Zelden heb ik zo’n flagrant opinieverschil over een restaurant mogen ervaren.
Cijfer een 9,5 !- van culinair journalist J. Van Dam van Het Parool getuigt van een zeldzame feitelijke incorrectheid. Het probleem van een veel te positieve recensie is dat het naar twee kanten verkeerd werkt. Want op zich is Nostimo een redelijk eethuisje voor de buurtbewoner die even geen zin heeft om te koken. Hij/zij mag zich gelukkig prijzen met Grieks eten dat zeer eenvoudig en redelijk bereid is. Maar meer waarde heeft Nostimo dan ook niet. Het probleem wordt groter wanneer lezers van deze recensie menen dat dit een culinair walhalla is en daar dus een hele reis voor gaan maken. Deze teleurstelling verdienen de lezers niet en die verwachtingen kunnen door de dames van Nostimo ook nooit worden ingelost.
Laat ik de recensie van Van Dam (VD) met de titel ‘Wegdromen bij een gehaktbal’ eens langslopen:
VD: 'Sinds een jaar of twee zitten ze ver weg, in de Staatsliedenbuurt, op een hoek waar niet echt veel passanten langs komen. Geen slechte buurt, want er zijn veel jonge mensen komen wonen en omdat het een buurt zonder kapsones is, is zo'n Griek wel op zijn plaats. Toch mag er best wat meer loop komen; dat verdienen deze dames.'
Deze volledige boomloze buurt met stapelbouw voor woningstarters maakte op deze regenachtige zondagavond een vrij deprimerende indruk. Het feit dat er geen parkeerplaats binnen een straal van een kilometer was te vinden dwong ons de auto te parkeren in Parkeergarage Westerpark op tien minuten loopafstand.
VD: 'Ze hebben de zaak uitgebreid met een take-away en de inrichting is zo dat die in een afgescheiden gedeelte zit, bij de vitrine waarachter ook de keuken waar Fani rustig en vastberaden roert, bakt en vooral grilt.'
Decor: 5
Laat ik de recensie van Van Dam (VD) met de titel ‘Wegdromen bij een gehaktbal’ eens langslopen:
VD: 'Sinds een jaar of twee zitten ze ver weg, in de Staatsliedenbuurt, op een hoek waar niet echt veel passanten langs komen. Geen slechte buurt, want er zijn veel jonge mensen komen wonen en omdat het een buurt zonder kapsones is, is zo'n Griek wel op zijn plaats. Toch mag er best wat meer loop komen; dat verdienen deze dames.'
Deze volledige boomloze buurt met stapelbouw voor woningstarters maakte op deze regenachtige zondagavond een vrij deprimerende indruk. Het feit dat er geen parkeerplaats binnen een straal van een kilometer was te vinden dwong ons de auto te parkeren in Parkeergarage Westerpark op tien minuten loopafstand.
VD: 'Ze hebben de zaak uitgebreid met een take-away en de inrichting is zo dat die in een afgescheiden gedeelte zit, bij de vitrine waarachter ook de keuken waar Fani rustig en vastberaden roert, bakt en vooral grilt.'
Decor: 5
De zaak was én bleef vrijwel leeg op de avond dat wij er kwamen. Fanni & Co –nogal onverzorgd ogende dames- zaten aan een tafeltje bij de ingang.
Jassen kunnen aan knaapjes –model voetbalkantine – worden opgehangen. Meer voor de hand ligt het om deze over je stoelleuning te hangen omdat de ‘voetbalkantinegarderobe’ niet echt een bewaakte indruk geeft.
Een vriendelijke man, met een ruikbaar gebrek aan persoonlijk hygiëne, bediende.
Herentoilet is niet schoon. Plas urine rond pot. Paperdispenser is leeg. Eenvoudige tafels, stoelen en laminaat met ‘interessante’ houtprint op de grond. Verder papieren placemats en uiterst simpel glaswerk.
VD: 'Twee koude voorgerechten, de romige, maar zeer pittige Tirokafteri van feta en pepers (€4,50) en de gavros, gemarineerde ansjovisfilets (€4), zijn alle twee voortreffelijk.'
Koude voorgerechten: 6
Koud zijn de voorgerechten zeker….
Neem de dolmas, je weet door de akelig lage temperatuur weer waar je vullingen ziten, maar door diezelfde temperatuur wordt de smaak helaas ook afgevlakt. In feite is geen oordeel mogelijk. Ik vermoed inkoopwerk.
Tarama, romige ‘viskuitsalade’. Niets bijzonders. Mr ‘Need Some Axe’ vertelt dat ze ’m niet zelf maken.
Tzatziki, goede vette yoghurt, verse komkommer, te weinig knoflook.
Tirokafteri, een crème van romige fetakaas en zoete pepers. Ik heb geen benchmark op dit gerecht. Ik vond het nog het meeste karakter hebben maar volgens een tafelgenoot, die in het onlangs in Griekenland at, kan dit echt beter.
Daarbij: Stokbrood, standaard fabrieks- of afbakstokbrood dat zonder mokken wordt aangevuld.
VD: 'Maar de warme voorgerechten slaan echt alles: de Bekrj Meze (stoofschotel van varkensvleesstukjes met pepers en champignons in tomatenwijnsaus) is om je vingers bij op te eten (€5,50) en de octopus (€8,50), nou ja, dat zíjn de vingers die je opeet: de in de lengte doormidden gesneden tentakels zijn gegrild en met onder meer olijfolie op smaak gebracht en zo fantastisch dat ik ze kan uitroepen tot de beste octopus die ik ooit at - en ik heb er wat gegeten! Onvergetelijk!'
Warme voorgerechten: 7
VD: 'Twee koude voorgerechten, de romige, maar zeer pittige Tirokafteri van feta en pepers (€4,50) en de gavros, gemarineerde ansjovisfilets (€4), zijn alle twee voortreffelijk.'
Koude voorgerechten: 6
Koud zijn de voorgerechten zeker….
Neem de dolmas, je weet door de akelig lage temperatuur weer waar je vullingen ziten, maar door diezelfde temperatuur wordt de smaak helaas ook afgevlakt. In feite is geen oordeel mogelijk. Ik vermoed inkoopwerk.
Tarama, romige ‘viskuitsalade’. Niets bijzonders. Mr ‘Need Some Axe’ vertelt dat ze ’m niet zelf maken.
Tzatziki, goede vette yoghurt, verse komkommer, te weinig knoflook.
Tirokafteri, een crème van romige fetakaas en zoete pepers. Ik heb geen benchmark op dit gerecht. Ik vond het nog het meeste karakter hebben maar volgens een tafelgenoot, die in het onlangs in Griekenland at, kan dit echt beter.
Daarbij: Stokbrood, standaard fabrieks- of afbakstokbrood dat zonder mokken wordt aangevuld.
VD: 'Maar de warme voorgerechten slaan echt alles: de Bekrj Meze (stoofschotel van varkensvleesstukjes met pepers en champignons in tomatenwijnsaus) is om je vingers bij op te eten (€5,50) en de octopus (€8,50), nou ja, dat zíjn de vingers die je opeet: de in de lengte doormidden gesneden tentakels zijn gegrild en met onder meer olijfolie op smaak gebracht en zo fantastisch dat ik ze kan uitroepen tot de beste octopus die ik ooit at - en ik heb er wat gegeten! Onvergetelijk!'
Warme voorgerechten: 7
De octopus van de grill is het enige gerecht deze avond dat enige indruk maakt. Mooi zachte kern met een contrasterende knapperigheid door de grill.
De spanakotiropita – bladerdeeg met spinazie en feta. Goed gerecht. Bladerdeeg had iets gaarder gemogen. Gewoon prima 'huis-tuin en keuken' koken.
Keftefdakia. Gehaktballetjes in tomatensaus. Dit is echt de bekende aanfluiting. Ik snap ook niet wat je kooktechnisch moet doen om to zo’n armzalig resultaat te komen. Vlees is rubberig van structuur en de vleessmaak gaat ten onder aan komijn. Stuiterballen.
VD: 'Voor het hoofdgerecht zijn er heel wat mogelijkheden, maar omdat Fani een meesteres is in het grillen zoeken we het daar: de hele gegrilde zeebaars (Lavraki, €18,50) is vers en inderdaad perfect gegrild. Met rauwkostsalade, precies goed gare groenten en goudgele frieten erbij kun je je niet meer wensen. De Mixed gril (€17,50), met souvlaki (malse varkensspies), kip, lamskotelet en gehaktbal valt ook op door de perfectie en vooral door de gehaktbal: zeer stevig, maar buitengewoon mals en sappig - Fani maakt daar hele krachttoeren mee - om bij weg te dromen. Droomde u ooit weg bij een gehaktbal? Dan moet u deze eens proberen!'
Hoofdgerechten: 6
De spanakotiropita – bladerdeeg met spinazie en feta. Goed gerecht. Bladerdeeg had iets gaarder gemogen. Gewoon prima 'huis-tuin en keuken' koken.
Keftefdakia. Gehaktballetjes in tomatensaus. Dit is echt de bekende aanfluiting. Ik snap ook niet wat je kooktechnisch moet doen om to zo’n armzalig resultaat te komen. Vlees is rubberig van structuur en de vleessmaak gaat ten onder aan komijn. Stuiterballen.
VD: 'Voor het hoofdgerecht zijn er heel wat mogelijkheden, maar omdat Fani een meesteres is in het grillen zoeken we het daar: de hele gegrilde zeebaars (Lavraki, €18,50) is vers en inderdaad perfect gegrild. Met rauwkostsalade, precies goed gare groenten en goudgele frieten erbij kun je je niet meer wensen. De Mixed gril (€17,50), met souvlaki (malse varkensspies), kip, lamskotelet en gehaktbal valt ook op door de perfectie en vooral door de gehaktbal: zeer stevig, maar buitengewoon mals en sappig - Fani maakt daar hele krachttoeren mee - om bij weg te dromen. Droomde u ooit weg bij een gehaktbal? Dan moet u deze eens proberen!'
Hoofdgerechten: 6
Standaard worden gerecht op één bord geserveerd. Bij de zeebaars en de zalm worden de frites op een apart schaaltje geserveerd en als extra wat standaard ratatouille. (Bij de moussaka en de kip geen frites)
Verder op ieder bord een standaard kopgarnituurtje en - behalve genoemde uitzonderingen – met frites. Deze frites (ingekocht) zijn met zout en tijm gekruid maar helaas onderbakken.
Zeebaars, vers maar weinig smaak. Absoluut kweekvis. Simpel gerecht.
Kotopulo Fornu - halve kip met aardappels uit de oven. Aardappels zijn voorgekookt maar missen Maillardreactie uit oven. Ze zijn spierwit. Kip is heel mals maar huid is niet knapperig. Niveau braadkip van de lokale poelier met braadautomaat op de stoep.
Moussakas. Gerecht gaat ten onder aan overdosis kaneel.
Overige gerechten niet geproefd.
Wijnen: 6,5
Zeebaars, vers maar weinig smaak. Absoluut kweekvis. Simpel gerecht.
Kotopulo Fornu - halve kip met aardappels uit de oven. Aardappels zijn voorgekookt maar missen Maillardreactie uit oven. Ze zijn spierwit. Kip is heel mals maar huid is niet knapperig. Niveau braadkip van de lokale poelier met braadautomaat op de stoep.
Moussakas. Gerecht gaat ten onder aan overdosis kaneel.
Overige gerechten niet geproefd.
Wijnen: 6,5
De Retsina is gewoon absoluut niets voor mij. De witte wijn is correct maar komt ook niet verder dan een supermarktwijnen in de prijsklasse tot 5 euro.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Bovenstaande post ontving ik enkele weken geleden van iemand die meer dan geregeld (nieuwe) restaurants uitprobeert.
------
Ik plaats zijn kritiek omdat ook ik mij erger aan de Van Dam-hype. Tegelijk zeg ik dat ik mij ook aan Herman den Blijker erger.
------
Ook ik heb mij wel eens laten verleiden door een rapportcijfer van Johannes. Het Italiaanse restaurant in Amsterdam kon de toeloop niet meer aan en de bediening liep volledig in het honderd. Geen succes.
------
Daarom vind ik een (persoonlijk) tegengeluid zoals deze wel een gezond signaal en plaats die graag, ondanks een eventuele zure oprisping van lezer(es) Annet.
------
Johannes van Dam, zijn recensies zijn overgoten door een iets te commercieel gepeperd sausje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten