Een waterkoude maandag.
Nieuwkomers denken dat het uitzicht op de witte bergen er altijd is. Ik leg dan uit dat het te maken heeft met slecht weer in het dal.
Op de camping wordt volop gebroed.
Jacky had al een mereltje in haar bek. Volgens manlief was die uit het nest gevallen.
Vanmiddag waggelde moeder Duck met vier kleintjes onder onze luifel door.
Even later kwam de Engelse buur vrouw mij waarschuwen. Er is een kleintje achtergebleven.
Moeder is gaan zwemmen en heeft er een achtergelaten. Die zat bibberend te piepen voor onze caravan.
Ik ben meteen naar de achterbuurvrouw uit de Beemster gegaan, die erg druk is met het wel en wee van het dierenrijk op Covelo.
Zij ontfermde zich over het diertje.
"Laten we het aan de natuur over, dan overleeft dit donsje het niet. Of moeder verdrinkt hem, of hij wordt vannacht opgevreten door een kat."
We gingen op zoek naar moedereend en naar een eventueel nest.
Volop testosteron in het meer, maar geen vrouwelijk gekwek.
Het Beemster echtpaar ging op zoek en vonden aan de kant van het meer, even verderop een slapend vrouwtje.
Ze legde het donsje ernaast en wachtte af wat er gebeurde.
De kinderloze eend liep naar het water en duldde het kleintje.
"Kijk daar gaan ze."
De tranen schoten in mijn ogen.
Zo eindigde een kille maandag toch nog hartverwarmend.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten