Vandaag 31 jaar geleden trouwden wij op - volgens mij - de warmste dag van het jaar. Toen was er nog geen sprake van global warming.
's Morgens vroeg knipte mijn handige schoonzusje de mouwen van mijn trouwjurk af. De mannen bezweken in hun loodzware, wollen jaquets.
Mijn ouders woonden in de Hoeksche Waard, direct aan de Binnenmaas. De gasten namen tussendoor een verfrissende duik. Mijn kleine neefjes en nichtjes verschenen in het raadhuis van Maasdam in hun zwempak. Voor hetzelfde geld (en misschien wel verstandiger) had ik mij in short en shirt gekleed.
Ook de receptiegangers - die soms uren in de auto hadden gezeten - doken de Binnenmaas in en kwamen als verzopen katten ons feliciteren. De handdoeken waren niet aan te slepen. Ik stond op blote voeten anderhalf uur kleffe handjes te schudden en natte wangen te zoenen. Die dure witte pumps heb ik welgeteld drie uur gedragen. Het werd een spontane, hilarische dag.
De jus d'orange overleefde de hitte niet en was zuur, maar dat heeft niemand gemerkt. Tijdens het intieme familiediner - met zo'n 30 man - gingen de 40 flessen Chablis er in no time doorheen. Maar ook dat heeft niemand gemerkt.
************************************************************************************
Vandaag - 31 jaar later - komt de thermometer niet verder dan 15 graden.Wij zijn wat ouder en grijzer geworden. Ik blader door het trouwalbum en moet helaas constateren dat er velen niet meer zijn.
Er is veel gebeurd, veel veranderd...............behalve onze liefde.
1 opmerking:
Gefeliciteerd met jullie huwelijksdag!
Groetjes,
Kaatje.
Een reactie posten