Krachtarmoede

*****************************************
Dat slaat op het CDA.
Waar is die machtige, onoverwinlijke partij van weleer? De partij die de kleur van vele kabinetten bepaalde. Werd het christelijk rood of christelijk liberaal.

Er is niets maar dan ook niets meer van over.
Vandaag was er weer een congres. Weer ging het over Wilders. Dit maal indirect.

Ik dacht dat er over het lot van Mauro beslist zou worden. Dat er twee dissidenten roet in de Leers maaltijd zouden gooien.
Nu hoor ik dat de uitkomst als volgt klinkt: er moet humaner met minderjarige asielzoekers worden omgegaan.
Krachtarmoede!

Stel mij alsjeblieft niet de vraag of Mauro mag blijven. Dan krijg ik meteen alle voorstanders op mijn nek en word ik voor inhumaan uitgemaakt.

Maar er zijn regels, wetten, bepalingen, afspraken. En in de zaak Mauro zijn die er al sinds Hirsch Ballin.
Ja, ik vind het vreselijk zielig en verdrietig voor die jongen. Maar hoeveel Mauro's zijn er?

Er zullen ongetwijfeld hiaten zitten in procedures. De jongen wordt op een afschuwelijke wijze de dupe van onduidelijkheden.
Aan de andere kant vind ik het meeslepen naar de Tweede Kamer, waar over hem gesproken wordt als een stuk slachtvee, ook niet erg kies.
En gisteren weer bij P&W, waar dezelfde vragen over&over gesteld worden. Heeft dat toegevoegde waarde?

De volksvertegenwoordiging heeft het laatste woord. Zo werkt dat in een democratie.
Om met de Rijdende Rechter te spreken: "en daar zult u 't mee moeten doen."
***************************************************************************************