

We eten vanavond in het restaurant op de camping. 

Hoewel we in het begin met de nodige strubbelingen van doen hebben gehad, toch zijn we erg blij met onze aankoop.

De Mitsubishi - Sprite combinatie is een uitstekende match.

We hadden alle comfort aan boord en die hebben we volop benut.

De dealer moet nog een paar kleinigheden in orde maken, maar de sprite Cruzer geeft ons het thuisgevoel en dat voelt goed.

*****