We hadden gisteren een feestje met een heel stel mensen uit Zeeland, waar eveneens Bacchus voor was uitgenodigd. Ik was heel close met deze god der goden, maar gisteren heeft hij het toch te bont gemaakt. Vanaf vandaag ga ik enkele weken theekuren.
Het feestje op zich was gewoon een feestje zoals we eigenlijk altijd hebben met deze groep, al waren wij dit keer de hosts. Heel handig hadden wij verzonnen dat iedereen van het eiland af moest komen om een dag en nacht door te brengen in de stad der steden, de haven der havens, het museum der musea en de kroeg der kroegen.
Opvallend te zien hoe de leeftijd genadeloos bij enkelen toeslaat. Bacchus wist menig stoere, flinke drinker hard onderuit te halen. Ze willen allemaal nog wel, doch het vlees is zwak, ze liggen om 10 uur uitgeput onder de wol. De kleinkinderen wachten hen de volgende dag weer op. Waarschijnlijk is dat normaal en ben ik gewoon krankjorum.
Hoe later op de avond, des te schoner het volk? Ik heb mijn ogen en oren de kost gegeven. Nadat de meesten vertrokken waren naar het hotel heb ik mij onder het andere volk begeven. Stobbe barst om 2 uur 's nachts nog uit zijn voegen en er is niet enkel jeugd aan de toog te vinden. In deze gelegenheid komt alles tussen de 18 en 88, studenten, zakenlui, yuppen, kak-Kralingers, ordies, gewoon van alles en nog wat. En iedereen lult er naarstig met elkaar op los, het maakt niet uit wie of wat je bent.
In de dames-wc ontmoette ik een "dame" in een (zoals mijn hubby het noemde) tijgervelletje. Ze had wat problemen met haar borsten, zo vertrouwde ze mij toe.
Of ik haar even wilde helpen.
What is the problem, vroeg ik met een dubbele tong.
Alles is the problem, antwoordde zij in het kwadraat. Ik ben 46 en hij is 32 en ik moet zo mijn best voor hem doen. Ik wil dat mijn decolleté beter zichtbaar is.
Mens maak je niet zo druk, je ziet er geweldig uit, loog ik.
Ja, maar dat vindt hij nou net niet. Haar zwarte mascara was vies doorgelopen en ze zag er als een goedkope sloerie uit, maar waarschijnlijk vond hij dat lekker.
Ik vervolgde, doe maar wat aan je make-up, spuit iets lekkers op en laat die borstenpartij maar hangen zoals het doet. Daar is op dit moment niets aan te doen.
Ze barstte in gieren uit waarvan ik niet wist of het lachen of huilen was. Het was sowieso een zielige vertoning waar ik verder geen getuige van wilde zijn.
Terug in het stampvolle café zag ik mijn Zeeuwse tafelgenoten in een geanimeerd gesprek met twee nichten en een labrador.
Het tijgervelletje kwam achter mij aan en begon over seks, liefde, geluk en mannen alsof ze het over een rampspoed had. Ze probeerde mij mee te krijgen in de neerwaardse spiraal, doch ik bleef overeind.
Om 3 uur was het tijd om op de fiets te stappen richting huis. Bacchus liet ik achter bij het dronken, verwarde, hopeloos ongelukkige tijgervelletje en haar veeleisende, lekkere, jonge ding.
Ik kwam, wonder boven wonder, goed thuis en vleide mij in de veilige armen van mijn engel sedert 33 jaar.
Wat ben ik een bevoorrecht mens.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Proost en welterusten. Ik schrijf nog even verder, neem nog 'n lekker bordje eten met 'n glas gortdroge Chileense wijn(Carmeniere); en strakjes, lekker slapen en morgen gezond weer op ;-) Hoe is het met je dubbele leren tong ?
Mijn theekuur heeft welgeteld drie dagen geduurd. Gisteravond kon ik het niet laten een heerlijk glas Macon te nemen bij de pastamaaltijd.
Vandaag bij de Hema weer zo'n super wijntje gekocht (je weet wellicht wel, uit de almanak; die zgn.de omfietswijntjes). Ditmaal Vinas Barrancas, Chardonnay uit Argentinie. Vananond eten we dus zalm . . . . begeleid door, juist !
Zie http://www.lekkerwijntje.nl/home.html
Ook rood, de Malbec; niet te versmaden.
Een reactie posten