Het voelt als thuiskomen. Bij Debbie in the Red Lion.
"Hello my darlings."
"Glad you're here, my darlings."
"Did you have a good trip, my darlings."
"You know the way, my darlings."
"The bar opens at six, my darlings."
See you then, my darlings."
"Good morning my darlings."
"Did you sleep well, my darlings.
"What can I get you, my darlings?"
"Everything alright, my darlings?"
Debbie waggelt nog net zo als in juli.
Ik vraag me af of haar versleten heupen niet veel pijn doen. Maar Debbie gaat onverstoorbaar haar gang.
's Morgens opent ze de gordijnen en 's avonds doet ze het licht uit.
Ik hoor haar de trap op stommelen. Sinds kort woont ze op de tweede verdieping.
Sinds kort is Debbie geen manager meer.
Ze is eigenaar.
Een darling eigenaar, wel te verstaan.
*******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten