Mentaliteit

Zie hier een klas babyboomers.

Vijfde klas Kralingse School - 1966.

De term babyboomers heeft een slechte connotatie, aangewakkerd door latere generaties.

bron

“ De publicist Bert Brussen laat bijvoorbeeld weten ‘een grondige hekel’ te hebben aan ‘babyboomers in het algemeen’. Zijn definitie van een babyboomer: ‘Iemand van boven de vijftig, liefst met een snor, die zijn normen en waarden verabsoluteert. Marcel van Dam, Hanneke Groenteman, Francisco van Jole, ze zijn zo overtuigd van hun gelijk dat een inhoudelijk debat uitgesloten is. Wilders, Fortuyn, eigenlijk iedereen die hun ethiek niet deelt, in de ogen van de babyboomers zijn het allemaal fascisten.’ Daar ga je al. Wat Brussen over de genoemde VARA-medewerkers beweert, kan waar zijn, maar feit is dat geen van drieën babyboomer is. Ze zijn er te oud voor of juist te jong. Dit soort misverstanden is vrij algemeen in dat deel van de blogosfeer dat zich bezighoudt met ‘babyboomer-bashen’

Babyboomers zouden vooral verwend zijn en zeuren (over moraal, respect, normen en waarden).

Okee, ik val qua leeftijd in de categorie, maar verder herken ik me nergens in.

Ik ben zeker niet met the golden spoon grootgebracht.

Iedereen die Weg van mijn moeder gelezen heeft weet hoe mijn ouders geploeterd hebben. Wanneer de kleren van mijn twee oudere zussen geen ernstige slijtage vertoonden, moest ik ze (vaak tegen mijn wil omdat ze "ouderwets" waren) afdragen.

Zonder enige gêne durf ik te zeggen dat het onze zoon aan niets ontbroken heeft.

Dat de economische crisis hen nu raakt lijkt mij niet de schuld van de bayboomers.

Even terug naar de Kralingse School en de titel van dit blogje.

Ik werd, toen ik in Engeland zat, via Facebook benaderd voor een interview in verband met het komende lustrum van de school.

Laat is de persoon die mij hiervoor benaderde maar I (voor interviewer) noemen.

We spraken voor morgen af. Ik moest een foto van de zesde klas meenemen.

Gisteren ging ik naarstig op zoek.

Ik vond een onherkenbare foto. Aangetast door 45 bewogen jaren.

Dus mailde ik I direct. Ook schreef ik dat, wanneer ze persé een foto van de 6e wilde, ze iemand anders kon vragen.

Maar nee, ze schreef het volgende:

"Hoi Ellen, brugklas of tweede klas middelbare school is eigenlijk wat we het liefst hebben!
      Heb je dat wel?"

Dat had ik wel degelijk en dat mailde ik terug.

Toen kreeg ik dit toegestuurd:

"Hoi Ellen, ik had ondertussen ook al even mijn buurvrouw gepolsd en zij wil ook graag meedoen en had meteen een  foto paraat.
      Excuus!" 

       

Als goedmakertje werd mij een 300 woorden interviewtje aangeboden voor een blad. Over mijn lievelingsboek.

'Dus nu gaat het ineens niet door?

Terwijl ik me een lens gezocht heb. Terwijl ik morgen tijd gereserveerd heb? Terwijl ik de juiste foto voor je heb. Terwijl die afspraak al drie weken staat.

Niet echt netjes, I.

Als ik iets kwijt wil over een boek, dan is dat mijn eigen boek.

I. had mijn telefoonnummer, dus waarom niet even kortsluiten?

Iedere e-mail die ik terugkreeg bevatte informatie die tegenstrijdig was met het vorige mailtje.

I. draaide zichzelf steeds meer in de knel.

In haar laatste mail zag ze ook van dat interview af omdat de sfeer zo onprettig was geworden.

Over onfatsoenlijk gesproken. Geniet even mee van een stukje onvervalste valsheid.

"daar heb je gelijk in, ik ben een slechte beller.
      maar zoals ik al zei, ik las je mail vanmorgen vroeg, en liep even later de buurvrouw tegen het lijf.
      het kwam ter sprake en liep zo. 
      ik had overigens met haar nog niks kort gesloten, omdat ik eerst even jouw reactie wilde afwachten op een eventueel boek interview. 
      dat leek me ook mooie pr voor jou als schrijver, want in dat interview had je prachtig een bruggetje kunnen maken naar je eigen boek.
      (net zoals ik dacht aan een bruggetje via je 6e klas foto naar de kralinsgeschool reunie)

      maar goed. eerlijk gezegd voelt het nu zo onprettig dat ik denk dat we maar van een interview af moeten zien.

nogmaals excuus voor de verwarring!"

Verwarring. Miscommunicatie. Misverstand

Prachtige termen om je eigen miskleunen te bedekken.

Of ben ik nu de moraliserende, zeurende babyboomer?

*************