Deze Belg (tja, kan niet anders) had wat moeite zijn campertje "op de rails te krijgen" in Rioveggio.
Maar het was een aardige man die alleen op reis was en voor zichzelf 's avonds de grill aanstak terwijl wij de warmte van de caravan opzochten.
Dan was daar ook nog het zeurstel.
Ze liepen met een labeltje waar een nummer op stond en ze dachten dat dat nummer correspondeerde met een plaats.
Op zich kan ik daar inkomen, maar ik weet dat eigenaar Roberto het in gebrekkig Engels uitgelegd zal hebben.
Ze bleven irritant hangen bij onze caravan, ook nadat ik had uitgelegd dat het labeltje voor de registratie diende en niets met plaatsen te maken had.
"Hoeveel stroom heeft u," vroeg zeurpiet.
'Tien ampère.'
"Zijn alle kastjes tien ampère?"
'Neen, alleen deze en die op het veldje hierachter.'
"Blijft die Belg hier langer dan een nacht?" Hij wees naar onze achterbuurman (ja, die van het wiel).
'Mijnheer, ik zou het niet weten. Waarom vraagt u het hem zelf niet.'
Zeurpetra wees naar een andere plek op het veldje achter ons en zei: "Als wij nou daar gaan staan, dan kunnen we stroom nemen vanuit uw kastje. Ik zie dat er nog een stekker vrij is."
Inmiddels was onze andere buurman erbij komen staan. Bijna in koor zeiden we: "Die doet het niet."
Daar was geen woord van gelogen.
Maar ook het elektrakastje op het andere veld vertoonde kuren en dus verhuisde het zeurstel naar het veld beneden, waar ze het met drie ampère moesten doen.
De volgende dag om half twee zagen we ze naar de uitgang rijden in hun camper.
Het was siesta en de slagboom zou gesloten blijven tot drie uur.
Ik stond af te wassen en kon zien dat zeurpetra aan het heen en weer lopen was. Maar de boom bleef dicht.
Hij reed het hele stuk, onder haar aanwijzingen, achteruit terug naar hun plaats.
Passerend zei ze: "De boom is dicht. We kunnen er niet uit."
'Nee, ze houden hier siesta. Gebeurt wel vaker in Italië.'
Een paar uur later stond zeurpiet weer bij onze caravan. Hij had het kaartje van Canal Digital in zijn hand.
"Wij hebben problemen met de televisie en nu heb ik de leverancier gebeld. Die adviseerde mij om mijn kaartje bij een andere tv te proberen. U heeft toch ook Canal Digital? Mag ik het bij u proberen?"
'Lijkt me geen goed plan,' zei manlief. 'Wij hebben onze televisie ook met moeite aan de praat gekregen. De leverancier is er speciaal voor naar Brabant gereden. Dus nee, ik kan u niet helpen.'
Of zeurpiet doof was of gewoon niet wilde luisteren weet ik niet, maar hij herhaalde de hele reutel.
En nu waren we het echt een beetje zat.
'Sorry, gaat niet gebeuren. Succes!'
En ik hing mijn gewassen laarzen aan de droogmolen.
Een Jopie Huisman tafereel.
Gisteravond hebben we heerlijk en spotgoedkoop gegeten in het restaurant bij de ingang van de camping.
Altijd een goed teken wanneer er veel locals zijn.
Nou, daar zat het vol mee.
De eigenaar vroeg of Jacky een "tartuffo speurder" was. Een echte chef, dus!
We zijn vanmorgen om half negen vertrokken.
Een vrij lange rit van 243 kilometer via Modena en Verona (alleen maar tolweg) naar Lago d'Iseo.
Plots riep manlief: "El kijk!!!"
Hij wees op het panel.
21૦ - de hoogste temperatuur in vier weken!!
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten