Thuis

*****************
Vanavond keek ik weer, met grote tegenzin, naar P&W.

Met grote tegenzin. Ik had namelijk net naar die heerlijke, humoristische Graham Norton, die Madonna (mislukte facelift?) op de bank had zitten.

Met grote tegenzin omdat het over Nederland ging. Een negatief denkend en mopperend Nederland.
Nederland waar kuthoer moet kunnen. Aldus Bert Brussen.

Negatief mag niet. Juist nu ik negatief ben.

Ik ben weer thuis. In de agenda staan allemaal vervelende afspraken voor de komede week.

Ik kom slecht op gang. Het liefst trek ik de dekens over mij heen.

Dat negatieve komt na zo veel positieve, leuke belevenissen in Devon. Natuurlijk is Devon Engeland niet.
De grote steden in het VK kennen veel meer -en grotere problemen dan hier in Nederland.
Maar evenals na ons weekje Ierland heb ik zin om te vluchten.

Weg van Joran, van Beatrix, van de politiek, van een overvolle-vieze Albert Heijn met lege schappen, van onbeschofte weggebruikers, van recordhoge benzine prijzen, van de mij-bestraffende weegschaal, van de tot drie uur klussende onderbuurman, van het gore weer en van een stomme hockeycoach die Teun uit het Nederlands elftal zet.

Laat mij nou maar even razen.

Het is net als een jetlag.

Ik moet er even doorheen.
********************************