**********************
Not my cup of tea, maar ik word er wel iedere dag mee geconfronteerd.
Sowieso door Geert Wilders.
Maar ook het journaal heeft iedere dag wel één of meer items die met religie te maken hebben. De onrust in het Midden-Oosten, Afghanistan, de smerige papenstreken, weigerambtenaren, koopzondag en dinsdag nog opperrabbijn Aryeh Ralbag die homoseksualiteit een ziekte vindt....................
U mag/kunt zelf de stippeltjes invullen.
Ik hoor veel mensen, waaronder journalisten, columnisten en politici, beweren dat ze niets tegen gelovigen hebben - maar wel tegen religie.
Sorry, maar dat vind ik onzin. En ook hypocriet.
Natuurlijk - de goedgelovigen lijden onder de kwaadgelovigen.
Over die laatste groep gaat dit blogje. Zij dragen hun geloof op haatdragende wijze uit. Vaak met geweld. In ieder geval ondemocratisch.
Zij doen ongeoorloofde, onwettige dingen onder het mom van "het staat in de ........." Zij zijn grondlegger van hun eigen (religieuze) dogma's.
Ik vind de "uitdragers" enger dan de religie.
Sta mij toe dat ik met wat persoonlijke voorbeelden kom. Uit de VS. Omdat ik daar veel "gelovige" vrienden heb.
>>There is no official directory for all the congregations in the county, so sociologists of religion have to rely on statistical estimates extrapolated from surveys. These are often disputed, and to complicate matters, thousands of new churches open each year, while thousands of others close. Hartford Institute estimates there are roughly 335,000 religious congregations in the United States. Of those, about 300,000 are Protestant and other Christian churches, and 22,000 are Catholic and Orthodox churches. Non-Christian religious congregations are estimated at about 12,000. bron<<
Die 300.000 protestante kerken lijken meer op sekten. Er worden politieke ideologieën gepredikt.
Dat vind ik eng.
Mag ik u de documentaire over Sarah Palin aanbevelen?
Mijn vriendin J. woont in Wooster - Ohio. Een dorp met een grotendeels conservatief denkende bevolking. En dus ook erg religieus. Protestant.
S. (haar man) gaat trouw naar de kerk. Drie keer getrouwd, maar dat mag.
Dat zijn vrouw (tot voor twee jaar) niet meeging zat hem niet lekker en vergezelt J. hem soms.
"Geloof je dan wat de dominee zegt?"
Ze haalde haar schouders op. "I do it for him."
En met him bedoelde ze niet Him.
Een paar jaar geleden belde ze me in paniek op. De kleinzoon (15) van S. had een klasgenoot bezwangerd.
De jongen wist met grote moeite en vertraging highschool af te maken, maar de grootse college plannen liet hij varen. Abortus kwam niet ter sprake.
Ieder bleef bij de eigen ouders wonen en het kind ging van de vijftienjarige moeder naar de vijftienjarige vader en vice versa.
Geld was geen issue. Maar die primitieve gedachtegang?!
Je hele toekomst op vijftienjarige leeftijd laten verknallen door religieuze indoctrinatie.
Wat die opperrabbijn over homoseksualiteit ventileerde horen wij zó vaak in Amerika.
Ik durf rustig te stellen dat het gros van conservatief Amerika zo denkt. Diezelfde S. bijvoorbeeld.
Ik ben snel uitgepraat over het weer of over zijn golfprestaties. Dus worden het politieke -of maatschappelijke onderwerpen.
S. verbijt zich als ik tegen hem inga. Zijn eigen vrouw moet dat niet proberen.
"Do you really think it's an illness? Are they sick?"
'They don't bother me,' komt J. tussenbeiden.
S. maakt direct van haar interventie gebruik door naar de wc te gaan.
Een andere vriendin durft te beweren dat homo's inderdaad ziek zijn en dat de ouders door God gestraft zijn met such a child.
Een paar jaar geleden, ik was alleen in Naples, vroegen mijn katholieke buurtjes (Democraten) mij mee te gaan naar de kerk. "We'll go out for breakfast afterwards."
Daar had ik wel oren naar.
In een hal - zo groot als Ahoy - hoorde ik een jonge, aantrekkelijke father John via een high-tech mondmicrofoon vrolijk en zangerig preken. Veel minder zwaardrukkelijk dan de protestante dominees. Er hingen grote beeldschermen zodat de achterste rijen ook iets van de mis meekregen.
Wij zongen en dansten naar hartelust mee.
Aan het einde van de dienst werd ons gevraagd elkaars hand vasthouden. Ik moest de onbekende persoon ter linker zijde aankijken en het volgende zeggen: "God binds us."
Dat kon ik niet:
- ik kende de man niet
- ik geloof niet
- ik vond het zo gekunsteld
Maar ik was (net als Beatrix in Abu Dhabi) te gast.
En dus mompelde ik - tegelijk met honderden anderen - "God binds us."
Een leugentje van één seconde, waar ik mijzelf om uitlachte.
Helaas leiden leugens tot ruzies, tot agressie, tot moord en tot oorlogen. Mensen die andere mensen willen onderdrukken of (nog erger) vernietigen.
Religieuzen hebben kernwapens gericht op een land met een andere godsdienst.
"God binds us."
************************
20 januari, 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten