Een tragikomisch toneelstuk over een vrijwillig levenseinde
Het grote pers- en publiekssucces van 2008 De Goede Dood beleeft dit seizoen een nieuwe reeks.
De familie Keller telt drie broers. De oudste is terminaal en heeft gekozen voor euthanasie. De middelste broer, de zakenman, blijkt steeds minder onkwetsbaar dan gedacht. De jongste toont zijn emoties pas als hij achter de vleugel zit. De ex-vrouw van de zakenman is inmiddels de geliefde van de oudste broer geworden. De dochter kan de zelfgekozen dood van haar vader maar moeilijk aan. De huisarts tenslotte, al jaren de
huisvriend van de familie, worstelt met een groot dilemma.
Het grote pers- en publiekssucces van 2008 De Goede Dood beleeft dit seizoen een nieuwe reeks.
De familie Keller telt drie broers. De oudste is terminaal en heeft gekozen voor euthanasie. De middelste broer, de zakenman, blijkt steeds minder onkwetsbaar dan gedacht. De jongste toont zijn emoties pas als hij achter de vleugel zit. De ex-vrouw van de zakenman is inmiddels de geliefde van de oudste broer geworden. De dochter kan de zelfgekozen dood van haar vader maar moeilijk aan. De huisarts tenslotte, al jaren de
huisvriend van de familie, worstelt met een groot dilemma.
Het Rotterdamse toneelseizoen is van start gegaan met de winnaar van de Toneel Publieksprijs 2008.
Het was een prachtige uitvoering. Niet zozeer vanwege het verhaal, maar wel vanwege de cast.
De voor mij onbekende Hans Thissen speelde op magnifieke wijze de rol van een autistische jongen, wiens passie pianospelen is. Er werden ondermeer liedjes van Randy Newman gespeeld en gezongen. Heel goed gezongen.
Het tragische, het komische, het cynische, het stille, het muzikale, de choreografie, het decor, het klopte allemaal.
Ik hoorde veel gesnotter, zag dames regelmatig in hun handtas graaien.
Daar had ik eerlijk gezegd geen last van. Het spel boeide van begin tot einde.
Gaat dit zien!!
De Goede Dood. Een mooiere start van het seizoen had ik mij niet kunnen wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten