.........................................online.
Vorige week twitterde iemand mij dat zij "Weg van mijn moeder" via BOL.COM had gekocht. Die site heb ik meteen bezocht. Mijn boek is inderdaad te koop, maar er stond geen inhoudelijke informatie bij, noch een afbeelding.
Op goed geluk heb ik toen een mailtje gestuurd. Na een dag kreeg ik bericht met het juiste adres en uitleg hoe ik een tekstje en afbeelding moest sturen.
Perfect!
Ik heb die opdracht meteen uitgevoerd.
Kort daarop kwam er een keurige persoonlijke e-mail waarin stond dat mijn informatie verwerkt werd. Over enkele dagen moet dat op BOL.COM te zien zijn.
Perfect!
**********************************
Vandaag maakten wij een promotour door Zeeland. Ik ben een 'kleine' schrijfster die zichzelf promoot en zelf publiciteit zoekt.
Eerst was De Drukkerij in Middelburg, Zeelands grootste en mooiste boekhandel, aan de beurt.
Precies een week geleden was ik daar ook om naar "Weg van mijn moeder" te informeren. Vanwege het embargo tot de twaalfde zou mijn boek op maandag (14) of dinsdag (15) in de winkel liggen.
"Heeft u het besteld?" was mijn vraag toen. "Ja," klonk het overtuigend.
De verkoopster herkende mij vandaag en liep met mij naar de tafel nieuwkomers. Helaas, pindakaas.
Ze leek verbaasd en keerde terug naar haar computer.
"Het is niet leverbaar," zei ze na een paar minuten. Ik herhaalde die zin in vragende vorm.
Ze overtuigde mij dat het probleem of bij de uitgeverij of bij het Centraal Boekhuis - het CB - lag. Teleurgesteld liep ik terug naar de auto. Ik belde meteen mijn uitgever en legde het probleem voor.
Na vijf minuten werd ik teruggebeld. Er waren helemaal geen problemen bij en met het CB. Levering was wel degelijk mogelijk.
*************************************
Enkele weken geleden was ik in Goes bij De Koperen Tuin om te informeren naar de verkoopkansen van mijn boek. De eigenares wilde mijn kaartje hebben en verzekerde mij dat ze "Weg van mijn moeder" zou bestellen.
Na Middelburg ging de tour dus richting Goes.
Eerst om mijn boek bij oud AAB-collega's van P. te promoten en vervolgens om te kijken of mijn debuutroman daadwerkelijk te koop was bij De Koperen Tuin.
Nee dus.
Geharrewar achter de computer over het embargo dat tot 12 september liep.
"Het is nu 18 september," was mijn voorspelbare opmerking. "Kunt u zien of het is besteld? Zoals afgesproken!"
Toen begon de draaikonterij. Het CB kreeg weer de schuld. Ook de uitgever ging niet vrijuit.
Geïrriteerd belde ik voor de tweede keer mijn uitgever. "Wat is er met de bestellingen gebeurd die gedaan zijn vóór 12 september? Waarom worden die niet uitgevoerd?" Ik probeerde (tevergeefs) mijn machteloze boosheid in te slikken.
De verkoopsters doken weg achter de kassa en vermeden ieder oogcontact.
Terug naar de auto lopend jutte P. mij op. "Je moet ook alles zelf doen."
Dat kwam mijn stemming niet ten goede. Hij vertelde niets nieuws.
Maar ik had geen zin in ruzie. Ik bemerk dat mensen om mij heen een veel groter verwachtingspatroon hebben dan ik.
"Volgens mij vertellen die boekhandels niet de waarheid. Ze hebben het helemaal niet besteld."
Het zonnige terrasje lieten we schieten.
Mijn uitgeverij belde. "Ellen, wij hebben weer met het CB gesproken. De bestellingen van vóór 12 september zijn gewoon uitgevoerd. De Koperen Tuin en De Drukkerij hebben je boek niet besteld.
Boekhandels klagen over de "oneerlijke" concurrentie van digitale mediawinkels als Bol.Com.
Na een dag als vandaag moedig ik die concurrentie vurig aan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten