01 mei, 2007

Bakkie doen

Al enige tijd zeurden wij tegen elkaar aan over de slechte koffie die mijn koffiezetapparaat produceerde. P. weet het aan het Rotterdamse water en de versheid van de koffie; ik aan het machien dat ik toch regelmatig liet doorlopen met schoonmaakazijn. Enfin, mijn bakkie troost was om te huilen.
--------
Ooit had ik een dure miskoop gedaan met een Jura, die na 2 lauwe kopjes terug ging naar "het Kookpunt", waar ik overigens niet meer welkom ben. De heren gaven direct toe dat het water niet de juiste temperatuur had en wilden het apparaat (na er zelf aan gesleuteld te hebben) terug sturen naar de fabriek. Dat kon wel zo'n 6 weken in beslag nemen. Een machine van €600,- met kinderziektes waarmee gerommeld werd: daar had ik geen zin in. Vervolgens trachtten ze mij een nog duurdere machine aan te smeren, maar ik hield vol dat ik mijn geld terug wilde. Manager erbij - heisa in de winkel - maar ik hield zonder blikken of blozen voet bij stuk. Driftig opende de manager uiteindelijk de kassa, haalde er €600,- uit. "Ik wil U hier nooit meer in de zaak hebben en maak daar notitie van" schreeuwde hij mij na toen ik de deur opende. De ander klanten keken geschrokken op.
Ik draaide mij om en reageerde triomfantelijk "geen haar op mijn hoofd die daar ook maar aan denkt en schrijft u gerust mijn naam op. Ik heet Annie Jansen".
De man was inmiddels op een temperatuur gekomen waarop ik graag mijn koffie drink en deed de naam van zijn zaak eer aan. Ik vreesde lichamelijk geweld als ik nog één minuut langer was blijven staan.
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik buiten ook stond te trillen en bijna in mijn broek pieste, maar nooit zal ik nog één stap in die winkel op het Noordplein zetten.
--------
"Je kunt je geen buil vallen aan de Nespresso, Ellen", zo sprak vorige week iemand mij bemoedigend toe.
De volgende dag ging ik proeven bij de Bijenkorf waar de Nespressoclub is gestationeerd in de kelder. De verscheidenheid aan smaken (capsules waarborgen de versheid)) is groot en maakte een keuze om te proeven niet makkelijk. Natuurlijk wilde ik de sterkste smaak proberen en dat heb ik geweten: mijn maag nam meteen een veel te hoge zuurgraad aan. Maar voor mij was het een goed teken, de prijs evenzo.
Het geluk was aan mijn zijde want ik ontving er een aeroccino (melkschuimkoker) bij cadeau of €50,- korting. Nu prijkt er een prachtig, eenvoudig te bedienen apparaat in de keuken, vergezeld door een super box met alle smaken espresso en lungo, die nu in het assortiment zitten.
Vanavond maakte ik een eenvoudig doch heerlijk dessert. Een hoog glas gevuld met espresso - waarover roomijs - afgemaakt met een scheut chocoladetopping (Tova). Om het extra feestelijk te maken kan daar natuurlijk nog een dot slagroom bovenop en/of een scheut Tia Maria, maar op deze eerste mei hielden wij het eenvoudig.
--------
Koffiedrinken is voor ons weer een aangename bezigheid. Wat een leut!!

2 opmerkingen:

Unknown zei

Hoi Ellen,

Leuk dat mijn advies zo plezierig uitpakte. Ik kan mij herinneren van een aantal jaren geleden dat ik de paarse capsules het aardigste vond qua smaakbalans. Hoe zijn je verdere ervaringen?

Ciao Maarten

Ellen ten Bruggencate zei

Dag Maarten,

Ja het was - voor ons - een goudmerk tip. We proberen nu alle smaken uit en tot nu toe hebben wij nog geen tegenvallers geproefd.
De paarse capsule is de Arpeggio (no.3 qua sterkte)die inderdaad heel krachtig, maar niet bitter is. De dikke, compacte melkschuim maakte er een voorbeeldige cappuccino van, maar is ook heerlijk op de Lungo. Dat de koffie even moet staan, omdat hij te warm is vind ik nog het fijnste. Toppertje - die Nespresso - voor doorsnee leuters als wij, waar je je financieel geen buil aan valt.